سرطان، زنان را قوی تر می کند...

ماهنامه دنیای بانوان - فرزانه باغجری، روانشناس: فرض می کنیم که قبلا با تشخیص، درمان و شاید عود سرطان سینه دست و پنجه نرم کرده اید و حالا پزشکان به ما گفته اند که سرطان ما پیشروی کرده است (به مرحله 4 رسیده است) یا سرطان در این مرحله به درمان پاسخ نداده و گزینه های درمان دیگر کارآمد نیستند؛ ما احتمالا هرچند که متوجه مفهوم خبر می شویم اما شنیدن آن برای خود و عزیزانمان آزاردهنده است.

اغلب باور یا پذیرفتن آن در ابتدا بسیار سخت می باشد. داشتن سرطان سینه پیشرفته می تواند اضطراب و بی اعتمادی به زندگی را به همراه خود بیاورد. اما برخی افراد مبتلا به این نوع سرطان بیش از آنچه انتظار می رود زنده می مانند. به خاطر داشته باشید شما هنوز مسئول انتخاب ها و کنش هایتان هستید.

داشتن یک سرطان پیشرفته می تواند زمانی برای رشد فردی و حتی پلی برای فرصت های بعدی باشد. بیشتر افراد معتقدند وقتی فهمیدند که سرطانشان به جای بهبودی، پیشروی کرده است، مشاهده زندگی از یک زاویه جدید را آغاز کردند و به بیشترین اهمیت یک روزشان پی بردند. ممکن است حتی مطالعه این متن برایتان سخت باشد.

ممکن است کنار آمدن با احساسات لحظه ای تان دشوار باشد یا اینکه زندگی کردن در یک مسیر متفاوت از آنچه امیدش را داشتید غم انگیز باشد. منفی بافی در بیشتر مواقع طبیعی به نظر می رسد؛ پس از این شما فراز و نشیب هایی خواهید داشت امیدواریم این متن به شما کمک کند تا جایی که می توانید بر خود مسلط باشید و باقی زندگی خود را غنی و رضایت بخش سازید.

احساس شکست خوردگی

خانم ها وقتی برای اولین بار می فهمند که سرطان دارند ممکن است زندگی را غیرقابل کنترل و پیش بینی بیابند و حس درماندگی، ناتوانی و شکست کنند.  حتی اگر کنترل نداشتن بر زندگی را حس کردید، راه هایی وجود دارد که دوباره به زندگی تان نظم دهید. تلاش کنید تا هرچه بیشتر در مورد سرطان خود بیاموزید. افراد کاری بودن، احساس بهتری دارند مانند یادگیری موسیقی، آشپزی، هنرهای دستی و...

خشم

افراد سرطانی اغلب احساس خشم می کنند. این طبیعی است که بپرسیم: چرا من؟ و از سرطان عصبانی باشیم یا از عوامل مسئول مراقبت های سلامت از دوستان سالم و حتی افراد محبوبتان، حس خشم و برافروختگی داشته باشید و اگر مذهبی باشیم حتی ممکن است از خدا نیز خشمگین باشید. خشم معمولا با احساساتی نظیر ترس، وحشت، ناکامی، اضطراب و ناامیدی توأم می شود. اگر احساس خشم کردید، مجبور نیستید تظاهر کنید که همه چیز خوب است. خشم می تواند مفید باشد چرا که به ما انگیزه برای اقدام کردن می دهد. بهتر است در مورد خشمتان با خانواده، دوستان یا یک مشاور صحبت کنید.

ترس و نگرانی

شنیدن خبر ابتلا به سرطان ترسناک است و شاید برای زنان، ترسناک تر. مسائل زیر اغلب نگران کننده اند: سر کردن با درد و رنج به دلیل سرطان یا درمان آن، حس مریض بودن یا متفاوت به نظر رسیدن، پرداختن صورت حساب های درمانی، ماندن در شغل خود، ترس از مردن و...

برخی ترس ها در مورد سرطان برمبنای داستان ها، شایعات و اطلاعات غلط ایجاد می شوند و بیشتر خانم ها وقتی از حقایق و واقعیت ها آگاه می شوند حس بهتری دارند لذا بیشتر بیاموزید و عضو فعال درمان خود باشید.

امید

دلایل زیادی برای امیدواری وجود دارد. میلیون ها نفر سرطان سینه دارند و امروز زنده اند. شانس بقای شما با وجود سرطان و زندگی کردن پس از آن نسبت به گذشته خیلی بیشتر شده است پس برای کارهای روزمره تان، برنامه ریزی کنید و هرگز فعالیت های لذت بخش خود را صرفا بخاطر داشتن سرطان محدود نکنید. به زندگی افرادی گوش کنید که سرطان داشته اند و فعالانه زندگی خود را ساخته اند.

