با فلور نظری، بازیگر سینما و تلویزیون برای بازی در نقش نسرین کلی ایده داشتم

جام جم/ فلور نظری بخصوص این سال‌ها متخصص ایفای نقش انواع و اقسام زنان پولدار یا مرفه شده و این مادران در کارهای کمدی و جدی قابل تعریف هستند؛ مادر پولدار سریال و فیلم‌هایی مثل خانه به دوش، کلاهی برای باران و مادر مرفه فیلم مرد دوهزارچهره و... بیشتر مخاطبان نظری را با حضور در سریال‌هایی چون مسافری از هند، خانه به دوش، متهم گریخت، تکیه بر باد و ارث بابام می‌شناسند؛ آثاری که هر کدام در نوع خود خوب دیده شده‌اند و حضور موفق فلور نظری هم نشان از تلاش و کوشش او برای پذیرفته شدن از سوی مخاطب است. با فلور نظری به مناسبت بازپخش سریال خانه به دوش گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که می‌خوانید.
در دهه 80 با رضا عطاران در سریال‌هایی مثل خانه به دوش و متهم گریخت همکاری موثری داشتید. این همکاری چگونه به وجود آمد؟
من قبل از همکاری با رضا عطاران بیشتر در کارهای رئال بازی می‌کردم و اولین کار طنزم سریال خانه به دوش بود. از دفتر تهیه‌کنندگان سریال ایرج محمدی و مهران مهام با من تماس گرفته شد. بعد از انجام صحبت‌هایی این حرف به میان آمد که سن و سال من به بازیگر نقش روبه رویم آقای لطفی که نقش اصلان را بازی می‌کرد همخوانی ندارد و خیلی کمتر است. رضا عطاران گفت ایشان مناسب ایفای این نقش بوده و این تفاوت سنی نیاز این دو نقش است. بعد از این صحبت، قرارداد بازی در سریال را بستم.
آیا گزینه‌های دیگری برای بازی در نقش شما وجود داشت؟
نه، من گزینه اول بودم. برای نقش اصلان در ابتدا قرار بود مهران رجبی این نقش را بازی کند. حتی تست گریم هم انجام شد و در ادامه چون قرارداد دیگری داشتند و تداخل کاری پیش می‌آمد از حضور در این پروژه انصراف دادند.
با غلامحسین لطفی تا به حال همبازی شده بودید؟
با هیچ کدام از بازیگران اصلی این سریال مثل غلامحسین لطفی و مریم امیر جلالی همبازی نشده بودم.
برایتان حضور در پروژه‌ای که با اغلب عوامل برای اولین بار همکاری می‌کردید دشوار نبود؟
خیر سخت نبود، بلکه یک فرصت محسوب می‌شد تا من بخش دیگری از توانایی‌های بازیگری را بروز بدهم و چون فیلمبرداری همزمان با کار فیلمبرداری نوشته می‌شد زمانی که عطاران نوع و شیوه بازی‌ام را دید، نقشم را در قصه سریال بیشتر کرد؛ بنابراین از این موقعیت استفاده لازم را بردم.
نسرین سریال خانه به دوش چه ویژگی‌هایی داشت؟
نسرین جزو طبقه متوسط روبه پایین جامعه بود که بر اثر زد و بند و کارهای خلاف شوهرش اصلان وارد به طبقه مرفه جامعه شده بود. برای ایفای درست و شایسته این نقش رجوع کردم به تجربیات دوران تحصیلم و صحنه تئاتر. مدت‌ها با مهتاب نصیرپور و محمد رحمانیان در عرصه تئاتر فعالیت می‌کردم و از این همکاری تجربیات زیادی به دست آوردم.
سریال خانه به دوش برای پخش در ایام ماه مبارک رمضان آماده می‌شد. آیا این فشرده کار کردن برای رساندن بموقع سریال برای پخش برایتان سخت نبود؟
بله، در روز و در گرمای تابستان روزانه حدود 15 ساعت کار می‌کردیم و فقط تمرین و فیلمبرداری بود. البته آنقدر فضای کار خوب بود که اصلا احساس خستگی نمی‌کردم و موقعی هم که تعطیل می‌شد با انرژی به خانه می‌رفتم تا روز بعد دوباره سر کار بیایم. در بین تمام اعضای گروه همدلی و صمیمیتی بود که کار به بهترین کیفیت تولید شود و در ایام ماه رمضان با یک کار خوب مهمان خانه‌های مردم باشیم. از همان موقع به بازی در کارهای طنز علاقه‌مند شدم و در کار بعدی عطاران با این که نقش زیاد بلند نبود به دلیل تجربه خوب حضور در خانه به دوش این نقش را قبول کردم و همیشه تحت هر شرایطی و هر نوع نقشی با کمال میل در کارهای عطاران بازی خواهم کرد. بعد از پخش موفق خانه به دوش به صورت مدام بازی در سریال‌های طنز پیشنهاد می‌شد که البته برخی از آنها را قبول می‌کردم.
در سال‌های قبل در کار‌ها و سریال‌های ماه رمضانی و ایام نوروز حضور بیشتری در تلویزیون داشتید... .
