گردشگری
2 دقیقه پیش | بازگشایی اتاق لباس های محمدرضا پهلوی در کاخ نیاورانبه مناسبت روز جهانی موزه اتاق لباس های محمدرضا پهلوی در کاخ اختصاصی نیاوران بازگشایی می شود.به گزارش روابط عمومی مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران این اتاق پس از یک دوره تعمیرات ... |
2 دقیقه پیش | سه اثر جهانی در خوزستان بدون زیرساخت گردشگریخوزستان سه اثر ثبت جهانی دارد. چغازنبیل؛ شهر تاریخی شوش و سازه های آبی شوشتر اما برای هیچ کدام از این میراث جهانی زیرساخت های گردشگری مناسبی تدارک دیده نشده است.استان ... |
چگونه دانشجويان داراي ناتوانيهاي جسمي در خارج از کشور تحصيل کنند
  X  
تاریخ خبر : جمعه 1394.08.08 - 18:47
چگونه دانشجويان داراي ناتوانيهاي جسمي در خارج از کشور تحصيل کنند
کجارو/ بسياري از دانشجويان داراي ناتوانيهاي جسمي اعتقاد دارند که تحصيل در خارج از کشور عملا براي آنها امکان پذير نيست ، و در مقابل تعدادي از آنها در تلاش هستند که اين باورها را از بين ببرند، و از ساليان دور هميشه سعي کردهاند که با تشکيل تيمهايي به جامعه و دانش آموزان شبيه به خود اين مسئله را القا کنند که همگان بايد بتوانند به آنچه که دوست دارند جامهي عمل بپوشانند و ثابت کنند که معلوليت محدوديت نيست. در اين مقاله از تجربيات افراد فارغ التحصيلي که با وجود ناتوانيهاي جسمي به تحصيل در خارج از کشورشان پرداختهاند و در غالب تيمي به نام” در خارج از کشور با معلوليت “( Abroad with Disabilities ) با يکديگر در ارتباط هستند نيز استفاده ميکنيم و از تاثيرات مثبتي که اين تحصيلات در زندگي آنها داشته است برايتان ميگوييم.
زماني که به موسسه تحصيلات بين المللي (IIE ) که در حال مطالعه بر روي دانشجويان داراي معلوليت مشغول به تحصيل در خارج از کشور است، نگاهي مياندازيم به اين نقطه ميرسيم که در اين زمينه پيشرفتهاي زيادي وجود داشته است. و از دلايل عمدهي اين امر افزايش اطلاعات، حمايتها و ياري رسانيها از راههاي گوناگون به کساني است که واقعا به آنها نياز دارند.
با اين اوصاف تعداد دانشجوياني که با ناتوانيهاي جسمي به تحصيل در خارج از کشور خواهد پرداخت افزايش مييابد. طبق گزارشي که در سال تحصيلي ۲۰۰۶-۲۰۰۷ وجود دارد تنها ۱۱۶ موسسه از اين دانشجويان حمايت ميکردند. و اما اين تعداد بسيار کم است و ما اميدواريم روز به روز به شمار اين موسسات افزوده شود.
در ادامه اطلاعاتي را به شما خواهيم داد که شايد بر طبق آنها بتوانيم تعداد اين دانشجويان را اقزايش دهيم. و البته لازم به ذکر است در بسياري از موارد براي کمک به اين امر فقط کافي است ميزان درک و آگاهيمان را از اين افراد افزايش دهيم . و اما براي دانشجويان ناتواني که قصد ادامهي تحصيل در خارج از کشور را دارند قدم اول تحقيق و پرس و جو است:
۱. جزئياتي که والدين ميخواهند بدانند
مسلما زماني که شخصي داراي ناتوانيهاي جسمي است والدين يا سرپرستانش نگران شرايط او خواهند بود که چگونه ميتواند به تنهايي به يک کشور ديگر سفر کند و درآنجا به تحصيل بپردازد.
