روایت تهیه‌کننده سریال «نرگس» از حاشیه‌های پس از تولید این اثر در تلویزیون

  X  

حاشیه‌هایی که پس از تولید سریال «نرگس» ایجاد شد

آی سینما/ آسیب های وارد شده به سریال «آسمان من» پس از حذف سکانس های بازی چکامه چمن ماه از این سریال باز هم یک موضوع قدیمی را زنده کرد. ایرج محمدی تهیه کننده سریال های پرمخاطبی چون «ترانه مادری» و «نرگس» در گفتگویی از معضل بایگانی شدن سریال هایی می گوید که به دلیل رفتارهای نامتعارف بازیگرانشان فرصت دیده شدن را برای همیشه از دست داده اند.
رفتار نامتعارف چکامه چمن ماه باعث شد بخش های مهمی از سریال «آسمان من» در بازپخش مجدد آن از شبکه سه که درام عاطفی ماجرا را تشکیل می داد حذف شود و طبق گفته محمد رضا آهنج کارگردان این سریال بخش مهمی از داستان آسیب جدی ببیند. با این حال سیاست همیشگی تلویزیون بر این بوده که در صورت خطای فرد مجموعه مجازات خواهند شد. به همین دلیل در این آشفته بازاری که یک سری از کم بیننده ترین و بدترین سریال های مدام در حال بازپخش شدن شدن هستند برخی از پرمخاطب ترین سریال های سال های گذشته تلویزیون دیگر امکان بازپخش ندارند، سریال هایی از جمله «نرگس»، «ترانه مادری»، «آخرین گناه» و «کمکم کن» که به دلیل حضور چهره های چون مینا لاکانی و زهرا امیرابراهیمی هیچگاه اجازه دوباره دیده شدن پیدا نکردند.
اما این رفتار با یک مجموعه تلویزیونی کار درستی است؟ اینکه زحمت یک گروه چند ده نفره به دلیل اشتباه و خطای یک نفر دیگر، قابلیت دیده شدن به هیچ طریقی برایش وجود نداشته باشد جفا به تیم تولید و حتی مخاطبان سریال نیست؟ و آیا راه حلی وجود ندارد که بتوان با وجود چنین اتفاقاتی محصول نهایی برای همیشه از دسترس عموم خارج نشود؟
این ها سوالاتی است که برای یافتن پاسخ در خصوص آن ها به سراغ ایرج محمدی تهیه کننده سریال های «نرگس» و «ترانه مادری» رفتیم. «نرگس» به کارگردانی سیروس مقدم در سال 85 توانست پربیننده ترین سریال تلویزیونی سال لقب بگیرد اما به دلیل حاشیه هایی که برای زهرا امیرابراهیمی پیش آمد هرگز فرصت دیدن شدن دوباره پیدا نکرد و «ترانه مادری» هم که دو سال پس از آن ساخته شد و یکی از پربیننده ترین سریال های سال لقب گرفت این بار به دلیل حضور مینا لاکانی فرصت دوباره دیده شدن را به دست نیاورد.
محمدی در ابتدای صحبت هایش با آی سینما، به این نکته اشاره می کند که این گونه مسائل بسیار پیچیده است و نمی توان به راحتی در خصوص آن ها نظر قطعی داد: «از یک طرف زحمات شبانه روزی تیم تولید است و از یک طرف مصالح یک سازمان عریض و طویل. به نظرم ما به عنوان گروه سازنده اول از همه باید اصول حرفه ای را رعایت کنیم. یعنی در انتخاب بازیگران به سراغ کسانی برویم که تعهد و تجارب آن ها باعث نوعی اطمینان خاطر در زمینه رفتارهایشان در آینده شود، البته خب واقعا نمی شود پیش بینی کرد که آیا بازیگری بعدا در شرایط دیگر دست به حرکتی ناشایست می زند یا نه ولی دقت در انتخاب اولیه این خطر را کمتر می کند.»
