در محضر بزرگان/ معنای حلم چیست؟

آرتنا/ استاد فاطمی نیا استاد اخلاق درباره معنای «حلم» فرمودند: «خدای متعال در قرآن کریم بندگان بسیار بزرگش را با حلم و حلیم بودن یاد می کند. یکی از اسمای خداوند هم حلیم است. این کلمه معادل فارسی که کاملا مطابق باشد، ندارد بلکه با استفاده از چند تعبیر می توان معنای آن را بیان کرد.

با تامل و دقت در آیات و اخبار به دست می آید که حلیم به معنای «بردبار و خوش خلق همراه با استعمال عقل» است. گاهی انسان خوش خلقی می کند ولی مطابق با عقل نیست و چه بسا برای خودش یا طرف مقابل ضرر داشته باشد. مثل این که بچه کار غیرصحیحی می کند که نباید خیلی با خوش خلقی و روی باز با او رفتار کرد. زیرا برای تربیتش ضرر دارد و در آن عمل زشتش تشویق می شود. در بسیاری موارد انسان باید گذشت کند؛ واجب نیست انتقام بگیرد. بزرگواری انسان در این است که کریمانه از معرکه خارج شود. بلی در مواردی که مسئله خیلی مهم است و نباید از آن به سادگی گذشت، مسئله خیانت، تعرض به محارم و امثال این موارد حسابش جداست. بعضی خیال می کنند انسان باید در همه موارد، زیرک باشد و به اصطلاح عامیانه «مو را از ماست بکشد» در حالی که چنین نیست. لازمه فهم و رشد عقل انسان این است که در بسیاری از موارد کم اهمیت و جزئی با تغافل و تساهل از آن گذشت نماید.» برگرفته از کتاب «نکته ها از گفته ها»