يکي از دانش آموزان فارغ التحصيل و فعال در گروهي که پيشتر از آن نام برديم ميگويد :” اگر شما واقعا قصد ادامهي تحصيل داشته باشيد سرانجام ميتوانيد والدين خود را متقاعد کنيد وبه هدفي که در ذهنتان است برسيد.”
اما وقتي شما به عنوان يک دانشجو با ناتواني جسمي تصميم به تحصيل در خارج از کشور را ميگيريد بايد ابتدا به تحقيق درمورد موسساتي که امکان ادامهي تحصيل را براي شما فراهم ميکنند بپردازيد، امکاناتي که براي شما در نظر ميگيرند و اداراتي که در زمان بروز مشکل ميتوانيد به آنها مراجعه کنيد را بررسي کنيد. در واقع بايد اطلاعات کافي در اين زمينه را جمع آوري کنيد تا در مقابل سوالات متعدد و نگرانيهاي طبيعي والدينتان پاسخي منطقي داشته باشيد.
۲. جزئياتي براي مسئولين محل تحصيلتان
حتي زماني که والدين يا سرپرستان خود را متقاعد کرديد که علاقهي شديدي به تجربهي يک زندگي جديد در يک دنياي ديگر را داريد و ميتوانيد به تنهايي در خارج از کشور تحصيل کنيد بازهم کاراهاي مهم ديگري خواهيد داشت. مثلا حتما بايد با موسسهاي (دانشگاه )که قرار است در آن تحصيل کنيد درتماس باشيد تا کاملا مطمئن شويد که آنها از وضعيت جسمي شما آگاهي کامل دارند و آيا ميتوانند شما را از بسياري جهات حمايت کنند، حتي اگر در ابتدا پاسخ مثبت دهند بازهم آنها را در جريان ناتوانيهاي خود قرار دهيد.
يکي از اين دانشجويان گروه Abroad with Disabilities مي گويد: ” با اينکه خانوادهام کاملا من را در ادامهي تحصيل در شيلي حمايت ميکردند اما موسسهاي که قصد ادامهي تحصيل درآن را داشتم نميدانستند چگونه بايد به يک دانش آموز نابينا کمک کنند بنابراين من بايد تمام تلاش خود را ميکردم که آنها را متقاعد کنم که ميتوانم از پس تحصيل در آن موسسه برآيم”.او در ادامه ميگويد:” با مسئولين موسسه صحبت کنيد و شرايط خود را به طور کامل توصيف کنيد، نگرانيهايتان و همچنين نقاط قوتتان را با آنها در ميان بگذاريد و اجازه دهيد آنها در اين تصميم مهم شما را ياري دهند”.
۳.تحقيقات شخصي
يک نکتهي مهم که اين گروه بر روي آن تاکيد دارند اين است که خود دانشجويان بايد در کنارکمکهاي موسسات و ادارات مخصوص معلولين ، شخصا نيز تحقيقاتي را انجام دهند. زيرا با وجود اينکه اين ادارات به شما کمک شاياني را در تحقق يافتن اهدافتان خواهند کرد اما کسي که با تواناييها و درجهي اعتماد به نفستان و اينکه شما در چه شرايطي راحتتر هستيد آشنايي کامل دارد خود شما هستيد. در ابتدا ميتوانيد به اين سايت که مربوط به کشور آمريکا است سري بزنيد تا شايد اطلاعات خوبي در زمينهي تحصيل در خارج از کشور و طريقهي آمادگي در اختيارتان قرار دهد و بتوانيد موسساتي مشابه اين را خود پيدا کنيد. Mobility International USA .
اطمينان حاصل کنيد که تمامي سوالاتي که برايتان مهم است را يادداشت کردهايد از جمله محل تحصيلي که در آن راحتتر هستيد. و همچنين منابعي را در هر شهر يا کشورکه ميتوانند به دانشجويان ناتوان جسمي کمک کنند شناسايي کنيد و اطلاعات مربوط به خود را در اختيار آنها قرار دهيد تا بتوانند در پيدا کردن بهتر گزينه به شما کمک کنند.
