رکابزن پیشگامان پس از جدال با سرطان: دستم از همه جا کوتاه است

رکابزن تیم پیشگامان هر چند توانست مبارزه موفقیت آمیزی با غده سرطانی داشته باشد اما هیچ کدام از قولها برای کمک به او عملی نشده و در حد همان وعده توخالی باقی ماند.

به گزارش ایسنا، رامین مهربانی یکی از رکابزنان اصلی تیم پیشگامان که با این تیم در اکثر تورها حضور داشت، تقریبا اواخر فصل دوچرخه سواری 2015 مجبور شد از رقابت در جاده های آسیا دست بکشد و بر روی تخته بیمارستان برای بدست آوردن سلامتی اش مبارزه کند.

مهربانی که سابقه حضور در تیم RTS تایوان را نیز در کارنامه دارد، توانسته عمل جراحی که برای بیرون آوردن غده سرطانی انجام شد را با موفقیت پشت سر بگذارد و اکنون در خانه بستری است. با وجود موفقیت آمیز بودن عمل جراحی اش و فرار از اتفاقات ناگواری چون ویلچرنشین شدن، کسی سراغ این رکابزن را نمی گیرد و تمام قول هایی که به او داده شده در همان حد حرف باقی مانده و به مرحله اجرا نرسیده است.

مهربانی در گفتگو با ایسنا درباره علت به وجود آمدن این مشکل برایش گفت: 4-5 ماه بود که کمر درد خفیفی داشتم به پزشک هم مراجعه می کردم که می‌گفت چیز خاصی نیست و این طور نبود که اذیتم کند و نتوانم به کارهایم برسم. دردش خیلی کم بود من هم به حضور در مسابقات ادامه دادم. پس از اینکه مسابقات تمام شد ام ار ای گرفتم و در آنجا مشخص شد غده سرطانی در کمرم وجود دارد .اصلا باورم نمی شد اما جای غده به گونه ای بود که خیلی اذیت نمی کرد و می توانست به راحتی رشد کند.

او ادامه داد: از آنجا که غده در قسمت پایین کمر و انتهای ستون مهره ها وجود داشت، تمام اعصاب از وسط تومور رد شده بود و پزشکان گفتند احتمال این وجود دارد که هنگام عمل جراحی اعصاب پایین تنه آسیب ببیند و ویلچرنشین شوم. حتی چند پزشک به سادگی گفتند که تا اعصاب را قطع نکنند نمی‌توانند عمل جراحی را انجام دهند اما اکنون عمل جراحی را انجام دادم و خدا را شکر مشکلی نیست. تمام اعصابم حفظ شده و تومور را نیز درآوردند.

مهربانی در پاسخ به این پرسش که شرایط بازگشتش به دوچرخه سواری به چه صورت است؟ تصریح کرد: پزشکم گفت که موردی ندارد به ورزش برگردم اما باید بر روی دوچرخه بشینم تا مشخص شود اذیت می شوم یا نه. زیرا یکی از استخوانهای کمرم را حذف کردند و یک پین خیلی بزرگ گذاشتند. بنابراین تا تعطیلات نوروز باید استراحت کنم. پس از آن باید دید وضعیتم بر روی دوچرخه به چه صورت است. اگر اذیت نشوم تصمیم دارم به دوچرخه سواری برگردم.

او ادامه داد: من کار دیگری ندارم و الان 14-15 سال است که ورزش حرفه ای می کنم. تمام زندگی ام در دوچرخه سواری است. اگر بتوانم برگردم از همه لحاظ برایم خیلی خوب می شود. هدفم این است که با قدرت برگردم اما در صورتی که کمرم اذیت نکند.

رکابزن تیم پیشگامان درباه ای تامین هزینه های درمان بیان کرد: هزینه های درمان را خودم پرداخت کردم. از طرف باشگاه پیشگامان قول هایی داده شده است اما تا این لحظه یک ریال هم کسی کمک نکرده است. من در شیراز عمل شدم بنابراین هزینه رفت و آمد، اسکان خانواده و بیمارستان وجود داشت. اکنون نیز روزانه نزدیک به 100 تا 200 هزار تومان هزینه دارم که همه را خودم پرداخت کردم. قرارداد امسالم را خرج درمانم کردم چون نمی توانستم منتظر بمانم تا کمک کنند.

مهربانی در پاسخ به این پرسش که فدراسیون یا مسئولان استانی چقدر به او کمک کرده اند؟ گفت: مسئولان فدراسیون یکی دو روز قبل و بعد از عمل جراحی فقط تماس تلفنی داشته اند. اکنون که حدودا نزدیک به یک ماه و نیم از عمل جراحی ام گذشته است، هیچ خبری نیست. اسبقیان، رییس اداره کل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی قول داده بود اما او هم جابجا شد. رییس جدید هم که آمده من را اصلا نمی شناسد و دستم فعلا از همه جا کوتاه است.

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
ترمز بریدن رکابزن و برخورد با پانامرا