استرس و اضطراب

در حین و پس از درمان، این طبیعی است که شما در مورد تمام تغییرات زندگی که تجربه شان کرده اید استرس داشته باشید، اما استرس زیاد می تواند جسم شما را از روند معالجه و بهبودی مناسب دور کند. مهم این است که شما راه هایی را برای مهار استرس بیابید نه آنکه مغلوب آن شوید.

ناراحتی و افسردگی

بسیاری از خانم ها احساس می کنند سلامتی و زندگی قبل از سرطانشان دیگر از دست رفته است. حتی پس از خاتمه درمان نیز ممکن است همچنان احساس ناراحتی کنید که این یک پاسخ عادی به هر بیماری جدی است و برای عبور از آن، گذشت زمان نیاز است. ممکن است غمگین باشید، انرژی خیلی کمی داشته باشید، احساس خستگی کنید و بی اشتها شوید.

به یاد داشته باشید که احساسات توأم با رنج ممکن است هرگز بهتر نشوند و به شکل روزمره درآیند. در اینجا با وضعیت به نام افسردگی مواجه می شویم که نیاز به دارودرمانی و روان درمانی و مشورت با پزشک دارد.

احساس گناه

اگر احساس گناه می کنید، بدانید که بسیاری از افراد مبتلا این احساس را دارند. ممکن است خودتان را سرزنش کنید از اینکه افراد مورد علاقه تان را آزرده اید یا نگران این باشید که بار اضافی بر دوش آن ها هستید یا به افراد سالم حسادت کنید و از این احساس خود نیز خجالت بکشید. حتی ممکن است خودتان را برای انتخاب هایتان در زندگی (که فکر می کنید) شما را به سمت سرطان سوق داده است را سرزنش کنید.

به خاطر داشته باشید که درمان از شما شکست خورد، شما مغلوب آن نشدید. احساس گناه کمکی به ما نمی کند پس هر کار اشتباهی که فکر می کنید در گذشته انجام داده اید را رها کنید، خود را ببخشید و بر چیزهای باارزش زندگی تان تمرکز کنید.

تنهایی

افراد سرطانی اغلب احساس تنهایی و فاصله گرفتن از دیگران می کنند. ممکن است خود شما احساس کنید آنقدر بیمارید که نمی توانید در سرگرمی های و فعالیت های لذت بخش شرکت کنید یا گاهی اوقات، حتی وقتی که با افراد مورد علاقه تان هستید، حس می کنید هیچ کس درکتان نمی کند، شبکه حمایتی خود را از دست داده اید یا به شما کمتر توجه می شود. این احساس طبیعی و رایج است پس به طرق گوناگون مجددا جویای حمایت های هیجانی باشید.

راه شوخ طبعی را باز کنید

خنده می تواند به آرامش شما کمک کند حتی یک لبخند می تواند افکار استرس زا را خاموش کند. البته همیشه نمی توان به راحتی خندید اما برخی معتقدند ایده هایی مثل لذت بردن از کارهای بامزه بچه ها، دیدن فیلم های کمدی، مطالعه کتابچه ها و مجلات طنز، بودن با دوستان شوخ و... به نشاط بیشتر شما کمک می کنند.

قدردانی

برخی از خانم ها سرطان سینه را به مثابه «پیام بیداری» می نگرند. آنها اهمیت لذت بردن از چیزهای کوچک را در زندگی درک می کنند و در حالتی قرار می گیرند که هرگز آن را تجربه نکرده اند. چرا که به کارهای کوچکی توجه می کنند که هر روز آنها را انجام می دهند و باعث خوشحالی می شود مثل نوشیدن چای با دوست، انجام ورزش مورد علاقه، رفتن به طبیعت، پختن یک میان وعده خوشمزه و...

دیگر راه های مقابله با هیجانات

احساسات خود را ابراز کنید: برخی با صحبت کردن با دوستان یا خانواده و برخی دیگر به گروه حمایتی خود یا مشاورشان این احساسات را بروز می دهند. اما حتی اگر شما مایل به بحث درخصوص سرطان خود نیستید می توانید همچنان احساسات خود را با فکر کردن در مورد آنها و یا نوشتن آنها جهت دهید.

مثبت بیاندیشید: این به معنای جستجوی یک معنای خوشایند در یک زمان نامناسب یا امیدوار بودن، به جای فکر کردن به بدترین هاست. پس بر بهبودی خود تمرکز کنید و آنچه را می توانید انجام دهید.

خودتان را برای سرطان سرزنش نکنید: خود را برای گذشته تان سرزنش نکنید، سرطان می تواند برای هر کسی اتفاق بیافتد. راه هایی را برای کمک به تن آرامی خود بیابید: مدیتیشن (مراقبه)، تصورات جهت یافته و تمرینات تن آرامی، یوگا و کشش بدن و... راه هایی هستند که به شما در آرام شدن بیشتر، کمک می کنند.

