آیا موسیقی سنتی در تلویزیون فراموش شده است؟!

جوان آنلاین/ این روزها که تلویزیون بودجه ندارد بازار موسیقی‌های پاپ هم در شبکه‌های آن داغ شده تقریباً هر شبکه‌ای را که می‌زنیم جسته و گریخته یک برنامه به این سبک موسیقی دارد، حتی موسیقی رپ هم به جمع موسیقی‌های مدرن تولیدی و پخش تلویزیون پیوسته است.
این روزها که تلویزیون بودجه ندارد بازار موسیقی‌های پاپ هم در شبکه‌های آن داغ شده تقریباً هر شبکه‌ای را که می‌زنیم جسته و گریخته یک برنامه به این سبک موسیقی دارد، حتی موسیقی رپ هم به جمع موسیقی‌های مدرن تولیدی و پخش تلویزیون پیوسته است. البته سعی کرده‌اند که این نوع موسیقی‌ها حماسی و بومی باشد. معلوم نیست شاید در این بازارگرمی موسیقی صداوسیمایی به زودی موسیقی‌های دیگری چون راک هم اضافه شود. چیزی که در این میان جایش خیلی خالی به نظر می‌رسد، موسیقی سنتی است؛ موسیقی‌ای که در سال‌های گذشته تقریباً در دهه 70 با مردم مأنوس بود و جوانان را به سمت و سوی عرفانی اسلامی سوق می‌داد. شاید گفته شود که تلویزیون به موسیقی سنتی نیز می‌پردازد ولی آنچه شاهد آن هستیم بیشتر موسیقی‌های محلی است که ذائقه و شنونده خاص خود را دارد و این سؤال به صورت جدی مطرح است که چرا و چطور دیگر در صداوسیما شاهد ظهور و بروز خواننده‌های مطرح در عرصه موسیقی سنتی نیستیم؛ افرادی مانند سراج، افتخاری، شهرام ناظری و... . هرچند برخی از این افراد هم به سمت و سوی موسیقی پاپ و مدرن‌خوانی رفته‌اند مانند افتخاری یا اصفهانی که دیگر به خواننده پاپ شناخته می‌شوند ولی با موسیقی سنتی کار را شروع کردند و بالا آمدند. به راستی چرا در عرصه موسیقی سنتی آنقدر ضعف داریم که حالا شاید تنها سالار عقیلی به عنوان نیروی تازه نفس و جوان در این میدان هنری مانده باشد و این بار سنگین مهم فرهنگی را به دوش می‌کشد. موسیقی سنتی معرف هنر و فرهنگ ایرانی است که سال‌ها رایزنی‌های فرهنگی کشورمان در کشورهای مختلف به آن بالیده‌اند و به واسطه آن ایران را به جهانیان و ایران دوستان معرفی کرده‌اند چراکه این موسیقی خاص خود ایران در پاسداری از زبان و ادبیات فارسی است. موسیقی حافظ فقط ابیات و اشعار شعرای بنام ایرانی و فارسی زبان در طول دوران متمادی است و بسیاری سعدی را با این موسیقی شناخته‌اند. حافظ را با این موسیقی علاقه‌مند شدند، خیام، مولوی، عطار نیشابوری، صائب، رودکی و... این نام‌ها با موسیقی سنتی عجین بوده است که برای جوانان این مرز و بوم شناخته شده و در واقع موسیقی سنتی صدای رسای ادبیات و زبان فارسی است که اگر به درستی نهادینه شود بهترین تریبون زبان فارسی در دنیا خواهد بود؛ نجوایی که هر شنونده‌ای را به این ادبیات علاقه‌مند می‌کند. وقتی که به نوآوران زبان فارسی در کشورهای مختلف نگاه می‌کنیم، با افتخار و هیجان اشعار این شاعران را نجوا می‌کنند. پس جا دارد صداوسیما که الحق همواره سعی کرده بهترین جبهه فرهنگی در حوزه رسانه باشد به این هنر بیشتر بپردازد و در راستای تکامل بشری و سوق دادن فرد به سوی عرفان اسلامی به آن نگاه کند. در موسیقی پاپ اگر حرفی از عشق و عاشقی می‌زنیم بدون تردید این حرف و غم آن زمینی است، ولی در موسیقی سنتی به دلیل محتوایی که از اشعار شاعران بزرگ دارد مفاهیم والای عرفانی را نیز می‌توان یافت. حافظی که حافظ قرآن بوده و به قول خودش 14 روایت از قرآن داشته است وقتی از خال لب و چشم نگار و کرشمه یار می‌گوید مطمئناً سخن او با شکست‌های عشقی که این روزها رایج شده فرق دارد. سعدی جهان‌دیده، استاد شعر و ادب فارسی که سخنان نغزش ضرب‌المثل شده باید در ترانه‌های روزمره و زمزمه‌های مردممان جایگاه ویژه‌ای داشته باشد و موسیقی سنتی این قدرت را دارد تا ادبیات و شعرای صاحبنام تاریخ ایران را در گفتار مردم جاری و ساری نگاه دارد. به نظر می‌رسد برای زنده ماندن این موسیقی به همتی مضاعف در سایه اقدام و عمل نیاز است.



با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

منبع: جوان آنلاین