حرفهای ناگفته ساعد سهیلی درباره 50 کیلو آلبالو + تصاویر

نخستین حضور سینمایی ساعد سهیلی، بازی در فیلم پدرش، «شب برهنه» بود که نقش کودکی بازیگر نقش اصلی را بازی می کرد، اما احتمالا اولین تصویری که مردم از او در ذهن دارند، نقش برادر تعادل در فیلم «چارچنگولی» و در کنار کمدین هایی چون رضا شفیعی جم و جواد رضویان باشد. ولی کمتر کسی فکر می کرد این حضورها، چیزی فراتر از یک همکاری پسر و پدری باشد.

ساعد سهیلی با بازی خوبش به نقش حسن در فیلم «گشت ارشاد» باز هم ساخته پدرش، نشانه هایی از استعداد را نشان داد و کمی بعدتر در «چند مترمکعب عشق» و «رخ دیوانه»، ساخته کارگردان های دیگر هم درخشید. به بهانه اکران فیلم کمدی «50 کیلو آلبالو» گفت وگویی با این بازیگر جوان انجام دادیم که او در آن از پدرش سعید سهیلی، اهدافش، سیمرغ بلورین، همسرش گلوریا هاردی و رئال مادرید حرف زد.

سال گذشته برای بازی در فیلم چند متر مکعب عشق، برنده تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشن خانه سینما شدید که جایزه ویژه اش سفر به آفریقا بود. بالاخره شما را به آفریقا فرستادند یا نه؟

(می خندد) بله، رفتیم و خیلی هم خوش گذشت.

بازی در یک فیلم پرفروش، پاداش ها و عوایدی هم برای بازیگران آن اثر دارد یا نه، بازیگر فقط دستمزدش را می گیرد؟

همه چیز به قرارداد و قبل از شروع فیلمبرداری بستگی دارد و براساس همان چیزی که با تهیه کننده توافق کرده اند، جلو می رود. اگر در قرارداد ذکر شود مثلا فلان درصد از فروش فیلم هم به بازیگر می رسد، آن وقت از فروش فیلم سهمی هم به بازیگر می رسد، اما اگر چنین چیزی در قرارداد نیامده باشد، بازیگر فقط همان دستمزدش را می گیرد.

قرارداد شما برای 50 کیلو آلبالو چطور بود؟

من فقط دستمزدم را گرفتم و در سود فیلم شریک نبودم.

حواستان باشد که از این به بعد چنین مساله ای را در قرارداد لحاظ کنید! چون فیلم فروش خیلی خوبی داشته و تا اینجا چند میلیاردی فروخته. فکر می کردید این قدر بفروشد؟

(می خندد) راستش تنها کسی که سر فیلمبرداری فکر می کرد این فیلم این قدر بفروشد، من بودم!

جدی؟ از کجا این قدر اطمینان داشتید؟

از همان موقع خواندن فیلمنامه، این اطمینان را پیدا کردم و دو سه روز هم که از فیلمبرداری گذشت ایمانم به موفقیت فیلم بیشتر شد و پیش بینی فروش خیلی بالایی داشتم. جالب اینجاست وقتی این موضوع را با عوامل فیلم مطرح می کردم، همه تعجب می کردند، اما بعددیدند حرفم درست بود.

حضور در این فیلم چطور پیش آمد؟

طبق روال بقیه کارها. اول فیلمنامه را برای خواندن به من دادند که خواندم و دوست داشتم. فیلمنامه جذابی بود و در مرحله ساخت هم همه چیز خوب پیش رفت و اتفاقات خوبی برای کار افتاد.

کارهای قبلی مانی حقیقی، کارگردان این فیلم را دیده بودید؟

فقط فیلم «پذیرایی ساده» را از ایشان دیده بودم.

او چطور؟ فیلم ها و بازی های قبلی شما را دیده بود؟

نمی دانم، در این مورد با هم صحبت نکردیم.

داوود، نقشی که در این فیلم بازی کردید، چه جور شخصیتی است و چه ویژگی هایی داشت که بازی در آن را پذیرفتید؟

این کاراکتر نسبت به نقش هایی که تا الان بازی کردم، تفاوت داشت و همین یکی از مهم ترین دلایل پذیرفتن بازی در این نقش بود. داوود جوانی است مثل خیلی از جوان های امروزی که هر روز دور و بر خودمان می بینیم و در موقعیت هایی قرار می گیرد که هر تصمیمی شرایط ویژه ای برایش به وجود می آورد. همین تصمیم گیری در موقعیت های خاص است که باعث شکل گیری لحظه های طنز در این فیلم می شود.

