بازیگر فیلم سینمایی «لاک قرمز»: قرار نیست هر فردی درس سینما را خواند، وارد این عرصه شود

باشگاه خبرنگاران/ سینما باید راه را برای جوان‌های مستعد و کسانی که از عهده کارهای برمی‌آیند، باز کند.
پردیس احمدیه بازیگر سینما در خصوص اعتماد به جوان‌های مستعد در سینما گفت: به طور قطع اعتماد به جوان‌ها بازخوردهای مثبتی را به دنبال دارد؛ اما باید توجه داشت باز کردن راه برای ورود آن‌ها کفایت نمی‌کند و حمایت مستمر سینماگران و پیشکسوتان را می‌طلبد. از طرفی باید راه را برای جوان‌های مستعد و کسانی که از عهده کارهای خود برمی‌آیند باز کرد. قرار نیست هر کسی که درس این کار را خوانده، به این عرصه ورود پیدا کند.
وی در پاسخ به این سوال که انتخاب فیلم خوب برای نقش‌آفرینی در آن تا چه حد برای او اهمیت دارد، عنوان کرد: من از 15 سالگی با فیلم افشین صادقی و با انتخاب حمید نعمت‌الله وارد سینما شدم و کار خود را آغاز کردم؛ اما از سال 86 تا به امروز که حدود 8 سال می‌گذرد، تنها در چهار فیلم خوب فعالیت کردم. این موضوع نشان می‌دهد که انتخاب اثری قابل تامل برای من بسیار مهم است.

احمدیه با بیان این مطلب که بعد از فیلم «لاک قرمز» کارش در انتخاب فیلم‌ها و نقش‌آفرینی سخت می‌شود، اظهار داشت: بعد از فیلم «لاک قرمز» کارم در خصوص انتخاب نقش و فیلمی خوب بسیار سخت خواهد شد و به طور قطع صبر خواهم کرد. چون این فیلم بسیار قابل احترام است. از طرفی نقش خوبی داشتم که باعث شده، دقتم در انتخاب نقش بعدی دشوار شود.

وی افزود: می‌توان گفت که «لاک قرمز» نقطه عطفی در زندگی هنری من است. البته ناگفته نماند فیلم «کلاس هنرپیشگی» من را به اهالی سینما معرفی کرد و با فیلم «خانه دختر» بیشتر دیده شدم؛ اما فکر می‌کنم با توجه به اینکه در «لاک قرمز» نقش اول را دارم و در جشنواره دیده شد، قطعا این فیلم سکوی پرتابم خواهد شد.

این بازیگر با بیان این مطلب که از سبک و سیاق بازیگر خاصی استفاده نمی‌کند بیان کرد: به هیچ عنوان سعی نکردم از سبک بازیگر خاصی استفاده کنم و همیشه خواستم خودم باشم و از خودم پیروی و سبک خودم را پیاده کنم.

احمدیه در مورد سپردن نقش اصلی در «لاک قرمز» به او و کارهایی که برای رسیدن به نقشی باورپذیر انجام داده، عنوان کرد: اعتماد دو طرفه‌ای بین من و کارگردان وجود داشت. فقط سیدحاتمی به خاطر سن و سالم که 7 سال بزرگتر از نقش بودم شک داشت. در این زمان که درگیر تست گریم بودیم به دبیرستان‌های دخترانه رفتم و با بچه‌های آنجا نشست و برخاست کردم و دوست شدم. با وجودی که 7 سال از آن‌ها بزرگتر بودم، باور کردند که با آن‌ها هم‌سن و سال هستم و متوجه نشدند. این موضوع نمره مثبتی برای من بود. در کنار این قضایا سعی کردم از تجربه‌های قبلی و انرژی درونی خودم و کمک‌های فراوان سیدحاتمی نیز استفاده کنم.


منبع: باشگاه خبرنگاران