وعده‎های برباد رفته، کارخانه در خواب رفته

سال 54 تأسیس شد، یادش بخیر. تولیدش بی‎واسطه از بازارهای اروپا سر در آورد و در زمان خودش برندی بود...

از بدو تأسیس تاکنون سه تعطیلی را به چشم دیده و حال نیز چونان که گرد مرده به رویش پاشیده باشند در اغمایی طولانی فرو رفته.

آری کارخانه پوست و چرم خرم‎آباد...

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه لرستان، سالیان سال است که همه از این پیر سالخورده حرف می‎زنند و نُقل هر مجلسی صحبت از دبدبه و کبکبه سابق آن و بی‌رونقی حالش است.

خیلی‎ها آمدند و وعده راه‎اندازی دوباره‎اش را دادند اما بی‎صدا رفتند و به قولی شتر دیدیم ندیدیم و باز بهاری برای خواب زمستانی چرم و پوست نیامد. فقط کافیست چرم و پوست خرم‎آباد را از اینترنت سرچ کنی تا وعده‎های سرخرمن، سلسله‎وار جلوی چشمانت ریسه روند.

حال باز صحبت‎هایی از راه‎اندازی‎اش شنیده می‎شود اما باز اماهایی هست. باید ماند و دید که چه می‎شود راست گفته‎اند «شاهنامه آخرش خوش است»...

قرار بود کارخانه را به چرم شهر غرب کشور تبدیل کنیم

«سام‎نژاد»، سرمایه‎گذار پروژه پوست و چرم خرم‎آباد در این باره می‎گوید: دام‎هایی که در غرب کشور تولید می‎شوند بهترین چرم ایران را دارند و در سال‎های گذشته به ایتالیا صادر و تبدیل به مصنوعات می‎شدند.

وی با بیان این‌که سه قطب تولید چرم در کشور ورامین، مشهد و تبریز هستند، خاطرنشان کرد: تولید چرم ما در حد سالامبور است که ارزش واقعی اقتصادی ندارد و به ایتالیا صادر می‎شود، مارال چرم نوین و درسا که جایگاه خوبی در تولید مصنوعات چرمی کشور دارند چرم مورد نیاز خود را از سالامبوری که ما به ایتالیا صادر کرده‎ایم و در آنجا به چرم تبدیل شده، تأمین می‎کنند.

سام‎نژآد اظهار کرد: قرار بود پوست و چرم خرم‎آباد را به چرم شهر غرب کشور تبدیل کنیم. این واحد 18.5 هکتار زمین دارد و می‎خواهیم چرم را به‌عنوان خوشه صنعتی تعریف کرده و به جلو ببریم و تکنولوژی جدید را برای آن بیاوریم.

این سرمایه‎گذار تصریح کرد: هم‌اکنون برای آن سرمایه‎گذار خارجی آورده‎ایم و متأسفانه به‌علت مشکلاتی که با تحریم به وجود آمد موانعی بر سر کار ایجاد شد. قرار است خواسته‎هایمان را در دو فاز تعریف کنیم، در فاز نخست برنامه توسعه 8000 جلد چرم سبک گوسفندی بوده که 2000 جلد چرم سنگین نیز به آن اضافه می‌کنیم و حدود سه میلیون یورو بابت خرید دانش فنی به ایتالیا پرداخت می‎شود، چون این کشور به‌راحتی دانش فنی خود را در اختیار دیگران قرار نمی‎دهد. هم‌چنین برای تضمین آن قرار است 30 درصد محصول را خود ایتالیا خریداری کند.

وی با بیان این‌که تحریم‎ها باعث شد نه ارزش افزوده‎ای به وجود آید و نه کاری از پیش ببریم، افزود: باید وضعیت موجود را واقع‎بینانه‎تر ببینیم و ابتدا از تولید سالامبور شروع کنیم و به پیش برویم.

سام‎نژاد اظهار کرد: از سازمان صنعت، معدن و تجارت استان درخواست تسهیلات به مقدار 28 میلیون یورو و 100 میلیارد تومان کرده‎ایم. هم‌چنین در زیرساخت‎ها مشکلاتی داریم که از آن جمله می‎توان به برق اشاره کرد، در سال‎های گذشته شرکت توزیع برق 2.5 مگاوات برق و تجهیزات آن را به‌علت 37 میلیون تومان بدهی بنیاد برداشته است. ما حاضریم این مبلغ را برگردانیم اما باید این شرکت دوباره تجهیزات ما را نصب کند.

این سرمایه‎گذار تصریح کرد: هم‌چنین ما به گاز نیاز داریم که تا چم انجیر آمده و درخواست می‎کنیم آن را تا درب کارخانه نصب کنند. 10 هکتار از اراضی ما نیز توسط معارضان در زمانی که راکد بوده مورد کشت و کار قرار گرفته است، دو سال پیگیر آن بودیم تا آن‌ها را خلعیت کردیم اما باز این معارضان بومی به کار خود مشغول هستند.

وی با بیان این‌که یک سری از تجهیزات را برده‏‎اند، گفت: این افراد اجازه حصارکشی منطقه را نیز نمی‎دهند و مشکل اجتماعی یکی از مشکلات عمده ماست.

سام‎نژاد یادآور شد: برای تولید سالامبور به 10 میلیارد تومان سرمایه در گردش نیاز داریم. ما هیچ‌گونه بدهی‎ای به هیچ دستگاهی نداریم. زمانی که این کارخانه را خریداری کردم توسط بنیاد منحل شده بود و من تنها ملک موسوم به پوست و چرم را خریداری کردم.

