دومین ارتش قدرتمند عرب داعش و جبهه‌النصره را زیر پا می گذارد/ ارتش سوریه را بهتر بشناسیم

مطابق قانون اساسی، رئیس جمهور سوریه، فرمانده کل قوا محسوب می شود.

نیروی دریایی سوریه با داشتن 4500 نفر پرسنل فعال و 2500 نفر ذخیره، کوچکترین نیرو در جمع قوای مسلح سوریه به شمار می‌رود که تحت فرماندهی محلی ارتش در بندر لاذقیه قرار دارد. ناوگان دریایی سوریه در بنادر بانیاس، لاذقیه، مینات البیضا و طرطوس مستقر است. این ناوگان شامل دو فروند زیردریایی کلاس رومئو، 2 فروند ناو محافظ، 30 قایق موشک‌انداز، 14 فروند شناور گشتی و تعدادی شناور دیگر است.

پدافند هوایی سوریه، از لحاظ تسلیحات یکی از قوی ترین واحدهای پدافند زمین پایه در سطح خاورمیانه به شمار می‌رود که علاوه بر سامانه‌های پدافند توپخانه‌ای، انواع سامانه‌های زمین به هوای سام (از قبیل S - 300P)، تور –ام - 1، بوک – ام - 1 و پنتسر را در اختیار دارد.

پس از جنگ جهانی دوم و با کاهش قدرت کشورهای انگلیس و فرانسه آنها نیروهای خود را از بخش هایی از خاورمیانه و از جمله سوریه خارج کردند. با خارج شدن نیروهای بیگانه و پس از فارغ‌التحصیل شدن اولین سری خلبانان آموزش دیده در مدرسه پرواز انگلستان در سال 1948 نیروی هوایی سوریه تاسیس شد.

در سال 1950 دو کشور سوریه و مصر در صدد برآمدند تا در هم ادغام شده و جمهوری متحد عربی (United Arab Republic) را پایه‌ریزی کنند. در نتیجه این تصمیم نیروی هوایی سوریه شروع به رشد کرد. این نیرو با استخدام پرسنل بیشتر و به خدمت در آوردن هواپیماهای بیشتر توان خود را افزایش داد. با این حال حافظ اسد (رییس جمهور وقت سوریه) تنها به این قرارداد اکتفا نکرد و روابط تنگاتنگی با کشورهای عضو پیمان ورشو برقرار کرد. هدف از این اقدام نزدیک‌تر شدن هر چه بیشتر به اتحاد جماهیر شوروی بود. پس از این اقدام سیل تسلیحات روسی به سوریه سرازیر شد که نیروی هوایی این کشور نیز از آن بی‌بهره نماند. 

در جنگ 6 روزه، نیروی هوایی سوریه بارها از نیروی هوایی اسراییل شکست خورد و در نهایت نیز دو سوم نیروی خود را از دست داد و مجبور شد از بعضی از پایگاه‌های خود عقب‌نشینی کند. شکست نیروی هوایی سوریه بعدها زمینه ساز شکست نیروی زمینی این کشور شد و جنگ به نفع اسراییل به پایان رسید. 

در جنگ یوم کپور نیروهای مصری و سوری در ابتدا به موفقیت‌هایی رسیدند، ولی مجددا نیروی هوایی اسراییل توانست بر نیروی هوایی سوریه غلبه کند و نتیجه جنگ مجددا به نفع اسراییل رقم خورد. پس از پایان این جنگ نیروی هوایی این کشور همچنان از تسلیحات روسی استفاده می کرد، در حالی که نیروی هوایی مصر از تجهیزات روسی ناامید شده و به تجهیزات غربی روی آورد.

در جریان جنگ یوم کیپور، نیروی هوایی پاکستان 16 نفر از خلبانان خود را به سوریه و مصر فرستاد تا در این جنگ از آنها پشتیبانی کند. ولی این خلبانان زمانی رسیدند که مصر قرارداد آتش بس را امضا کرده بود. با این حال سوریه همچنان به جنگ ادامه می داد. 8 تن از خلبانان پاکستانی پروازهای جنگی خود را با هواپیماهای Mig - 21 آغاز کردند. اولین موفقیت خلبانان پاکستانی توسط خلبان ستار علوی (Sattar Alvi) به دست آمد. وی موفق شد در یک نبرد هوایی یکی از میراژهای اسراییلی را نابود کند. به خاطر این اقدام، دولت سوریه از او تقدیر به عمل آورد. 