هرچقدر می توانید، فعال و خلاق باشید: از خانه خارج شوید و کارهایی را انجام دهید که به شما کمک می کند بر هر آنچه که به سرطان و نگرانی های همراه آن مربوط است متمرکز شوید.

صحبت کردن با افراد مهم زندگی

عزیزان شما زمانی را نیاز دارند تا با سطح جدید بیماری تان سازگار شده و با احساسات همراه آن دست و پنجه نرم کنند. این حالات ممکن است شامل گیجی و منگی، شوکه شدن، درماندگی یا خشم باشد. بنابراین با آنها راحت باشید و زمانی که نیاز به حرف زدن دارید به آنها بفهمانید که فقط احتیاج به شنیده شدن دارید تا حل شدن تمام مسائل. به آنها بفهمانید که شما هنوز همان شخص سابق هستید و اگر بخواهند نزد شما سوالی بپرسند یا احساساتشان را بیان کنند مشکلی پیش نخواهد آمد و صرف بودنشان در کنارتان برای شما کافیست.

گاهی نمی توانیم کودکانمان را حمایت کنیم اما می توانیم آنها را آماده تر سازیم

کودکان تغییرات ناگهانی را متوجه می شوند. بهتر است در مورد سرطان خود تا جایی که می توانید با آنها صادق باشید. ممکن است از اینکه در بیماری تان مقصر بوده اند یا هیچ کسی دیگر مراقب آنها نیست ترسیده و نگران باشند یا شاید احساس کنند که مثل سابق برایشان وقت صرف نمی کنید و دوستشان ندارید. بعضی از بچه ها بسیار وابسته اند، بعضی دیگر در مدرسه یا خانه دچار مشکل می شوند. معلم یا مشاور راهنمای مدرسه را در جریان قرار دهید. مهم است که ارتباطتان با کودکتان همچنان پررنگ باشد. تلاش کنید.

صحبت با نوجوانمان

شاید آنها از شنیدن موضوع خودداری کنند یا خشمگین، پرخاشگر شوند و در روش کنار آمدن به مشکل برخورند و کناره گیری کنند، زمان دادن به آنها، بیشتر مسئولیت دادن و سهیم کردن آنها در تصمیمات، یادآوری اهمیت فعالیت های درسی و صمیمانه صحبت کردن با آنها در پذیرش بیشتر بیماری تان کمک کننده است.

در جستجوی معنا

بسیاری از خانم هایی که به این مرحله از سرطان سینه می رسند عمیق تر درصدد معنای زندگی شان بر می آیند. آنها می خواهند که هدف و سهم شان را از زندگی بدانند، در جستجوی برقراری پیوند و صلح دوستی بیشتری بر می آیند، خود و دیگران را به خاطر گذشته شان ببخشند، کارهای داوطلبانه انجام دهند یا باورهای معنوی خود را قوی تر کنند. به عبارتی؛ سرطان عامل تغییر ارزش ها می شود و فرد وقت بیشتری را با افراد مورد علاقه اش صرف می کند و بیشتر به آموختن علاقه مند می شود.

زندگی را جشن بگیرید

داشتن سرطان پیشرفته اغلب به خانم ها فرصتی برای نگاه به گذشته و تجربیاتشان می دهد. آنها مایلند که به نقش های مختلفی که در طی زندگی بر عهده داشته اند نگاهی بیازندازند؛ برخی از افراد، اشیای نوستالژیک خود را دوباره جمع آوری کرده، شعر یا داستان می نویسند، از اتفاقات مهم و خوشایند فیلم می  گیرند، دفترچه آشپزی از غذاهای مورد علاقه تهیه می کنند، آلبوم عکس های خانوادگی را مرور می کنند و در مورد برنامه هایشان با نزدیکانشان حرف می زنند.

انجام این اقدامات به نوعی «میراث گذاشتن» برای خود است که می تواند هر گونه که شما بخواهید، باشد. زندگی با سرطان پیشرفته ممکن است چالش زا و سخت باشد اما می تواند زمانی غنی و لذت بخش نیز باشد. به خاطر داشته باشید که آمارها و تعداد روزهای باقی مانده صرف عدد هستند.

 اعداد برای هر کدام از ما می تواند معنای کاملا متفاوتی داشته باشد. آنها می توانند روزهای خوب ما، شب های آرام و ساعت های خوش و لذت بخش ما را یادآور شوند. زندگی و زنده بودن خود را به بهترین شکل و تا جای ممکن غنی و سرشار سازید.

ویدیو مرتبط :
‫سرطان رحم دومین سرطان کشنده زنان‬‎