۴.يک منبع براي کمک گرفتن بيابيد
درحال حاضر يک منبع خوب همين گروه Abroad with Disabilities است . يکي ازدانشجويان همين گروه به نام Junita که با وجود ناتواني جسمي در کاستاريکا تحصيل کرده است، به اين نتيجه ميرسد که براي دانشجويان معلول منابع زيادي وجود ندارد که آنها بتوانند پاسخ بسياري از سوالات خود را درآن بيابند به همين دليل و البته با تشويقهاي استادش پروفسور Dr.Natalia Gomes تصميم ميگيرد اين گروه و در واقع وب سايت را راه اندازي کند که اطلاعاتي را در اختيار دانشجويان ناتوان قرار دهد و پروسهي تحصيل آنها را هموارتر سازد.
تمرکز در اين وب سايت بر روي اين قضيه است که هم افراد سوالات خود را مطرح کنند و هم تجربيات خود را در اختيار ديگران قرار دهند. Junita همچنين ميگويد که هدف آنها بيشتر در اين گروه بحث و تبادل نظر و بالابردن آگاهي دانشجويان معلول است.
۵.نگرانيهايتان را مديريت کنيد
زماني که با افراد گروه Abroad with Disabilities صحبت ميکنيم بسياري ازآنها عنوان ميکنند بيشترين نگرانيهايشان در موارد زير خلاصه ميشود:
محلي که آنها قرار است در آنجا سکونت داشته باشند.
وسايل نقليهاي که قرار است براي رفت و آمد و خريد از آن استفاده کنند.
تمامي وظايف روزمره ديگر که نياز به رسيدگي دارند.
Junita ميگويد:” او بسيار خوش شانس بوده است که توانسته با يک خانوادهي بومي همان کشور زندگي کند و از آنها در بسياري از موارد کمک بگيرد زيرا آنها پيشتر نيز تجربهي زندگي با يک دانشجويي ديگر که داراي معلوليت جسمي بوده را داشتهاند و در واقع ميدانستند در چه کارهايي بايد به آنها کمک کنند و چه کارهايي را ميتوانند خودشان مديريت کنند “. پس احتمالا براي دانشجويان با ناتواني جسمي اين گزينهي مناسبي خواهد بود که با يک خانوادهي بومي همان کشور محل تحصيلشان زندگي کنند.
يکي ديگر از اين افراد ميگويد:” که در ابتداي حضورش در لندن براي سوارش شدن و پياده شدن به وسايل نقليه خيلي زمان زيادي طول ميکشيد اما با تحقيق و تماسهاي متعدد با مسئولين اين امر و بازگو کردن مشکلش تا حدود زيادي توانست بر اين مشکل فائق آيد و ميگويد بسياري از مردم در اين مواقع کمک حال شما خواهند بود”.
۶.دل را به دريا بزنيد
پس از آنکه تصميم گرفتيد که در خارج از کشور تحصيل کنيد و همه چيز را براي رسيدن به اين هدف و قرارگرفتن در اين جاده ي پرپيچ و خم محيا کرديد به احتمال فراوان بازهم نگران مسافرت و نهايتا زندگي در دنياي جديد خواهيد بود. اين حالت براي تمام کساني که مي خواهند کشور خود را ترک کنند و براي تحصيل به کشور ديگري بروند وجود دارد، اما زماني که شما تحقيقات لازم را انجام داده ايد و با مسئولين مشورتکردهايد ديگر نگران نباشيد قدم خود را محکم برداريد که مطمئنا اين کار ارزش اين دوري را خواهد داشت.
سخني با دانشجويان :درک کردن تحصيل در خارج از کشور و ناتوانيهاي جسمي
به احتمال زياد شمايي که اين مقاله را ميخوانيد داراي ناتواني جسمي نسيتيد اما ممکن است کسي در کلاس شما يا حتي در ميان دوستانتان باشد که داراي معلوليت است. در بسياري از موارد افرادي که داراي ناتواني جسمي نيستند نميدانند که چگونه بايد با افرادي از اين قبيل که درخارج از کشور تحصيل ميکنند رفتار کنند. وقتي که اين پرسش را در اين گروه مطرح ميکنيم تقريبا تمامي آنها پاسخ ميدهند که ” فقط از ما سوال کنيد”!
