مروری بر زندگی نامه آیت‌الله باقر النمر

به گزارش شیعه آنلاین ، وزارت کشور عربستان با صدور بیانیه‌ای از اجرای حکم اعدام آیت‌الله نمر باقر النمر، رهبر شیعیان عربستان خبر داد. بر اساس بیانیه وزارت کشور عربستان، حکم اعدام «نمر» به همراه 46 متهم دیگر که اغلب آنها تروریست! معرفی شده‌اند روز گذشته  در 12 منطقه عربستان اجرا شده است.

این خبر بهت‌آور در حالی مخابره شد که پیش از این بارها حکم اعدام رهبر شیعیان عربستان از سوی سازمان‌های حقوق بشری محکوم شده و از آل‌سعود خواسته شده بود که این حکم را اجرا نکند. حتی علمای اهل سنت ایران نیز به نهادهای بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد و سازمان همکاری‌های اسلامی نامه ارسال کرده و آزادی آیت‌الله نمر را خواستار شده بودند. شیخ نمر شهادت خود را روز قبل از شهادتش پیش‌بینی کرده وگفته بود، می‌دانم فردا برای بازداشت من به سراغم خواهید آمد، خوش می‌آیید! این منطق و راه و روش شماست، بازداشت و شکنجه و کشتار، ما از قتل و کشتار نمی‌هراسیم. ما از هیچ چیز نمی‌ترسیم.

در ادامه مروری بر زندگی این روحانی سرشناس عربستان داریم. آیت‌الله «نمر باقرالنمر»، ‌روحانی شیعی برجسته عربستانی، در سال 1379 هجری قمری مصادف با 1968 میلادی، در شهر «العوامیه» در استان القطیف در شرق عربستان و در خانواده‌‌ای اهل علم و دین، به دنیا آمد که از آن علمایی چون «آیت‌الله شیخ محمد بن ناصر آل نمر» و خطبای حسینی چون جدش حاج «علی بن ناصر آل نمر» سر بر آورده بودند. وی تحصیلات مقدماتی خود را در همان شهر العوامیه به پایان رساند و در سال 1400 هجری قمری مصادف با 1989 میلادی، برای آشنایی نزدیک‌تر با انقلاب اسلامی ایران و تحصیلات حوزوی ابتدا به ایران مهاجرت کرد تا در تهران در حوزه علمیه حضرت قائم(عج) حضور پیدا کند که در همان سال توسط آیت‌الله سید محمدتقی مدرسی در تهران تأسیس شده بود. آیت‌الله نمر پس از 10 سال تحصیل در حوزه علمیه حضرت قائم(عج)، عازم سوریه شد و در حوزه علمیه حضرت زینب(ع) برای ادامه تحصیلات حوزوی و علوم دینی نام نوشت و در حضور اساتید این حوزه به تحصیل پرداخت. وی در طول مدت تحصیل علوم حوزوی خود در تهران و سوریه در محضر اساتیدی از جمله، آیت‌الله سیدمحمدتقی مدرسی در تهران، آیت‌الله سیدعباس مدرسی در سوریه‌، آیت‌الله خاقانی در سوریه و علامة شیخ صاحب‌الصادق در تهران درس خواند. وی اخلاق را نزد آیت‌الله شیرازی در شهر مقدس قم فراگرفت و به این ترتیب به درجات بسیار بالایی در اجتهاد است دست یافت و اجازه تدریس در مراکز علوم دینی و مذهبی را پیدا کرد. وی از جمله معروف‌ترین و شایسته‌ترین مدرسان علوم مذهبی و دینی در حوزه‌های علمیه به شمار می‌آید که حتی در حوزه‌های علمیه ایران و سوریه به تدریس کتاب‌هایی همچون کتاب «اللمعهًْ الدمشقیه» و کتاب «جامع المدارک» و «مستمسک عروه‌ًْالوثقى» و «الحلقات» شهید سیدمحمدباقر صدر پرداخته بود. آیت‌الله نمر سال‌ها اداره حوزه علمیه حضرت قائم(عج) در تهران و سوریه را برعهده داشت و تلاش بسیاری برای توسعه و پیشرفت این مراکز انجام داد. پس از بازگشت به عربستان مرکز مذهبی «الامام القائم(عج)» را نیز در العوامیه تأسیس کرد که در واقع سنگ‌ بنای «مرکز اسلامی» در سال 1422 هجری قمری مصادف با 2011 میلادی بود.  

