نگاهی به آلبوم جدید "علیرضا قربانی" و "مهیار علیزاده"

میزان/ همه ساله به اسفند ماه که می رسیم بازار موسیقی کشور داغ می شود. تا حدی که می توان گفت که به فستیوال کوچکی شکل می گیرد و بیشتر هنرمندان این عرصه به انتشار آلبوم های خود می پردازند.
امسال هم از این قاعده جدا نبوده و چند آلبوم موسیقایی خوب تا به حال روانه ی بازار موسیقی شده است تا بتواند مخاطبان خود راضی نگه دارد.
یکی از این کار ها آلبوم موسیقی "دخت پری وار" دومین اثر مشترک مهیار علیزاده و علیرضا قربانی است.
این مجموعه از سال نود و دو به اتمام رسیده بود اما به علت اینکه مهیار علیزاده در حال تولید آلبوم دیگری به نام "در شعله با تو رقصان" که کاری با تم موسیقی ارکسترال بود و از طرف دیگر مهیار علیزاده کار آهنگسازی آلبومی برای همایون شجریان را در دست داشت این آلبوم به اسفند نود و دو موکول شد.

مهیار علیزاده در نخستین همکاری خود با علیرضا قربانی توانسته بود خود را ثابت کند و با آهنگسازی ارکسترال و کرالی که در وسعتی گوش نواز اجرا شده بود، خود را ثابت کرده بود و مخاطبان منتظر شنیدن کار های بعدی او بودند.

کارهایی که بیشتر تصنیف است تا ساز و آواز و سبک جدیدی را دنبال می کند که نه فضا و تم موسیقی غربی دارد و نه موسیقی سنتی در آن پر رنگ است بلکه فرمول های آهنگسازی که به دستگاه و ردیف و ... تلفیق شده، خلاصه می شود!
"دخت پری وار" اثری است که با انتخاب درست کلام و اشعار هر قطعه نتوانسته سبکی از یک نوع موسیقی را در همان چهارچوب دیدگاه علیزاده به وجود آورد.

اشعار عاشقانه ای که با وجود گاهی تلخ بودنش یک عاشقانه ی آرام را رقم می‌زند و این نوع دید را مدیون استفاده از سازهای این اثر است و صد البته صدای دلنشین علیرضا قربانی.

در این اثر برخلاف "حریق خزان" مخاطب با کاری پر حجم روبرو نیست؛ بلکه یک آهنگسازی و نوازندگی نرم و روان را می شنود که خود را بتواند با اثر همراه کند و بر اساس همان تم، انتخاب اشعار، کلام و نوای موسیقایی ارتباط برقرار کند. این اشعار چه کلاسیک باشند نظیر "سعدی"، "عراقی" و یا "عطار" و یا کلام و شعر معاصر همچون" محمد علی بهمنی"، "قیصر امین پور" "فریدون مشیری""هوشنگ ابتهاج" و " محمد علی اسلامی ندوشن" همه در راستای تم اصلی کار هستند حتی قطعه ی انتهایی اثر که که نام آلبوم برگرفته از همین قطعه است، عاشقانه ای پیرامون ایران است.

این اثر اتفاق جالبی را دنبال می کند و آن هم این است از همان بدو کار و آهنگسازی با حضور قربانی انجام شده و این امر سبب شده تا کاری را مخاطب گوش کند که موسیقی و صدای آواز خوان در هم تنیده شده به طوری که می توان گفت به غیر از صدای قربانی صدای دیگری روی آن نمی شیند! همین امر سبب شده دلنشینی کار دو چندان شود و همانند اثر گذشته مشترک مهیار علیزاده و قربانی، سر بلند از لبه ی تیغ گذر کند.
تا حدی که به گفته ی مهیار علیزاده اثر: «علیرضا قربانی» به عنوان خواننده این اثرو من به عنوان آهنگساز و تیم نوازندگان و صدابرداران شما را به سفری کوتاه به دنیای جدید دعوت می‌کنیم. عنوان این دنیای جدید «دخت پری‌وار» است.»

این مجموعه شامل یازده قطعه با نام های "پرده نشین" که همان تیتراژ سریال "بهروز شعیبی" است شروع می شود و سپس قطعاتی چون "دریای بی پایان"، مرثیه، دوستت دارم، عِتاب یار، نگاه،"در شعله با تو رقصان" ، راز، دلتنگ، صبح آزادی، گمگشته، سودای عاشقی و دخت پری وار؛ تشکیل شده است که هشت قطعه از این آلبوم با کلام و سه قطعه ی بی کلام را شامل می شود.

"دخت پری وار" چهارمین اثر قربانی در سال نود و چهار محسوب می شود و با وجود اینکه به تازگی وارد بازار شده است توانسته مشتاقان و علاقمندان موسیقی را راضی نگاه دارد و می توان گفت که با دیگر آثار وی به جز آلبوم "من عاشق چشمت شدم" از تفاوت قابل ملاحظه ای برخوردار است.

همچینین می توان در این اثر اجرای پر طراوت و با مهارت نوازندگانی چون: ویولن: پدرام فریوسفی، میثم مروستی، علی جعفری پویان، سامان صمیمی، نیلوفر محبی، محسن عبادی پدرام فریوسفی، علی جعفری پویان، میثم مروستی، پریسا پیرزاده، حسام حسینی، آتنا اشتیاقی، نگار نوراد، همایون نصیری، رضا فرهادی، آرین کشیشی بهنام ابولقاسم، مهردخت معنوی، پیمان حاتمی، شقایق صادقیان، غزل سعیدی، حسام صدفی نژاد، سایوری شفیعی، مینلی دانلیان، باربد بیات و مهیار علیزاده اشاره داشت.


با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

منبع: میزان