محبوب
2 دقیقه پیش | امیت سرکیسیان، اولین شهید مدافع حرم ارامنه! / شایعه 0506این تصویر جعلی است و عکس اصلی مربوط به شهید مدافع حرم هادی شجاع در مشهد می باشدمتن و پاسخ شایعه |
2 دقیقه پیش | وقتی موبایل برای سلامت شما مفید می شود!!جریان سریع امور در دنیای امروز به حواسپرتی بیشتر و نداشتن وقتی برای آسودگی انجامیده است. در چنین شرایطی نیازهای بدن به آسانی فراموش میشود. خوشبختانه همان وسایلی که ... |
روانشناسي/ زنگ زندگي، وقت امتحان!
موفقيت/ اگر محصل نيستي، تعجب نکن. زندگي درست مثل يک مدرسه است. همه ما در هر سن و موقعيتي هنوز يک دانشآموز مدرسه زندگي هستيم. ياد روزهاي مدرسه به خير، همکلاسيها، تختهسياه، مسالهها و راهحلها. معلمها، زنگ تفريحها به ويژه امتحانها. امتحان معمولا اتفاقي نبود که دوستش داشته باشيم.
ميشه براي آماده شدن براي امتحان بايد وقت و انرژي صرف ميکرديم. چه روزهايي بود. يک عده هميشه شاگرد زرنگ بودند و يک عده نمره قبولي راضيشون ميکرد. عدهاي هم بودن که دل به درس نميدادند و گاهي ناچار چند سال در يک مقطع تحصيلي باقي ميماندند.
راستي هيچ فکر کرديد اگر امتحان نبود، چه اتفاقي ميافتاد؟ شايد آنوقت همگي در همان مقطع کلاس اول ابتدايي براي هميشه جا ميمانديم.
امتحان در واقع فرصتي بود براي اينکه خود را محک بزنيم، ببينيم تفاوت شاگرد آخر سال تحصيلي، با آن شاگرد اول سال چقدر شده.
شايد معناي امتحان اين است که به خاطر بسپاريم: براي پيشرفت بايد تلاش کرد، براي جلو رفتن بايد قدم برداشت براي به دست آوردن همواره بايد بهايي پرداخت کرد. براي رسيدن به رفاه بايد سختي کشيد. راستي آسايش و رفاه براي کسي که طعم سختي را هيچوقت نچشيده چه لطفي دارد؟ جز اينکه در قالب تکرار، تبديل به عادت شود و به اصطلاح دل آدمها را بزند؟
بياييد برگرديم به مدرسه زندگي، جايي که هر لحظه درسهاي زيادي براي آموختن وجود دارد جايي که از همه چيز و همه کس ميتوان آموخت. جايي که مسايل زيادي براي حل کردن هست و امتحانهايي که گاه از قبل قابل پيشبيني و گاه بدون اطلاع و سرزده از ما گرفته ميشود. امتحانهاي آسان و گاه سخت.
در مقاطعي از زندگي به امتحانهاي بزرگ ميرسيم، مثل کنکور که ظاهرا روي سرنوشتمان تاثير به سزايي دارند گاهي هم به امتحانهايي ميرسيم که ناخودآگاه تصور ميکنيم وراي تاب و تحمل و توانايي ماست. گاهي حتي لب به شکايت ميگشاييم و از بخت بد و بدشانسي شکوه ميکنيم که اين حق من نيست، چرا بين اين همه آدم، اين امتحان بايد براي من پيش بيايد؟ اين امتحان براي من خيلي بزرگ است. شايد اين احساس براي بسياري از ما غريبه نباشد.
خوب ميدانم، که احساس خوشايندي نيست، اين همان احساسي است که اگر ادامه پيدا کند و جدي گرفته شود ميتواند تمام پنجرههاي رو به نور روح ما را ببندد.
و مطمئنا در تاريکي، هيچ جواب مناسب و اميدوارکنندهاي براي مسايل پيدا نخواهد شد. در چنين مواقعي، آنچه اهميت دارد، درست همان پاسخ و راهحلي است که براي اين مساله پيدا خواهيم کرد. باور دارم خداوند قبل از گرفتن هر امتحاني از بندگانش، ظرفيت و آمادگي دادن آن امتحان را در بندگانش ديده است. اگر گاهي افرادي در امتحانها قبول نميشوند، شايد به خاطر کوتاهي و دل به درس ندادن خودشان باشد.
يا شايد اهميت حل مساله را از ياد بردهاند و براي پشت سر گذاشتن مقطع قبلي، ضرورت رشد و پيشرفت را فراموش کردهاند.
وقتي روزگار، مساله و امتحان جديدي پيش روي ما ميگذارد، قبل از پاسخ دادن دو نکته مهم وجود دارد، که به خاطر آوردنشان هميشه سودمند است.
نکته اول: ميگويند وقتي با مسالهاي در زندگي روبهرو شديد، هر چقدر هم که آن مساله بزرگ باشد، به خاطر بياوريد، مسايل و مشکلات کاغذ کادوي هديهاي است که خداوند برايتان فرستاده است، هر چقدر اين مشکلات بزرگتر باشد، نشانه اين است که هديه بزرگتري بعد از باز کردن کاغذ کادو در انتظار شماست.
و نکته دوم، اينکه اگر خداوند از بندگانش امتحان نميگرفت شايد همگي ما براي هميشه همان دانشآموز کلاس اول در نقطه شروع باقي ميمانديم.
از هنگامي که دريافتم خداوند از بندگانش امتحان ميگيرد تا آمادگي لازم براي ورود به کلاس و مقطع بالاتر بعدي را داشته باشيم، وقتي احساس ميکنم در شرايط يک امتحان جديد قرار گرفتهام، سعي ميکنم، هر چقدر هم اين آزمون دشوار باشد، اول خداوند را شکر کنم، چون احساس ميکنم خداوند استحقاق رشد را در من ديده که برايم شرايطش را مهيا کرده است. و بلافاصله پس از آن از خداوند صبر و استواري ميخواهم و براي يافتن بهترين راهحل از خودش کمک ميطلبم. زيرا هرگز زماني را به ياد نميآورم که از او کمک خواسته باشم و مرا بيجواب گذاشته باشد.
تحمل دشواري امتحان، با شيريني درک دعوت خداوند براي رشد و پيشرفت برايم آسان ميشود. در حين باز کردن کاغذ کادو يا همان مسايل و مشکلات سعي ميکنم به شيريني دريافت هديهاي فکر کنم که از سوي خداوند درآن کاغذ کادو پيچيده شده و در راه است.
در کلاس زندگي مقاطع بسياري براي گذراندن وجود دارد. از پيش از پيشدبستاني تا مقاطعي بسيار بالاتر از دکترا.
کسب مدرک، هدف شايستهاي نيست. آنچه اهميت دارد کسب مهارتهاي لازمه رسيدن به رشد و تعالي است.
لحظهاي که به باقي ماندن در مقطع فعليام راضي شوم، همان لحظه گريز و عدم رضايت از دادن امتحان و لحظه آغاز رکود است.
يادمان باشد امتحانهاي زندگي، همواره يکي از دلايل موجه حضور موثر ما در زندگي است.
ویدیو مرتبط :
وقت امتحان