در واقع آنها اغلب ترجيح ميدهند که از آنها در مورد اينکه در چه کاري ميتوانيد کمکشان کنيد و چه کاري را خودشان ميتوانند انجام دهند سوال بپرسيد. هرگز تصور نکنيد که آنها افرادي استثنايي يا خاص هستند که به وجود اين ناتواني در خارج از کشور تحصيل ميکنند. آنها فقط و فقط کاري را که دوست دارند انجام ميدهند و حتي بيشتر از آن چيزي که تصور ميکنيد براي اين کار اشتياق دارند.
اعضاي اين گروه Abroad with Disabilities در تلاش هستند که به همگان اين آگاهي را بدهند که افراد معلول انسانهايي مستقل هستند و در بسياري موارد به کمک کسي نيازي ندارند. آنها اين عهد و پيمان را با خودشان نيز بستهاند و تلاش ميکنند که به تمامي اهدافشان برسند.
در هنگامي که اين افراد در انجام کارهايشان مصمم هستند و با اعتماد به نفس آنها را انجام ميدهند شما ميتوانيد به عنوان يک دوست يا از روي انسانيت در کنار آنها باشيد. هميشه در نظر داشته باشيد که يک انسان معلول يک انساني ناتوان در انجام کارها نيست در واقع وضعيت جسمي آنها توصيف کنندهي آنها نخواهد بود. آنها معتقدند هرطوري که با ديگران رفتار ميکنيد با آنها نيز برخورد کنيد اگر مسئلهاي باشد که آنها را آزار دهد با شما در ميان خواهند گذاشت.
مواردي که (مسئولين )دورههاي تحصيل در خارج از کشور و معلمان بايد بدانند
متاسفانه هنوز ادامهي تحصيل در خارج از کشور با وجود ناتوانيهاي جسمي يک مفهوم جديد براي بسياري از دورهها و دانشگاهها است. و اين مشکلي است که بايد سريعتر برطرف شود. آيا شما هم در يک دانشگاه يا موسسه مشغول به کار هستيد و ميخواهيد بدانيد که از چه روشهايي ميتوانيد به اين افراد کمک کنيد؟ در اينجا نکاتي را به اختصار بيان ميکنيم شايد در اين راستا کمکي برايتان باشد
۱. بيش از حد معقول قول ندهيد
يکي از مشکلاتي که اين دانشجويان با آن مواجه ميشوند اين است که در هنگام پيدا کردن يک دورهي مناسب در خارج از کشور، بسياري از اين دورهها بيش از آن چيزي که براي کمک به دانشجويان معلول ميتوانند انجام دهند به آنها قول ميدهند. هرگز اين کار را نکنيد. محدوديتهاي دورههايتان را مطرح کنيد.
دانش آموزان داراي معلوليت کاملا درک ميکنند که منابع براي تحصيل در خارج از کشور محدود است و آنها به هيچ عنوان به دنبال اين نيستند که به آنها وعدههايي را بدهيد که عملي نخواهند شد. سعي کنيد که جزئيات را برايشان بازگو کنيد که بتوانند سختيها و آسانيهاي مربوط به دوره را به درستي درک کنند.
۲.تصور نکنيد که اهداف آنها را ميدانيد و هرگز به آنها نگوييد نميتوانند
Junita ميگويد:” گاهي اوقات راهنماها يا معلمان تصور ميکنند که هدف اين بچهها را از تحصيل در خارج از کشور ميدانند اما ممکن است آنها کاملا در اشتباه باشند”.