خصوصیات اخلاقی از جمله خصوصیات اخلاقی وی را باید بلندمنشی و وسواس او در مراعات و حفظ اصول و مبادی و ارزش‌های دینی عنوان کرد که بازتاب آن به‌خوبی در خط مشی فکری و جهادی‌اش آشکار بود. رژیم سعودی در حالی آیت‌الله نمر باقر النمر را در سال 2012 بازداشت کرد که پیش از این نیز دو بار و طی سال‌های 2006 و 2008 میلادی، شیخ را بازداشت کرده بود. نخستین بازداشت آیت‌الله نمر به ماه می 2006 میلادی بازمی‌گردد، هنگامی که آیت‌الله به محض بازگشت از سفر کوتاه‌مدتش به بحرین و بازگشت به عربستان، به دلیل مشارکت در همایش بین‌المللی قرآن کریم از سوی نیروهای امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد. اتهام آیت‌الله این بود که در این همایش، در عریضه‌‌ای، از رژیم سعودی خواسته بود به «قبرستان بقیع» رسیدگی کرده، مذهب «تشیع» را به رسمیت شناخته و شیوه‌‌های آموزشی و درسی کنونی حاکم بر عربستان را تغییر داده یا لغو کند. اما بازداشت مجدد آیت‌الله نمر، به 23 اوت 2008 میلادی باز می‌‌گردد که در شهر «قطیف» به دست نیروهای امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد. این بار اتهام شیخ برای بازداشت بنابر ادعای رژیم سعودی درخواست از شیعیان مناطق شرقی عربستان برای آماده‌شدن به منظور دفاع از خود و جامعه خویش بود که به ادعای رژیم، این سخنان نمر به معنی تحریک شیعیان عربستانی برای جدایی از حکومت مرکزی بود. رژیم سعودی از بیم قیام مردمی و خشم و غضب شیعیان مناطق شرقی عربستان شیخ نمر را 24 ساعت پس از بازداشت آزاد کرد. این روحانی برجسته عربستانی یک بار دیگر در مارس 2009 میلادی در معرض بازداشت قرار گرفت. آیت‌الله نمر همواره در خطابه‌‌هایش رژیم سعودی را به اعمال «سیاست‌‌های تبعیض‌آمیز طایفه‌ای سازمان‌یافته و منظم» به‌ویژه در مناطق شرقی عربستان و به‌خصوص در دو منطقه «الاحساء» و «القطیف» متهم می‌کرد که حدود یک قرن است، بر این مناطق حاکمیت دارد. آیت‌الله نمر توهین به کرامت شهروندان عربستانی به‌ویژه شهروندان شیعی این کشور که از دید رژیم سعودی شهروندان درجه دو این کشور به شمار می‌آیند و فاقد هرگونه حق و حقوق شهروندی هستند، رد و تأکید داشت که از کرامت و حقوق شهروندان شیعی حمایت خواهد کرد. وی تصریح می‌کرد که مفتی‌های وهابی، ساخته و پرداخته آل‌سعود هستند. به گفته نمر، آل سعود به مفتی‌های وهابی پول می‌دهند تا با دامن‌زدن به اختلافات طایفه‌ای و مذهبی و ایجاد اختلاف بین شیعیان و اهل سنت، آنها را به خود مشغول کنند و با ایجاد تفرقه مذهبی و طایفه‌ای و قبیله‌ای به حاکمیت خود بر عربستان و غارت و چپاول ثروت‌های آن ادامه دهند. این روحانی عربستانی را باید از جمله دشمنان سرسخت «نایف بن عبدالعزیز» ولیعهد سابق رژیم سعودی برشمرد. نمر، همواره انتقادات شدیدی را به وی وارد می‌کرد. وی همواره در خطبه‌های نمازجمعه و خطابه‌هایش نه تنها از آل سعود انتقاد می‌کرد بلکه از منتقدان سرسخت برخی از رژیم‌های عربی حوزه خلیج فارس از جمله آل خلیفه بوده است.

ویدیو مرتبط :
آیت الله نمر باقر النمر چه می خواهد؟