«فضیلت زخمی» خشونت را در صحنه‌ای زیبا نشان می‌دهد

فرح اصولی گفت:‌ من وفاداری خاصی به مینیاتور ندارم و در هر دوره‏‌ای از آثارم، آن‌طور که دوست داشتم کار کرده‎ام.

به گزارش خبرنگار سرویس هنرهای تجسمی ایسنا، نشست نقد و بررسی مجموعه آثار جدید فرح اصولی که در گالری دستان+2 به‌نمایش در آمده است، شامگاه 22 دی‌ماه برگزار شد.

در این نشست، ابتدا دکتر خطیب - متخصص روان‌شناسی - گفت: در روانشناسی با اختلالی مواجه هستیم که سندرم استرس پس از خشونت و سانحه نام دارد. در این اختلال، کسی که با یک ضایعه‌ی شدید و خشونت‎بار مواجه شده، دچار اضطراب، افسردگی و مشکلاتی از این قبیل می‏‌شود که بسته به‌شدت حادثه، میزان این مشکلات متفاوت است. در 10 سال گذشته ثابت شده است که نه‌تنها قربانیان خشونت، بلکه کسانی که شاهد خشونت هستند یا کسانی که از یک واقعه خشونت‎بار آگاه می‏‌شوند نیز ممکن است با چنین مشکلاتی مواجه شوند. به همین دلیل، رسانه‎ها از نمایش بخشی از رویدادها مثل جنگ، قتل عام یا حوادث رانندگی و ... منع شده‌اند یا مجبور هستند، پیش از نشان دادن تصاویری که حاوی چنین موضوعاتی است، به مخاطب اطلاع دهند.

او ادامه داد: با این حال همیشه این برخورد یکسان نیست، شما هیچ تصویری از کشته‎شدگان 11 سپتامبر ندیده‎اید. کشته‎شدگان حوادث پاریس را در عکس‎ها مشاهده نمی‏‌کنید، اما تصویر اجساد کودکان سوری که به فجیع‎ترین شکل کشته شده‎اند، در رسانه‎های بسیاری دیده می‏‌شود. در حالی که دیدن این تصاویر دقیقا مصداق آن چیزی است که تشویش اذهان عمومی نامیده می‎شود. نکته‌ی دوم این است که تلویزیون مجبور است، رسالت خبری خود را انجام دهد و از سوی دیگر هنرمند هم رسالتی انسانی دارد که براساس آن باید بسیاری چیزها را مطرح کند. هوش هنرمند و حساسیت او از مخاطبان عادی، بیشتر است و همین موضوع باعث می‎شود، بیشتر تحت تأثیر قرار گیرد و بخواهد جامعه را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

این روان‌شناس با طرح این پرسش که هنرمند باید چه کند تا به تشویش اذهان عمومی دامن نزند؟ اظهار کرد: بعضی هنرمندان، مستندنگاری را انتخاب می‌کنند، هرچند این سوال نیز مطرح است که یک تصویر خشن چه تأثیری بر مخاطب می‏‌گذارد؟ تمام آنچه می‎بینیم، می‎شنویم و درک می‏‌کنیم در ضمیر ناخودآگاه ما ثبت می‏‌شود و حتی اگر سال‎ها آن‌ها را فراموش کرده باشیم با یک تلنگر ساده برای‌مان تداعی می‌شود. این موضوع نشان می‌دهد که رویدادهای گذشته از بین نمی‏‌روند و جایی وجود دارند. به همین دلیل است که مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسد یا بسیاری از افراد از گربه، ارتفاع یا سوسک می‌‏ترسند. حال یک تصویر نیز با همین مکانیسم در ضمیرناخودآگاه ما می‏‌ماند و بر آینده‌ی ما تأثیر می‏‌گذارد.

خطیب با بیان این‌که فرح اصولی در برخورد با خشونت تصمیم گرفته است با آن مبارزه کند، افزود: شما در همه‌ی آثار نمایشگاه «فضیلت زخمی» یک فضای قدیمی، یک ابزار جدید و یک رویداد خشونت‎بار را در کنار هم می‎بینید. شاید نگاه ایشان این است که خشونت از گذشته تا امروز بوده و ادامه پیدا کرده، اما ابزار و روش آن تغییر کرده است.

