استاد محسن پور سهمی جدی در احیای موسیقی بومی مازندران داشت

مهر/ مدیرکل میراث فرهنگی مازندران گفت: مرحوم استاد احمد محسن پور مدیر خانه فرهنگ موسیقی مازندران سهمی جدی در احیا و معرفی موسیقی بومی استان داشته است.
دلاور بزرگ نیا پیش از ظهر پنجشنبه در گفتگو با خبرنگاران با تسلیت به مناسبت درگذشت استاد احمد محسن پور، نوازنده کمانچه و آهنگساز و نواپرداز مازنی که سهمی جدی در معرفی موسیقی منطقه مازندران داشت افزو: وی نقشی ارزنده در احیاء و معرفی موسیقی منطقه مازندران در داخل و خارج از ایران ایفا کرد.

مدیرکل میراث فرهنگی مازندران خاموشی استاد احمد محسن پور، بنیان‌گذار فرهنگ خانه مازندران، سرپرست گروه موسیقی شواش، آهنگ‌ساز، موسیقیدان و نوازنده برجسته کمانچه و از ارکان بی‌بدیل موسیقی مازندران را ضایعه‌ای برای فرهنگ و هنر مازندران توصیف کرد و افزود: زنده‌یاد محسن پور با تأسیس فرهنگ خانه مازندران و دعوت از برجسته‌ترین اساتید، موسیقی‌دانان و هنرمندان موسیقی کشور، به تشکیل کلاس‌های آموزش موسیقی ردیفی و قومی همت گماشت که حاصل آن تربیت شاگردان فراوان در حوزه موسیقی بود.

دلاور بزرگ نیا افزود: نگاه پژوهشی محسن پور به مقوله موسیقی قومی موجب شد تا این هنرمند در بیش از نیم‌قرن فعالیت خود برای ماندگاری و ترویج موسیقی بومی این دیار آثار ارزشمندی از خود به‌جای گذارد.

مدیرکل میراث فرهنگی مازندران ادامه داد: ثبت و ضبط نغمات، آموزش موسیقی بومی و بیش از سه دهه فعالیت مستمر در حفظ و اشاعهٔ موسیقی مازندران استاد محسن پور را به میراثی معنوی و ماندگار بدل کرده است و آثار برجای‌مانده از ایشان، به‌عنوان گنجینه‌ای هنری در تاریخ مازندران ماندگار خواهد بود.

به گزارش مهر، استاد محسن پور صبح چهارشنبه ۳۰ دی‌ماه وبر اثر سرطان ریه در زادگاهش دربازکن را وداع گفت و آیین تشییع و خاکسپاریش صبح پنجشنبه در قادی کلای قائم‌شهر برگزار شد.

آلبوم‌های «ابر بیته هوار ـ ۱۳۶۴»، «اِفتاب ته (تیغ آفتاب) ـ ۱۳۶۸»، «بهار مونا ـ ۱۳۶۹»، «مازرونی حال ـ ۱۳۶۶»، «اساره سو ـ ۱۳۷۰»، «شوار ـ ۱۳۷۰»، «بهارانه ـ ۱۳۷۳»، «ماه تَتی ـ ۱۳۷۸»، «دودوک تیکا ـ ۱۳۷۹»، «گِل گِلون ـ ۱۳۸۲»، «طالب زهره ـ ۱۳۸۳»، «لالایی‌های و نوازش‌های مادرانه (مهر خونش) ـ ۱۳۸۷»، «تبری (تک‌نوازی کمانچه) ـ ۱۳۸۵»، «چلچلای سفری ـ ۱۳۸۷»، «روجا (اشعار مازندرانی نیما یوشیج) ـ ۱۳۸۸»، «مَم زمون «۱۳۸۹» و... تنها بخش صوتی فعالیت‌های استاد را در بر می‌گیرد و به یقین بررسی کامل آلبوم‌های تصویری، کنسرت‌ها، سروده‌ها و کارهای پژوهشی او و گروهش فراتر از این‌هاست.

محسن پور در سال ۵۳ ـ ۱۳۵۲ عضو گروه محلی رادیو ساری شد و در سال ۱۳۵۴ به ارکستر ملی فرهنگ و هنر مازندران پیوست. سپس در سال ۱۳۵۶ سرپرست گروه موسیقی محلی ادارهٔ فرهنگ و هنر آن زمان شد که سرپرستی‌اش را تا سال ۱۳۵۷ ادامه داد.

او در سال ۱۳۶۴، تصمیم به تأسیس فرهنگ خانهٔ مازندران گرفت، تا بتواند به آموزش و اشاعهٔ موسیقی و همچنین پژوهش دربارهٔ موسیقی مازندران و حفظ و نشر آن بپردازد؛ تصمیمی که پس از اجرایی شدن آن، نه تنها مردم مازندران، بلکه همهٔ مردم ایران را تا سال‌ها وام‌دار خود ساخت.

فرهنگ خانه مازندران و البته استاد احمدمحسن‌پور نقش ویژه‌ای در احیای موسیقی مازندرانی ایفا کرده است، به طوری که تاکنون صدها ساعت از موسیقی نواحی مختلف مازندران زیر نظر او گردآوری شده است و البته این تنها گوشه‌ای از فعالیت‌های این مرکز است.

این هنرمند که دارای نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود یکی از حافظان موسیقی قومی شمال البرز محسوب می‌شد و سال ۱۳۹۲ و در جشن چهاردهمین سالگرد تأسیس خانه موسیقی ایران از این هنرمند پیشکسوت نواحی تجلیل به عمل آمد.


منبع: مهر