او در زمینه برخورد صدا و سیما با این مقوله هم معتقد است همه را به یک چوب نباید راند: «به نظرم باید یک تیم کارشناسی در این مواقع در سازمان صدا و سیما وجود داشته باشد و ابعاد مختلف مسئله را بررسی کنند. شاید گاهی شرایط به گونه ای باشد که بتوان بدون حذف یا کنار گذاشتن یک مجموعه یا آسیب خوردن جدی آن بر مبنای حذف بازیگر یا شخص خطا کننده جلوی فراموش شدن یا ازبین رفتن اثر را گرفت.»
البته محمدی قاطعانه از برخوردهای این چنینی حمایت می کند و می گوید: «شما سریالی با یک گروه 40 یا 50 نفره می سازید، زمانی که با چنین مشکلی مواجه می شوید قطا گروه تولید ناراحت می شوند اما در صدا و سیما منطقی نیست به ناراحتی یک گروه 50 نفره توجه شود، آن ها یک جمعیت چند میلیونی را در مقابل خود دارند که باید سیاست هایشان را بر مبنای آن ها تنظیم کنند. حتی این مسئله تنها به مشکل با یک بازیگر برنمی گردد بلکه ممکن است شما با یک موضوعی سریالی را بسازید و آن موضوع در شرایط خاص برای شما دردسرساز شود. یعنی سازمان می بیند در این مقطع خاص موضوع و محوریت سریالی که شما ساخته اید می تواند مسائل مهم تری را به مخاطره بیندازد. آن هم در شرایطی که تهیه کننده و عوامل اصلا فکرش را هم نمی کردند که این موضوع در آن زمان دردسرساز شود. در این شرایط طبیعی است که سازمان منافع کلی تری را در نظر می گیرد تا خواسته های یک گروه 40 یا 50 نفره را.»
این بخش از صحبت های محمدی ما را به یاد جنجال های سریال «بزنگاه» انداخت. سریال پرحاشیه ای که محمدی و مهران مهام تهیه کنندگان آن بودند و در ماه رمضان سال 87 روی آنتن رفت. «بزنگاه» آنقدر مورد اعتراض قشر خاصی از جامعه قرار گرفت که با تغییرات گسترده به پایان رسید و بعد هم تا امروز دیگر رضا عطاران کارگردان آن سریال، کاری برای تلویزیون نساخت. همان زمان هم شایع شده بود که تلویزیون سریال را با سانسور زیادی روی آنتن فرستاده است که البته محمدی این مسئله را رد می کند: «نه واقعا، آنقدری که همه می گویند آن سریال با ممیزی مواجه نشد، از یک جایی به بعد که ما فیدبک ها و بازخوردهای مردمی را گرفتیم خودمان دست به تعدیل در اجرا و شیوه روایت داستان زدیم.»
محمدی در خصوص نقد و نظر دادن در خصوص چنین مسائلی معتقد است باید منصفانه مسائل را بررسی کرد: «به نظرم باید در چنین شرایطی وقتی می‌خواهیم نظری بدهیم باید خودمان را در جایگاه کسانی که برای یک رسانه ملی تصمیم گیری می کنند بگذاریم. به نظر من باید منصفانه به نقد و تحلیل این موضوع بپردازیم که در موقعیت های خاصی از این دست آیا تصمیم گیرندگان باید به تلاش های یک گروه محدود و رضایت آن ها توجه کنند یا به منافع و مصالح عموم مخاطبینش. قطعا من و همه عواملی که زحمت کشیده ایم و اثری را ساخته ایم از این که محصول تولیدی مان با خطر تعدیل و حتی دیده نشدن مواجه شود به شدت ناراحت و دل آزرده خواهیم شد ولی بهتر است برای واکنش نشان دادن به هر چیزی همه ابعاد آن را نگاه کنیم و همان گونه که گفتم اول خودمان را در جایگاه مدیریت کلان سازمان صدا و سیما و تاثیرات تصمیماتی که می گیرد بگذاریم. با این حال باز هم معتقدم در این مواقع باید قبل از هر گونه تصمیمی یک کمیته کارشناسی مسئله را دقیق بررسی کند چرا که شاید برخی تصمیم ها شکل دیگری پیدا کند.»

ویدیو مرتبط :
درس 8 تولید فیلم : وظایف تهیه کننده