وی ادامه داد: اتفاقی که در این تابلوها می‎افتد این است که در یک صحنه‌ی قدیمی با ابزار جدید خشونتی اتفاق می‏‌افتد، شما پس از دیدن این صحنه‎ها مثل یک عکس مستند ناراحت نمی‎شوید، چون نگاه هنرمند در یک صحنه‌ی زیبا، خشونت را به تصویر کشیده است.

فرح اصولی - نقاش - نیز در بخشی از این نشست، اظهار کرد: هدف من در این مجموعه از آثار، این است که بگویم خشونت پس از هزاران سال فقط لباس خود را تغییر داده و این برای من غم‌بار است و زیبایی مینیاتور را در کنار این بیان، قرار داده‎ام.

وی همچنین درباره‌ی این موضوع که چرا فضایی قدیمی را برای کارهایش انتخاب کرده است، گفت: فضای این کارها قدیمی است، اما باید به این نکته توجه کرد که خشونتی که امروز در منطقه ما وجود دارد، در ایدئولوژی‎هایی ریشه دارد که از قدیم هستند و بیشتر از هر کسی امروز دامان زنان را گرفته‌اند. من این آثار را در نتیجه‌ی رنج بسیاری که از شنیدن اخبار این وقایع شنیده‎ام خلق کردم، اصلا نمی‏‌خواستم خشونت را تلطیف کنم. در این مجموعه، آن چیزی که قواعد مینیاتور محسوب می‏‌شود، تغییر کرده است. به‌عنوان مثال، من همه‌ی شعرها را با دست خط خودم نوشتم و اصلا زیبایی خطوط برایم مهم نبود، چون این کارها حدیث نفس من هستند.

این هنرمند نقاش همچنین افزود: من وفاداری خاصی به مینیاتور ندارم و در هر دوره‏‌ای از آثارم آن‌طور که دوست داشته‌ام کار کرده‎ام. فیگور، تذهیب و خط، عناصری است که برای این مجموعه انتخاب کرده‌ام تا بتوانم خشونت را با آن‌ها به تصویر بکشم. به علاوه، در این مسیر آثار غربی به من کمک کرده‌اند تا آنچه می‎‏خواستم را بهتر بیان کنم و با آن‌ها به چیزهایی اشاره کنم که امروز در اطراف ما وجود دارد.

امید روحانی - منتقد سینما - نیز در این نشست درباره کارهای فرح اصولی اظهار کرد: مینیاتور در ذلت خودش نوعی استریلیزه کردن دارد و این آثار نیز چنین خصیصه‎ای دارند. به همین دلیل، موضوعات در آن تلطیف می‏‌شود. این آثار در مقابل خشونتی که در جامعه، رسانه‌‏ها و حتی حرف زدن ما وجود دارد، چیزی نیست و این‌که آن‌ها را خشونت بنامیم شوخی است. با این حال فکر می‌کنم در این آثار چیزهایی به خشونت اضافه شده است. از جمله تزییناتی که در کارها وجود دارد. رنگ‎های خیلی ملایم و نکاتی مانند این‎ها که موجب شده است، خشونت زیبا و خوشایند شود.

او ادامه داد: بحث اصلی خانم اصولی خشونت علیه زنان است که در چند سال اخیر به موضوع بسیاری از کارهای هنری بدل شده است. در این آثار نیز بیشتر کسانی که به آن‌ها خشونت روا می‏‌شود، زنان هستند و از آنجا که موضوع با مینیاتور بیان شده‎، زیبا هستند. خانم اصولی قلم‎گیری‎ها را با دقت بسیار انجام می‏‌دهد با این حال آن ضرب و سرعتی که برای تأثیرگذاری موضوع خشونت لازم است در آثار مینیاتور ایشان دیده می‌شود. خانم اصولی با این مجموعه موضوع دیگری را مطرح می‌کند و آن این است که اگر مینیاتور بتواند موضوعات و مسائل امروز انسان را بیان کند، دوباره احیا می‌شود و زنده می‏‌ماند.

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
القصیر - صحنه ای ازکشته هاو زخمی های تروریست