این سرمایه‎گذار معضل تصفیه‎‏خانه را از دیگر مشکلات برشمرد و افزود: ما 18 هکتار زمین مجاور در فرودگاه داریم که ارزش افزوده فوق‎العاده‎ای خواهد داشت. برخی دستگاه‎های ما باید حذف و یا بازسازی شوند.

وی خاطرنشان کرد: این کارخانه 370 نفر اشتغالزایی مستقیم دارد و ارزش فعلی آن 50 تا 60 میلیارد تومان است که در این مقطع نمی‎توانیم مجموعه را زیر رهن بانک ببریم.

باید دام‎های صادراتی را به صنایع تبدیلی تبدیل کرد

«محمدرضا صفی‎خانی»، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت لرستان نیز می‎گوید: ظرفیت پوست استان را باید کارخانه پوست و چرم احیا کند به خاطر این‌که برندی در کشورهای اروپایی دارد.

وی تصریح کرد: برای راه‎اندازی دوباره آن مجبوریم منابع مالی آن را از محل تسهیلات برطرف کنیم. با فرض این‌که سرمایه‎گذار خارجی بیاید و 10 میلیارد تومان نیز توسط او تأمین شود می‎توان آن را تعیین تکلیف کرد، در غیر این صورت راهی برای تعیین تکلیف آن باید پیدا کنیم.

صفی‎خانی با بیان این‌که دام به‌صورت زنده از استان صادر می‎شود، اظهار کرد: می‎توان این دام‎ها را به صنایع تبدیلی تبدیل کرد و ارزش افزوده آن را افزایش داد.

تعیین تکلیف پروژه‎های راکد از مطالبات جدی ماست

هم‌چنین مهندس «هوشنگ بازوند»، استاندار لرستان می‎گوید: تعیین تکلیف پروژه‎های راکد از مطالبات جدی ما است. بسیاری از این پروژه‎ها و صنایع حدود 15، 16 سال است توسط بخش خصوصی ساخته شده و حال راکد مانده‎اند.

وی خاطرنشان کرد: در همین راستا ستادی از دستگاه‎های اجرایی، دیوان محاسبات اداری، سپاه و اطلاعات برای تعیین تکلیف شدن این پروژه‎ها تشکیل شده است. این پروژه‎ها مطالبه جدی مردم هستند که احساس می‎کنند نظام باید آنها را هر چه سریع‎تر تعیین تکلیف کند.

بازوند ادامه داد: شماری از این طرح‎ها تعیین تکلیف شده‎اند، از جمله آن‌ها می‎توان به پمپاژ فیض‎آباد اشاره کرد که 11 سال نیمه تمام مانده بود و حال به بهره‎برداری رسیده است. همچنین کشت و صنعت و کفش غزال که حال فعال شده‎اند، در مورد اموال امیرمنصور آریا نیز پیشرفت خوبی داشته‎ایم. هم‌چنین زمین میدان کیو که 11 سال تنها گودالی از زباله بود، حال پروژه آن در حال فعالیت است.

استاندار یادآور شد: هم‌اکنون 618 پروژه در استان وجود دارد که 298 پروژه آن‌ها نیمه تمام و رهاشده و 320 مورد نیز تکمیل و رهاشده هستند. این پروژه‎ها سرمایه‎هایی هستند که خوابیده و بلااستفاده مانده‎اند.

وی از واگذاری 4 پروژه به بانک‎ها خبر داد و گفت: در راستای تعیین تکلیف شدن این پروژه‎ها با دکتر سیف مکاتباتی داشته‎ایم و پاسخ‎هایی نیز به ما داده شده است، متأسفانه بانک‎ها تعیین تکلیف این پروژه‎ها برایشان مهم نیست و این امتیازی منفی برای مدیر محسوب می‎شود.

بازوند با بیان این‌که 618 طرح اقتصادی باید هر چه سریع‎تر تعیین تکلیف شوند، افزود: مدیری که پروژه‎ای را خریداری کرده باید آن را احیا کند و اگر این کار را نکند دادستان باید پیگیر موضوع باشد تا هر چه سریع‎تر این ظرفیت‎ها احیا شوند.

وی خاطرنشان کرد: پروژه پوست و چرم به بنیاد واگذار شده بود که حال توسط سرمایه‎گذاری به نام آقای سام‏‎‎‎نژاد قرار است احیا شود. زیرساخت‎های آن از جمله برق، آب و گاز باید توسط ما برطرف شوند و برای دادن تسهیلات به آن اقدام کنیم اما باید بررسی شود دادن تسهیلات 24 درصدی به این پروژه صرفه اقتصادی دارد و یا این‌که تنها به معوقه‎ای تبدیل می‎شود.

بازوند یادآور شد: آورده سرمایه‎گذار باید مشخص شود، چون یک مطالبه عمومی است و اگر این کار صورت نگیرد به نظر می‎رسد سرمایه‎گذار تنها به‌دنبال ارزش افزوده بوده است. قرار است نان این پروژه سر سفره مردم بیاید و همه از آن بهره‎مند شوند.

و در آخر باید پرسید به راستی طلسم راکدی استان در دست کیست؟ چه زمانی خواهیم شنید که لرستان دیگر سرایی برای هدر دادن عمر نیست و در فرهنگ‎نامه اقتصاد آن تعریفی برای واژه «تعطیل» وجود ندارد؟

ما نیز به درگاه باری تعالی تنها این دعا را داریم:« الهی گشایشی بفرست لرستان تنهاست».

گزارش از سمیرا عزیزی

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
تکیه برباد-محمد اصفهانی-تیتراژ سریال تکیه برباد