بله، البته کم‌کار نشده‌ام کما این که در چند سریال و فیلم سینمایی و تله‌فیلم حضور داشته‌ام، اما مساله‌ای که وجود دارد این که در گذشته در سریال‌های مناسبتی حضور داشتم ولی در این چند سال اخیر دیگر پیشنهادی برای شرکت در این دست از پروژه‌ها نداشتم. دلیلش هم این است که رویه انتخاب بازیگر تغییر کرده و برای کارهای مناسبتی از بازیگران دیگری استفاده می‌کنند. من مخالف ورود بازیگران جوان به عرصه نیستم. اتفاقا خوشحال هم می‌شوم که بازیگران بااستعداد وارد کار شوند، اما واقعیت این است که این افراد تازه وارد که غالبا هم با پارتی و پول بازیگری را تجربه می‌کنند تا به امروز نتوانسته‌اند خودشان را در این حرفه به اثبات برسانند و چندان اصولی و علمی وارد دنیای بازیگری نشده‌اند. کمااین که من به شخصه زمانی که خواستم وارد حرفه بازیگری شوم ابتدا درسش را خواندم و بعد از آن در گروه‌های تئاتری متعدد و فیلم‌ها و سریال‌های زیادی کار کردم وبتدریج و منطقی مراحل بازیگری را تجربه کردم. متاسفانه الان برخی نابازیگران در ازای کاری که انجام می‌دهند، پولی نمی‌خواهند و بعضا خودشان هم بابت حضور در یک پروژه پول هم پرداخت می‌کنند و لابد تهیه‌کنندگان فکر می‌کنند این طور به جاهای بهتری می‌رسند. واقعیت این است که بازیگر وقتی می‌خواهد در کاری حضور پیدا کند درخواست قرارداد و دستمزد دارد در حالی که در شرایط فعلی بسیاری از تهیه‌کنندگان پذیرای این موضوع نیستند و حتی در جاهایی دستمزدی که پرداخت می‌شود رقمی نیست که واقعا مورد درخواست بازیگر بوده و حتی گاهی اصل آنچه توافق شده هم به بازیگر داده نمی‌شود؛ با توجه به این مسائل، تهیه‌کننده هم تمایل بیشتری به استفاده از آن دسته بازیگران دارد. بنابراین مدتی است که با توجه به شرایط موجود و کاهش دستمزدها ترجیح می‌دهم به سراغ راه‌اندازی شغل پردرآمدتری مثل تاسیس مزون لباس یا کلینیک زیبایی بروم. روزانه در اینستاگرام پیام‌های زیادی دارم که مردم می‌گویند از بازی‌های بد و نچسب برخی بازیگران که چهره‌هایشان هم شبیه به هم است خسته شده‌اند و از ما می‌پرسند چرا من و سایر همنسلانم کمتر بازی می‌کنیم.
و شما در پاسخ چه جوابی می‌دهید؟
حرفشان منطقی است و نمی‌دانم چه پاسخی بدهم. مریم امیرجلالی هم مثل من مدام با این پرسش‌ها روبه‌رو می‌شود.
در سریال خانه به دوش به نوعی کمدی موقعیت بسیار پررنگ بود.
بله، بخشی از کمدی موقعیت در فیلمنامه وجود داشت و بخش دیگرش در صحنه پیشنهاد می‌دادم و رضا عطاران به من می‌گفت در تمرینات پیشنهادت را بازی کن و بعد از موافقت از آن استفاده می‌کردم. البته عطاران روی بازی برخی نقش‌های فرعی مثل نقش زیبا که خدا بیامرز پروین میکده بازی می‌کرد یا مرد سبزی‌فروش خیلی تمرین می‌کرد و نتیجه خوب از کار در آمد.
در این سریال با کدام یک از بازیگران راحت‌تر کار می‌کردید؟
با همه راحت بوده و همه خوب بودند.
به نظر شما مهم‌ترین ویژگی کاری رضا عطاران چیست؟
عطاران دید خوبی به جامعه و آدم‌ها دارد و در بازی هم از بازیگرش چیز عجیب و غریبی نمی‌خواهد. با خیلی از کارگردان‌ها کار کرده‌ام که در دیالوگ‌نویسی مناسب عمل نمی‌کنند و وقتی این نکته را هم گوشزد می‌کنیم این مساله را قبول نمی‌کنند .
چه خاطره‌ای از بازی در سریال خانه به دوش دارید؟
کلی خاطره دارم و هنوز بعد از ده سال، علی صادقی جایی من را که می‌بیند می‌گوید خاله سلام و هنوز خاطرات آن دوران را مرور می‌کنیم. روز آخر که فیلمبرداری تمام شد همه عوامل از فرط ناراحتی گریه می‌کردند و دل کندن سخت بود. هنوز هم دیدن خانه به دوش بعد از 11 سال جذابیت دارد و خودم را مدیون این پروژه می‌دانم که باعث شد در کار بازیگری تثبیت بشوم و محبوبیتم هم حتی در خارج از کشور هم چند برابر شد و مواقعی که در آلمان هستم، ایرانی‌های مقیم آنجا من را با این نقش می‌شناسند و در زمان پخش سریال خیلی از وسایلی را که من استفاده می‌کردم؛ از قبیل روسری، انگشتر و دستبندهای فانتزی بین دختران جوان مد شده بود. خیلی‌ها به من می‌گویند بیش از ده بار این سریال را دیده‌اند.
آخرین کارهایی که در عرصه بازیگری انجام داده اید چه بوده است؟
چندی پیش در سریال نفس گرم به کارگردانی محمدمهدی عسگرپور بازی کردم. در این سریال نقش یک مادر را بازی می‌کنم؛ مادری روشنفکر، مهربان و همچنین در فیلم ندارها در نقش شیرین بازی می‌کنم که زنی میانسال و جوان است و نقش مقابلم را حسن شکوهی بازی می‌کند.


منبع: جام جم