فیلم کوتاه «سه سال و سه ماه و دو روز» مورد نقد و بررسی قرار گرفت

فیلم کوتاه «سه سال و سه ماه و دو روز» مورد نقد و بررسی قرار گرفت

مهر/ جلسه نقد و بررسی فیلم کوتاه «سه سال و سه ماه و دو روز» با حضور عوامل فیلم در پردیس سینمای هویزه مشهد برگزار شد.
نشست نقد و بررسی فیلم کوتاه «سه سال و سه ماه و دو روز» با حضور دو کارگردان و سایر عوامل این فیلم، منتقدان و علاقه مندان به هنر سینما و فیلم کوتاه شامگاه چهارشنبه در پردیس سینمایی هویزه مشهد برگزار شد.
در این نشست ابتدا یکی از کارگردانان و فیلمبردار فیلم «سه سال و سه ماه و دو روز» بیان کرد: حس انسان‌دوستی موجود در فیلم نامه در من کشش ایجاد کرد و باعث شد تا با گروه همکاری داشته باشم.
داوود رحمانی فضای فیلمنامه را تئاترگونه دانست و خاطرنشان کرد: همه حس ها، دیالوگ ها، برخوردها و بازخوردهای این فیلم کوتاه تئاترگونه است به همین دلیل ترجیح دادیم که طراحی صحنه آن نیز به شکل صحنه تئاتر صورت گیرد.

وی با اشاره به فیلم برداری ۸۰ درصد فیلم در سلول زندان گفت: این مهم نوعی فشار بر روی کاراکتر اصلی ایجاد می کرد و باید به گونه ای فیلم برداری می کردیم که مخاطب نیز این حس را پیدا کند.

تصویربردار فیلم «سه سال و سه ماه و دو روز» با بیان اینکه در هنگام نورپردازی انتخاب منبع نور برایم دشوار بود، تصریح کرد: در برخی صحنه ها به ناچار از تک نور استفاده کردم چرا که فضای فیلم نوعی ترس و تعجب را به مخاطب القا می کرد و همین مسئله باعث اغراق در برخی از صحنه ها شد.

رحمانی با تاکید بر اینکه تدوین فیلم «سه سال و سه ماه و دو روز» در چندین جشنواره کاندیدای دریافت جایزه بود، گفت: تدوین این فیلم از آن جهت که باید برخی از سکانس ها فرم نهایی خود را در تدوین نشان می داد، برایمان بسیار اهمیت داشت.

پایان باز فیلم و القاء نوعی امیدواری در مخاطب

کارگردان فیلم «سه سال و سه ماه و دو روز» با اشاره به نگارش ۴۰ روزه ای فیلمنامه این فیلم توسط صحرا رمضانیان از اهالی تئاتر مشهد اظهار کرد: در این فیلم سعی شده است دیالوگ ها کمتر بوده و مخاطب را با تصویر کنش فیلم درگیر کنیم.

سعید ولی زاده با بیان اینکه در این فیلم به ماوراءطبیعه پرداخته ایم، گفت: سعی کردیم در این فیلم بخشش از جانب ماوراء را به نمایش بگذاریم و از بخشش از جانب انسان صحبتی نداشته باشیم.

وی با اشاره به اتمام فیلم به صورت پایان باز تصریح کرد: این ویژگی در این فیلم به مخاطب نوعی امیدواری به ماوراءطبیعه را می دهد و ناامیدی را در دل او از بین می برد.

کارگردان فیلم «سه سال و سه ماه و دو روز» دوری از خشونت و سیاه نمایی و بیان ویژگی های عطوفت و مهربانی را از دیگر ویژگی های فیلم کوتاه «سه سال و سه ماه و دو روز» دانست.

نمایش چهره ای انسانی از یک قاتل

منتقد سینما که ایده فیلم را خاص و جدید ندانست گفت: این فیلم توانست به وسیله عواملی همچون دکوپاژ چهره ای انسانی از یک قاتل را در زندان به نمایش بگذارد.

مهدی رضایی ایده های تصویری فیلم را مثبت ارزیابی کرد و افزود: اگر پایان بندی فیلم بهتر اتفاق می افتاد می توانست اثری عمیق‌تر در مخاطب ارائه کند.

وی با اشاره به اینکه فضای فیلم در دو جنبه رویا گونه و واقعیتی آن به خوبی قابل تفکیک است، تاکید کرد: صحنه های مختلف فیلم نشان می دهد که کارگردانان آن در انتخاب نماها و دوربین ها دقت فراوانی داشته اند.

این منتقد سینما ایده نورپردازی این فیلم را نیز مثبت دانست و ادامه داد: تصاویر مهم ترین نقطه قوت این فیلم است که توانست به خوبی ارائه شود.

وی همچنین درباره بازیگر نقش اصلی این فیلم نیز گفت: بازیگر نقش اول آن بازی کنترل شده و خوبی دارد.

ویدیو مرتبط :
توله سه ماهه به اسم سیلان سه ماه و چهارده روز