"تنگ" بکرترین منطقه ساحلی-دریایی سیستان و بلوچستان

مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان گفت: منطقه ساحلی و دریایی تَنگ در جنوب سیستان و بلوچستان یکی از بکرترین مناطق ساحلی دریایی استان است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)-منطقه سیستان و بلوچستان، سعید محمودی اظهار کرد: منطقه ساحلی-دریایی تنگ به علت وجود آبسنگ‌های مرجانی، جنگل‌های مانگرو، علف‌های دریایی و محل تخم‌گذاری لاکپشت‌های دریایی بسیار حائز اهمیت است.

وی با بیان اینکه خور تنگ با مساحت 100 هکتار در کنار روستای تنگ واقع شده است، افزود: شوری آب خور تنگ از دامنه‌ای بین 38 در فروردین ماه تا 43 گرم در لیتر در دی ماه متغیر بوده که خود نشان دهنده میزان بالای شوری آب در تمام ایام سال است.

محمودی علت شوری آب در این منطقه را مربوط به سیمای مورفولوژیکی خور دانست و اضافه کرد: به دلایل ارتباط نسبتا کم دهانه خور با دریا، عمق کم خور و همچنین شوری زمین‌های اطراف، شوری آب دائما در این خور افزایش می‌یابد.

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان همچنین علت دیگر شوری آب را وجود انبوه بوته‌های"Salsola" در اطراف به ویژه انتهای خور و زمین‌های اطراف آن عنوان کرد و گفت: شفافیت آب در خورتنگ در ماه‌های مختلف از نوسان بالایی برخوردار است.

وی مطالعه تغییرات میزان شفافیت خورتنگ در طی ماه‌های مختلف و مقایسه آن با خور گواتر را نشان از اختلافات زیاد این دو خور دانست و اظهار کرد: علت این امر به‌خاطر وجود ارتباط نسبتاً وسیع خور گواتر با دریا نسبت به خورتنگ ‌باشد.

محمودی تصریح کرد: پوشش گیاهی در اطراف خورتنگ بسیار ضعیف بوده و تنها در انتهای خور نسبت خوبی از بوته‌های مقاوم به شوری از قبیل"Salsola" ، استبرق و جنگل‌های مانگرو دیده می‌شود.

این مسئول بیان کرد: در قسمت دهانه خور که پوشیده از صخره است وجود حوضچه‌های جزر و مدی باعث ایجاد مکان مناسبی جهت رشد بعضی از گونه‌های جلبک‌ها شده است.

وی ادامه داد: ژئوپلانکتون‌های این خور دارای دامنه تغییراتی بین 35 عدد در لیتر در اسفند تا 180 عدد در لیتر در آبان است.

وی افزود: حداقل تعداد پلانکتون‌های گیاهی 180 عدد در لیتر در شهریورماه و حداکثر آن 425 عدد در لیتر در فروردین ماه متغیر است.

وی تعداد خورهای شناسایی شده در این خور را 32 گونه دانست و اضافه کرد: در این خور 32 گونه از 25 جنس فیتوپلانکتون، شناسایی شده که از انواع سخت پوستان این خور تنوع گونه‌های خرچنگ شناگر در خورتنگ کمتر از خود گواتر بوده و تنها گونه "Portunus pelagicus" در این خور مشاهده شده است.

محمودی گفت: به خاطر ماسه‌ای بودن اطراف خور تنگ تعداد خرچنگ‌های نقب زن بسیار بیشتر از خور گواتر است.

وی در پایان افزود: در بررسی‌های انجام یافته تنها دوگونه میگو (میگوی هندی) و (میگوی خنجری) در این خور مشاهده شده‌ است.

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
#27 چرا به AMP نیاز داریم؟