یکی از نکات در بخش بازیگری فیلم این است که شما و هستی مهدوی به عنوان بازیگران نقش های اصلی، طبیعی و بدون اغراق بازی می کنید و تقریبا بقیه بازیگران تیپیکال و فانتزی بازی می کنند؛ بویژه آزاده صمدی.

وقتی با آقای حقیقی صحبت می کردیم، به این نتیجه رسیدیم این طور جلو برویم و شخصیت های داوود و آیدا در موقعیت کمدی قرار بگیرند، نه این که کار ویژه و خنده داری انجام دهند. سلیقه خود من هم این است که تماشاگر به موقعیت بخندد، نه به ادا بازی ها. البته همین جا بگویم بازی خانم صمدی را خیلی دوست دارم و بارها سر صحنه می خندیدم.

دلیل استقبال بالای مردم و پرفروش بودن 50 کیلو آلبالو را چه می دانید؟

فیلمنامه جذاب، نخستین دلیل موفقیت این فیلم است و بعد هم باید به بازی های درست و کارگردانی اشاره کرد.

ترکیب بازیگران که رئال مادریدی برای خودش است.

(می خندد) بله، همین طور است.

فیلم را در سینماها و با مردم هم دیده اید؟

بله، چند بار و در چند سینمای مختلف فیلم را دیده ام و خیلی خوشحالم مردم در چند صحنه فیلم خیلی می خندند و دست می زنند. خلاصه انرژی مثبت آنها حسابی به من هم منتقل شد و از این که در فیلم بازی کردم، دوچندان خوشحال شدم. امیدوارم اکران خوب فیلم ها ادامه داشته باشد، چون این موضوع اتفاق خوب و خوشحال کننده ای برای کلیت سینمای ایران است.

الان در مرحله ای هستید که فیلمنامه ای از یک کارگردان خوب و شناخته شده مثل مسعود کیمیایی یا داریوش مهرجویی یا امثال اینها را رد کنید یا ترجیح می دهید فارغ از نقش و فیلمنامه حضور در آن را بپذیرید؟

آن چیزی که برایم در قبول یک نقش اهمیت و اولویت دارد، کیفیت فیلمنامه است، اما به هرحال کارگردانانی همچون آقای کیمیایی و آقای مهرجویی کارنامه درخشانی دارند و هر بازیگر جوانی دوست دارد با افتخار در فیلم این بزرگان حضور داشته باشد. با این حال کیفیت فیلمنامه نقش تعیین کننده ای در پذیرش یک پیشنهاد برایم دارد و در قبول یک نقش، به سلیقه مردم هم فکر می کنم و دوست دارم تماشاگران هم این نقش را بپسندند.

کارنامه بازیگری شما تا اینجا نشان می دهد ترجیح خودتان بازی در نقش های تلخ و رنج آلود است و بجز فیلم 50 کیلو آلبالو، فقط یک نقش و فیلم کمدی بازی کرده اید؛ برادر تعادل در فیلم چارچنگولی. خودتان این روند را دوست دارید؟

این طور نیست که فیلم ها و نقش های تلخ را دوست داشته باشم و این چیزی که شما به آن اشاره می کنید ناخواسته و اتفاقی پیش آمده است. در ضمن از طرفی ممکن است این کارنامه به طور ناخودآگاه به سلیقه من هم اشاره داشته باشد.

در بازیگری چه چشم اندازی دارید و به دنبال چه اتفاق ویژه ای هستید؟

هدف های خیلی بزرگی دارم که برای خودم منطقی است و امکان دارد از نظر بقیه غیرمنطقی باشد. شاید بی اغراق بگویم تا اینجا فقط به 5 درصد هدف هایم رسیده ام.

ممکن است روزی شما در یکی از فیلم های پدرتان بازی نکنید؟! چون این اواخر همیشه یکی از نقش های مهم فیلم های سعید سهیلی را به عهده داشته اید.

همه چیز به تصمیم کارگردان و موقعیت فی&