آیا تحریم‌های بیشتر راه موثری برای خارج کردن کره شمالی از وضعیت فعلی است؟

تحریم‌های جدید سازمان ملل اعمال شده و این تحریم‌ها قرار است پیونگ یانگ را به شدت در تنگنا قرار دهند، اما این تحریم‌ها سوال بزرگی را به وجودمی‌آورد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از دورانگو هرالد، از آنجایی که تحریم‌ها تاکنون درمتقاعد کردن کره شمالی در رهاسازی برنامه هسته‌ای‌اش شکست خورده است آیا تحریم‌های بیشتر و شدیدتر واقعا راه موثری برای خارج کردن کره شمالی از این وضعیت محسوب می‌شود؟ آیا زمان تغییر مواضع کنونی فرا رسیده است؟ چین میانجی‌گر اصلی معمای خلع سلاح هسته‌ای کره شمالی این چنین فکر می‌کند. چین می‌خواهد تا ایالات متحده و کره شمالی بر سر میز مذاکرات صلح بنشینند و به طور رسمی به جنگ کره خاتمه دهند.

این ایده همواره عملی ناشدنی در واشنگتن بوده و ایالات متحده اصرار دارد که کره شمالی می‌بایست نخست جاه طلبی هسته‌ای اش را رها کند. با این حال برخی از کارشناسان ایالات متحده فکر می‌کنند که این ایده ممکن است راهی مناسب در این جهت باشد.

مطمئنا طرفداران مذاکره با کره شمالی مجهز به سلاح هسته‌ای در اردوگاه اقلیت ها در ایالات متحده قرار دارند و حتی آن دسته افراد که از این ایده حمایت می‌کنند به طور کلی موافقند که تحریم‌ها می‌تواند ابزاری سودمند در پیشبرد مذاکرات باشد در صورتی که یک هماهنگی بین‌المللی و منسجم در طرح‌های بعدی مبنی بر این که مذاکرات به کجا بیانجامد وجود داشته باشد.

با این حال، تحریم‌ها می‌تواند نتیجه معکوسی در بر داشته باشد و یک رژیم نا امن و تهدید شده را به سمت اقدامات جسورانه بیشتر و به طور بالقوه خطرناک‌تر بکشاند.

پیونگ یانگ در نخستین واکنش رسمی به این تحریم‌ها به طور غیر مستقیم این احتمال را تقویت کرد و روز جمعه اعلام کرد، این اقدام عمل تحریک آمیز وقیحی بود که کاملا رد می‌شود.

کره شمالی تهدید کرد تا اقدامات متقابلی را علیه ایالات متحده و دیگر کشورهایی که از تحریم‌ها حمایت کردند انجام خواهد داد.

با این که چنین تهدیدهایی معمولا به حساب نمی‌آیند تلاش‌های سازمان ملل برای تغییر رفتار کره شمالی از طریق تحریم‌ها ارزش چندانی نیز نداشته است.

جوئل ویت از دانشکده مطالعات پیشرفته بین‌الملل در دانشگاه هاپکینز دراین باره گفت: تحریم‌ها به نوعی به یک استراتژی قراردادی برای نداشتن یک استراتژی مشخص تبدیل شده است. اگر شما استراتژی‌ای نداشته باشید اهدافی هم نخواهید داشت و نمی‌دانید که چگونه با یک مشکل برخورد کنید و فقط گزینه تحریم‌ها را انتخاب می‌کنید و تظاهر می‌کنید که این یک استراتژی است. اما تحریم‌ها واقعا بخشی از یک استراتژی نیست. تحریم‌های سازمان ملل برای مدت طولانی مهمترین‌ ابزار برای فشار بین‌الملل بر کره شمالی بوده تا برنامه سلاح‌های هسته‌ای خود را رها کند. این تحریم‌ها پس از نخستین آزمایش هسته‌ای کره شمالی در سال 2006 و بعد در سال2009 ،2012 و 2013 اعمال شدند، اما کره شمالی از کنار گذاشتن برنامه هسته‌ای اش سرباز زده است و این برنامه‌ها را تبدیل به بخش مرکزی فعالیت‌های نظامی خود و استراتژی دیپلماتیک کرده و حق خود در داشتن این برنامه‌ها را در قانون اساسی اش محفوظ کرده است.