يکي از اين افراد که در ادارههاي مربوط به تحصيل در خارج از کشور شاغل بوده است ميگويد: “زماني در اداره بودم و شخصي به آنجا آمد به دنبال اطلاعاتي در مورد تحصيل در خارج از کشور بود به دليل شرايط خاصي که داشت قادر به سفر با هواپيما نبود. اما مسئولين به جاي اينکه او را از تحصيل منصرف کنند به او کمک کردند و رسالههايي را در جهت اطلاع رساني به او دادند و سعي کردند که بهترين راه را براي کمک به او پيدا کنند. و در واقع اين فرصتي که به آن دختر دادند کمک خيلي بزرگي براي او بود که بتواند اطلاعاتي را که ميخواهد جمع آوري کند و شخصا يک تصميم خوب براي تحصيلش بگيرد”.
دانشگاهها بايد افراد را با توجه به تواناييهايشان تشويق به تحصيل در خارج از کشور کنند. براي هر شخصي در زندگي اش هدفي وجود دارد زماني که آنها را مصمم مي بينيد، تا آنجايي که ميتوانيد به آنها در رسيدن اهدافشان کمک کنيد.
۳.تمامي دانشجويان ناتوان جسمي مانند هم نيستندDr
زماني که به عنوان يک معلم يا راهنما با اين افراد برخورد ميکنيد تصور نکنيد که تمامي آنها شبيه به هم هستند. هر شخصي تجربيات و تواناييهاي خود را دارد و اصلا منضفانه نيست که با توجه به تانوانيهاي جسميشان آنها را دسته بندي کنيم.
به عنوان مثال اگر دو دانشجوي نابينا مشغول به تحصيل در خارج از کشور باشند و يکي ازآنها در يک رشتهي خاص موفق باشد . اين بدان معنا نيست که دانشجوي ديگرهم در همين رشته موفق خواهد بود، بلکه بايد مدنظر داشته باشيم اهداف دانشگاهي و دورهها و برنامههاي هرشخص با ديگري متفاوت است و نه اينکه دانشجوي ديگر موفق نيست بلکه خروجيها متفاوت خواهد بود.
اگر مدارس يا دانشگاهها براي هر شخص يک زمان خاصي را براي شناسايي نيازهايش قرار دهد ، در ميزان موفقيتهاي دانشجويان با ناتوانيهاي جسمي که در حال تحصيل در خارج از کشورهستند پيشرفت چشمگيري حاصل خواهد شد و کمک شاياني به اين قشر کم تعداد و تقريبا محروم خواهد بود.
۴. تنوع صفحات در وب سايتهاي دانشگاه يا موسسات
اين گروه Abroad with Disabilities پيشنهاد ميکند که تمامي دانشگاهها داراي صفحاتي متنوعي براي قشرهاي متفاوت باشند. به طور مثال براي کمک و دادن اطلاعات به دانشجويان معلول يک صفحهي مشخص و جداگانه داشته باشند.
۵.متوجه باشيد که تحصيل در خارج از کشور ممکن است براي برخي دانشجويان واقعا بهتر باشد
برخي از اين دانشجويان براين باورند که تحصيل در خارج از کشور از ماندن در کشور خودشان بهتر است! زماني که شما با وجود ناتواني جسمي مشغول به تحصيل در يک کشور ديگر ميشويد اين شانس برايتان وجود خواهد داشت که از امکاناتي که آن کشور جديد در زندگي روزمره اين قبيل افراد در اختيارشان قرار ميدهد باخبر ميشويد و شايد نسبت به کشور خودشان امکانات بهتري نيز باشند. به عنوان مثال در برزيل دورههاي برقراري ارتباط براي يادگيري زبان اشاره به صورت محدود براي مردم وجود دارد که باعث ميشود افرادي که ناشنوا و کم شنوا هستند منظور آنها و در واقع صحبتهايشان را بهتر متوجه شوند.
در پايان اميدواريم که اين مقاله کمک کوچکي در بالابردن آگاهي افراد در ارتباط با تحصيل در خارج از کشور با وجود ناتوانيهاي جسمي داشته باشد و در آينده هيچ انساني به سبب داشتن معلوليت از اهداف خود دوري نکند.
نظر شما
ویدیو مرتبط :
تفاوت ایرانی ها در داخل کشور و خارج کشور