چرا استان های شمالی در لیگ برتر فوتبال نماینده ندارند ؟

وارش نوشت : وقتی سال ها پیش نمایندگان مجلس شورای اسلامی با همکاری و همراهی دولت و در میان سکوت نمایندگان استان های شمالی قانون منع استقرار صنایع در استان های شمالی به بهانه کشاورزی بودن را تصویب و اجرا کردند شاید به خیال خام خود گمان می کردند که دارند به کشور و مردم شمال خدمت می کنند اما پر واضح بود که وضع این قانون کاملا 'سیاسی' که تحت تاثیر لابی نمایندگان استان های کویری انجام شد جز خسران و زیان برای شمال کشور هیچ دستاوردی نخواهد داشت.
اشتباهات بزرگ مستقر کردن صنایع سنگین در دل کویر که نیاز روزافزون به ' آب ' دارند اکنون پس از گذشت کمتر از دو دهه نمایان گشته است و با بحرانی شدن شرایط خشکسالی و کم آبی در کشور بسیاری از این کارخانجات یا در شرف ورشکستگی هستند و یا مشغول رایزنی برای انتقال آب از این رودخانه و آن دریاچه به محل کارخانجاتی که تنها به دلیل اینکه یک وزیر یا رئیس جمهور زادگاه خود را آباد کند احداث شدند.
البته خیلی از این کارخانجات اگر چه در تشدید بحران های زیست محیطی و از بین بردن طبیعت کشور نقش پر رنگی داشتند منتها برای اهالی استانشان منشاء خدمات بزرگی شدند. تنها در زمینه ورزش و اسپانسرینگ تیم های ورزشی شاهد هستیم که این کارخانجاتی که در شمال کشور ساخته نشدند برای دیگر نقاط مملکت آورده های پولی،مالی و انسانی فراوانی داشتند.
نمونه عینی آن در لیگ برتر فوتبال و حمایت همه جانبه این کارخانجات متمول از تیم های لیگ برتری و هزینه های چندین میلیاردی بابت بستن تیم ها قابل مشاهده است.
استان های شمالی به سبب مسائل سیاسی از ' ثروت ' و سرمایه صنایع مادر محروم شدند و همین کافی بود تا سال های سال ما شاهد باشیم استان های شمالی به یک تیم ریشه دار به نام 'ملوان' که قدمتی به اندازه تاریخ فوتبال این مملکت دارد ، بسنده کنند و اگر حمایت های نیروی دریایی نبود این یک تیم را هم شمال کشور نداشت.
تا پیش از حرفه ای شدن فوتبال، شمال کشور همیشه تیم هایی در سطح یک ایران داشت که افتخارات خوبی را هم کسب کردند ، منتها از وقتی که پای پول به میان کشیده شد و بحث ریخت و پاش های میلیاردی مطرح گشت ، دیگر شمالی ها هیچ حرفی برای گفتن نداشتند و این کارخانجات و صنایع سنگین مستقر در استان های کویری و شمال غربی ایران بودند که نبض ورزش را در اختیار گرفتند.
متاسفانه شاهد بودیم که 'ملوان' این آخرین کورسوی امید شمال هم امروز خاموش شد تا حقیقت تلخ احجاف به مردم شمال به سبب وضع قوانینی مانند منع استقرار صنایع در استان های شمالی به مدت بیست سال بیش از از هر زمان دیگری آن روی وحشتناکش را به ما نشان دهد.
اینجاست که سیاست های غلط مسئولان دولتی و قانونگذاران در قبال شمال کشور بیش از پیش باید نقد شود و در میان دست اندرکاران شمالی هم همتی پیدا شود که با قدرت به صحنه بیایند تا این مصیبت عظما را از سر شمال ایران کنار بزنند.
کجای این داستان با عدالت سر سازگاری دارد که در سه استان شمالی کشور هیچ تیمی در لیگ برتر حضور نداشته باشد و فقط از یک شهر تبریز به واسطه حمایت کارخانجات عظیم صنعتی که متعلق به بیت المال و همه مردم ایران هستند ،سه نماینده به نام های 'تراکتور سازی'، 'گسترش فولاد' و 'ماشین سازی' در لیگ برتر حاضر باشند؟
آیا کسی هست که خسارت قانون منع استقرار صنایع در استان های شمالی را از مسئولان و دست اندرکاران مملکت بگیرد؟
آیا شمال کشور سهمی از ترقی ، توسعه و پیشرفت ایران دارد؟ و اگر دارد چه هنگامی باید حقوق تضییع شده خود را دریافت نماید؟
1654