خلبانان عراقی در جریان جنگ یوم کپور موفق شدند تعدادی F - 4 Phantom اسراییلی را نابود کنند. هیچ یک از خلبانان پاکستانی در این جنگ کشته نشدند و هیچ هواپیمایی را از دست ندادند. با این حال این خلبانان موفق‌ترین خلبانان نیروی هوایی سوریه نبودند و خلبانان آلبانیایی و چکسلواکیایی و  بلغاری که در خدمت نیروی هوایی سوریه بودند، موفق شدند تعداد بیشتری هواپیمای اسراییلی را ساقط کنند.

خلبانان پاکستانی و آلبانیایی و چکسلواکیایی و بلغاری تا سال 1976 در نیروی هوایی سوریه باقی ماندند و به تربیت خلبانان سوری و آموختن هنر رزم در هوا به آنان مشغول بودند. این آموزش ها به همراه خرید تجهیزات جدید باعث شد تا نیروی هوایی سوریه در جنگ لبنان (1980) موفق تر عمل کند: 87 هواپیمای از دست رفته در مقابل نابودی 64 فروند هواپیمای اسراییلی. 

نیروی هوایی سوریه بعد از جنگ لبنان نیز به تجهیز خود به وسیله تجهیزات شرقی ادامه داد. پس از این جنگ اطلاعات کمی در مورد این نیرو منتشر شده و حتی در مورد تعداد بعضی از مدل ها هم تردید وجود دارد، اما بعضی از اطلاعات منتشر شده نشان می‌دهد که نیروی هوایی این کشور تعدادی MiG -29 و Su - 24 خریداری کرده است. همچنین گزارش‌هایی وجود دارد که از تمایل دمشق به خرید Su - 27 حکایت دارد. آخرین و شاید مهمترین خرید این نیرو نیز سفارش 8 فروند رهگیر Mig - 31 است.

نگرانی‌ها از بابت توان موشکی سوریه برای دشمنان قسم خورده این کشور بالا گرفته است. موقعیت متفاوت سوریه، توان بسیار بالای نظامی آن و حمایت گسترده مردم و ارتش سوریه از نظام این کشور، وحشت و گیجی سنگینی را بر دشمنان این کشور به‌خصوص رژیم صهیونیستی تحمیل کرده است. بسیاری از منابع غربی اعتقاد دارند که ارتش سوریه هزاران موشک پیشرفته در اختیار دارد که قادرند بسیاری از مناطق سرزمین‌های اشغالی را در تیررس خود قرار دهند.

سوریه در دهه‌های اخیر از کمک‌های گسترده قدرت‌های موشکی شرقی مانند روسیه، چین، و همچنین کره شمالی برخوردار بوده است و برخلاف لیبی که تعداد موشک‌های آن به 300 فروند بالغ نمی‌شد با زرادخانه‌ای متشکل از تعداد فراوانی موشک بالستیک و کروز هدف بسیار سختی برای دشمنان خارجی است.

 در 13 آوریل 2007 روزنامه اسرائیلی "اورشلیم پست" خبر داد که سوریه موشک‌های اسکاد 300 کیلومتری خود را در ارتفاعات جولان مستقر کرده است.

سوریه صدها موشک بالستیک کوتاه‌برد تاکتیکی از نوع اسکندر ss-21 SRBM و اسکاد در زرادخانه خود دارد که قادرند بسیاری از نقاط سرزمین‌های اشغالی را مورد اصابت قرار دهند و برد مناسب برای هدف قراردادن پایگاه‌های آمریکا در عراق، ترکیه و اردن را دارند. بسیاری از این موشک‌ها به کلاهک‌های پیشرفته مجهز شده‌اند. بنا به گزارشات؛ سوریه توانسته است 26 سکوی شلیک موشک و موشک اسکاد - بی با کلاهک 1000 کیلوگرمی و برد 300 کیلومتر و اسکاد - سی با برد 500 کیلومتر و کلاهک 770 کیلوگرمی برای زرادخانه موشکی خود فراهم کند که تهدیدی جدی برای رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود.

نگرانی‌های زیادی از برنامه های موشکی سوریه در دل دشمنان این کشور وجود دارد، به‌خصوص وقتی گمان می‌رود که سوریه برنامه‌هایی برای دست‌یابی به موشک‌های میان‌برد MRBM مانند موشک‌های "نودونگ" و یا موشک شهاب-3 ایرانی را در دست اجرا دارد.