در نهایت 50 روز پس از آزمایش هسته‌ای 6 ژانویه کره شمالی، پکن به ایالات متحده در اعمال تحریم‌های شدید‌تر پیوست. این تحریم‌ها به اتفاق آرا روز چهارشنبه در شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رسید. با این حال چین اصرار داشت که تحریم‌ها به تنهایی هرگز مساله‌ی هسته‌ای را حل نخواهد کرد. در عوض وانگ یی وزیر خارجه چین پیشنهاد یک رویکرد مسیر موازی را مطرح کرد که گفت و گوهای هسته‌ای را از مذاکرات جایگزین کردن توافق موقت 60 ساله متارکه جنگ کره به توافق نامه صلح مجزا می‌سازد.

جوئل ویت در این باره گفت: آنچه که چینی‌ها می‌خواهند بگویند این است که استراتژی شما چیست اهداف شما کدام است؟ تحریم‌ها، بسیار خوب اما از این تحریم‌ها قصد دارید به چه چیز دست یابید؟ ایالات متحده واقعا استراتژی ای ندارد.

ویت اضافه کرد:‌ گام نخست می‌تواند طراحی اعلامیه‌ای باشد که نشان دهد جنگ کره پایان می‌یابد و روند مذاکرات در جهت تنظیم صلح رسمی آغاز می‌شود که می‌تواند تعلیق یا توقف رزمایش‌های نظامی سالانه به کره جنوبی، ایجاد مرزها و مسایل هسته‌ای را در بر بگیرد.

در عوض کره شمالی مجبور خواهد بود تا فعالیت ‌هایی که واشنگتن خواهان انجام ندادن آنهاست، از جمله آزمایش‌های هسته‌ای و موشکی یا پرتاب موشکی، را به حالت تعلیق درآورد.

خواسته دیرینه واشنگتن این بوده که کره شمالی باید یا برنامه هسته‌ای اش را رها کند یا به طور قابل تاییدی نشان دهد پیش از هرگونه گفت و گوی صلحی تمایل به انجام چنین کاری را دارد. پیونگ یانگ نخست خواهان برگزاری گفت و گوها است زیرا کره شمالی می‌گوید تهدید تهاجم ایالات متحده باعث شده تا بازدارندگی هسته‌ای اش را توسعه دهد.

ایالات متحده اخیرا انعطاف پذیری کمتری را درباره‌ی ایده مسیر موازی در مذاکرات نشان داده است.

دیوید استراب مدیر برنامه کره در مرکز تحقیقات آسیا – اقیانوسیه شورنستین دراین باره گفت: با توجه به سابقه گذشته کره شمالی در مذاکرات و موضوع کنونی‌اش در هرگز رها نکردن سلاح‌های هسته‌ای آغاز گفت و گوهای صلح و هسته‌ای به طور موازی معنی نخواهد داشت. از چنین رویکردی در واشنگتن حمایت نمی‌شود.

با وجود گزینه‌های نه چندان خوب و دیگر اولویت‌ها در مسایل سیاست خارجی، واشنگتن تحت ریاست جمهوری باراک اوباما استراتژی صبر را اعمال کرده است و از گفت و گوی مستقیم سرباز زده و در حالیکه فشار بالای تحریم‌ها را حفظ کرد، روابط خود را با متحدانش در منطقه افزایش می‌دهد.

ژیکون ژو مدیر موسسه چین در دانشگاه بوکنل گفت:‌این سیاست مشخص شکست خورده است. کره شمالی حتی ذره‌ای به سمت خلع سلاح هسته‌ای پیش نرفته است.

وی اضافه کرد:‌ چه کسی می‌تواند نگوید که سیاست های ایالات متحده شکست نخورده است. برخی در واشنگتن ممکن است مخالف گفت و گوی مستقیم با پیونگ یانگ باشند چگونه انتظار دارید کره شمالی به راحتی برنامه هسته‌ای اش را بدون دریافت مزایای ملموس رها کند؟

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
‫تحریم های جدید ضد ایران، روسیه و کره شمالی‬‎