چرا بخش خصوصی ایران بلند پرواز نیست

رخداد سترگ قابل انتظار این بود كه بخش خصوصی در اقتصاد و در سیاست جانشین دولت می شود. ٢٣سال پس از به حركت درآمدن قطار خصوصی سازی كه به گفته دكتر موسی غنی نژاد مایه خرسندی بود اما به نظر می رسد در همان پله ای ایستاده ایم و نقش بخش خصوصی در اقتصاد و در سیاست به قول دكتر حسین عبده تبریزی اندك است . بخش خصوصی ایران به نظر می رسد جسارت لازم برای جهش و پرش از دشواری ها را ندارد یا اینكه خرسند است كه در شرایط نوعی حریم امن دورخود كشیده و جایش محفوظ است. این اندیشه كه باید در حرم امن ماند وكوچك و در حاشیه را همچنان درچنگ داشت اندیشه ای ناپخته است. بخش خصوصی یادش باشد كوچك بودن برای همیشه ممكن نیست و احتمال بلعیده شدن از سوی غولها وجود دارد. البته برخی از صاحبان صنعت و تجارت همچنان از اینكه در گوشه ای باشند و از خوان گسترده ریخت و پاش دولتی ها بهره مند شد هواداری می كنند . سال ١٣٩٤ و سال آینده دوران طلایی بخش خصوصی بود و خواهد بود كه بلند پروازی را تجربه كرده و دیگر نقش برادر كو چكتر را نداشته باشد . مدیران دهها نهاد كارفرمایی ایران باید در همین سالهای پیش رو اعضای خود را متقاعد كنند كه سقف آرزوهای خود ربلند تر بگیرند و بالای سر دولت بایستند.  زیر سایه دولت خوابیدن و شاهد خیزش خصولتی ها بودن در شان بخش خصوصی واقعی نیست. در این روزها كه شركتهای دولتی به ایران آمد و شد دارند می توان بزرگ شد و اگر این دوران تاریخ ساز را بدون فایده ملموس از دست دیگر امید سترگ به این زودی ها بهدست نمی آید.