پایگاه های هوایی نظامی سوریه 

1- Abu ad Duhor 

2- Afis 

3- Al Qusayr 

4- An Nasiriya 

5- As Suwayda  

6- Dumayr  

7- Hamah 

8- Jirah 

9- Khalkhalah 

10- Marj As Sultan 

11- Marj Ruhayyil 

12- Minakh 

13- Qabr as Sitt 

14- Saiqal 

15- Shayrat 

16- Tiyas

دارایی های نیروی هوایی سوریه

جنگنده ها 

Mikoyan-Gurevich MiG-29: مجموعا 56 فروند (مدل  B: چهل و دو فروند و مدل SMT : چهارده فروند)

 

Mikoyan-Gurevich MiG-23:   دارای 173 فروند

 

Mikoyan-Gurevich MiG-25: دارای  37 فروند

 

Mikoyan-Gurevich MiG-21: دارای   142 فروند

 

هواپیماهای پشتیبانی زمینی  

Sukhoi Su-24:  دارای 20 فروند 

 

Sukhoi Su-22:  دارای  50 فروند

هواپیماهای آموزشی 

Aero L-39 Albatros :دارای  23 فروند

 

MBB 223 Flamingo: دارای 35 فروند

 

MFI-17 Mushshak : دارای 6 فروند

بالگردهای هجومی 

Mil Mi-24 : دارای 46 فروند

 

 Aérospatiale SA-341 Gazelle: دارای  42 فروند

 

Mil Mi-2 : دارای 20 فروند

 موشک ها

هوا به هوا 

Vympel AA-2 Atoll 

Bisnovat AA-6 Acrid 

Vympel AA-7 Apex 

Molniya AA-8 Aphid 

Vympel AA-9 Amos  (این موشک برای استفاده MIG-31 های سفارش داده شده است) 

Vympel AA-10 Alamo

هوا به زمین 

Zvezda AS-7 Kerry 

Zvezda AS-10 Karen 

Raduga AS-11 Kilter 

Zvezda AS-12 Kegler 

Molniya AS-14 Kedge 

Euromissile HOT

زمین به هوا (SAM)

Lavochkin SA-2 Guideline  

 

Isayev SA-3 Goa   

 

Almaz SA-5 Gammon 

 

SA-7 Grail  

 

SA-8 Gecko 

دلیل حمله تروریست‌های تکفیری - آمریکایی - سعودی به مردم و نظام سوریه 

آن‌چه در این میان قابل توجه است، از یک‌سو قدرت موشکی بالای سوریه و از سوی دیگر حساسیت دریای مدیترانه است. سوریه بر بخش مهمی از سواحل شرق مدیترانه اشراف دارد. صرف نظر از اهمیت مسئله سوریه برای روسیه و نوع واکنش مسکو، شایان ذکر است که سوریه می‌تواند از دو سمت غربی و جنوب غربی تهدیدهای جدی علیه نیروهای آمریکایی و انگلیسی و تأسیسات مهم رژیم صهیونیستی ایجاد کند.

هم اکنون 5 ناو جنگی در دریای مدیترانه - منطقه نزدیک سوریه - حضور دارند که می‌توانند اهداف مهمی برای حملات غافلگیرکننده سوریه باشند.

این موضوع در ابعادی محدودتر در جنگ 2006 لبنان و رژیم صهیونیستی وجود داشت؛ به نحوی که حزب‌الله دو فروند ناوچه پیشرفته ساعر رژیم صهیونیستی را هدف حملات موفق موشکی خود قرار داد و جالب اینکه سیدحسن نصرالله پیش از زدن ناوچه دوم از فرماندهان رژیم صهیونیستی و ناظران خواست، حمله به این ناوچه را به چشم ببینند!!!

از آن جایی‌که مخالفان مسلح دولت سوریه در آن حدی نیستند که قادر به درهم شکستن نیروی زمینی سوریه باشند، باید نیروهای خارجی بیشتری قدم به سوریه بگذارند. این در حالی است که نیروهای زمینی ارتش سوریه جزء بهترین نیروهای رزمی در کل منطقه خاورمیانه به حساب می‌آیند که در واقع این مسأله ناشی از توجه ویژه دمشق به ارتش و نیروهای نظامی – امنیتی در طول چند دهه گذشته است؛ چنانکه هم اکنون ارتش سوریه بعد از ارتش مصر دومین ارتش قدرتمند عربی در خاورمیانه به شمار می‌رود.

هم‌اکنون پروژه جنگ نیابتی آمریکا به وسیله گروه‌های تکفیری همچون داعش و جبهه‌النصره در سوریه شکست خورده است و آمریکایی‌ها به دنبال فرار از باتلاق سوریه هستند؛ باتلاقی که در حال بلعیدن آنها و هم‌پیمانانشان است.

گزارش از حمیرضا قربانی

/انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
تلفات ارتش سوریه در مقابل جبهه النصره