طلب دین و دنیا

حوزه/ حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:
لَا یشْغَلُک طَلَبُ دُنْیاک عَنْ طَلَبِ دِینِک فَإِنَّ طَالِبَ الدُّنْیا رُبَّمَا أَدْرَک وَ رُبَّمَا فَاتَتْهُ فَهَلَک بِمَا فَاتَهُ مِنْهَا[1].
به دنبال دنیا رفتن تو را از این که به دنبال دینت بروی، باز ندارد. دنیا طلبان از دو حالت خارج نیستند، دسته ای هستند که به دنیای خود می رسند و دسته ای دیگری که به دنیای خود نمی رسند و در راه به دست آوردن دنیایی که هرگز به آن نمی رسند هلاک می شوند.

شرح حدیث
انسان در دنیا برای گذراندن زندگی و احتیاجات آن از قبیل امور معیشتی، مسکن و. . . باید طلب دنیاکرده و به دنبال تهیه آن برود، اما به گونه­ای که او را از فراگیری مسائل و معارف دینی و شرعی و. . . و به کارگیری آن در امور دنیایی باز ندارد. اگرقصد و نیت او در امور دنیایی خدا بوده و برای رضایت الهی درطلب آخرت باشد، خود آن طلب آخرت است. دنیا طلبان دسته ای هستند که دنیا را به دست آورده و دین را از دست داده اند و به طور یقین ضررکرده اند.
دسته ای دیگر که دنیا را طلب کردند و به دست نیاوردند و دین را هم از دست داده اند، وضع آنان خیلی بدتر است و آنان«خَسِرَالدُّنیا والآخِرَة» می شوند، یعنی هم در دنیا به تمام معنا ضرر می کنند و هم به تمام معنا آخرت را از دست می دهند. اما انسان­هایی که به دنبال دین و آخرت خویش هستند، اگربه دنیا رسیدند از دنیا برای آخرت استفاده می کنند که هم به دنیای نیکو و هم آخرت نیکو می رسند. اگر هم آنان به دنیای کوتاه و فانی نرسند، به آخرتی زیبا و جاودانه و به بهشت و. . . خواهند رسید. انسان برای رضای خداوند و قربة الی الله باید به دنبال دین و دنیا برود.

پی نوشت
[1] بحار الانوار، جلد 1، صفحه 214



با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

منبع: حوزه