ریشه ضرب‌المثل/ حکایت «چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است» را می‌دانید؟

باشگاه خبرنگاران/ این ضرب المثل را زمانی به کار می برند که بخواهند بگویند در انفاق و بخشش، نزدیکان ارجحیت دارند به دیگران.
داستان این ضرب المثل را اینطور نقل کردند که:
تاجری بود که برای رسیدن به خواسته خود در کسب و کار، نذر می کند تا 40 شب، شمع و چراغ مسجدی که در همسایگی اش بود را تامین کند. از همین رو بود که خادم مسجد هم هر روز برای بردن شمع های نذری نزد تاجر می آمد.
روزها و شب ها گذشت. تاجر نذر خود را به تمامی ادا کرد. اما خادم مسجد باز هم به سراغ او می آمد.
تاجر که دیگر به ستوه آمده بود گفت که به تازگی فرد دیگری را نیازمند یافته و قصد کمک به او را دارد. فردی که از قضا از نزدیکان اوست.
خادم هم در می گذرد و می گوید: البته چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است.


منبع: باشگاه خبرنگاران