خشکبار، تنوعی در ذائقه

آخرین خبر/ میوه هایى از جنس پاییز خشک و دلچسب!
خشکبار یا خشکه بار یا میوه خشک به میوه هاى خشک شده و برخى مغز دانه ها گفته مى شود. مغز دانه هایى مانند پسته، بادام، فندق، گردو خشک و میوه هاى خشک مانند کشمش، کشمش سبز، کشمش سبز تیزابى، برگه آلو بخارا، قیسى خشک، برگه هلو، برگه زردآلو، برگه آلو، خرما، انجیر خشک، خشکبار جزو آجیل حساب نمى شود. در قدیم به خشکبار، میوه خشک مى گفته اند.همه مواد غذایى، علاوه بر این که به واسطه انسان مورد استفاده قرار مى گیرند، توسط دیگر جانداران نیز مورد استفاده تغذیه اى قرار مى گیرند. ویروس ها، قارچ هاى تک سلولى، از نخستین موجوداتى هستند که غذاها و از جمله میوه ها را در مورد حمله قرار مى دهند. به این ترتیب، تنها پس از چند روز و گاهى حتى پس از چند ساعت از برداشت میوه، کار تخریب میوه ها آغاز مى شود؛ به گونه اى که ابتدا با لک هاى ظریف و سپس حالت کپک زدگى و له شدگى، میوه غیر قابل مصرف مى شود.
هدف خشک کردن میوه چیست؟
هدف عمده خشک کردن ماده غذایى، افزایش ماندگارى محصول نهایى است. کاهش رطوبت محصول، در فرآیند خشک کردن میوه تا حدى انجام مى شود که رشد میکروبى واکنش هاى شیمیایى را محدود کند. در اغلب آجیل و خشکبار فروشی‌ها، بسته‌های میوه‌ی خشک شده (حاوی سیب، کیوی، انبه، موز و دیگر میوه‌های خشک شده) به فروش می‌رسند. حمل و نگه‌داری این میوه‌های خشک، ساده‌تر و احتمال خرابی‌شان نیز کمتر است.
طریقه خشک کردن میوه از روش سنتى تا روش صنعتى!
از زمان هاى قدیم خشک کردن، مربا کردن، در شکر نگه دارى کردن را براى نگه دارى میوه ها استفاده مى کرده اند. جوزهاى شکرى در واقع میوه هایى هستند که خشک شده و درونشان با شکر پودرى پر مى شده است.
میوه هایى از قبیل آلو، هلو، توت وانگور اغلب به صورت خشک شده به شکل آلو خشکه، برگه آلو، توت خشکه و کشمش مورد استفاده قرار مى گرفته اند. امروزه نیز مصرف میوه هاى خشک از اقبال بسیارى برخوردارند و دستگاه هاى برقى براى خشک کردن سریع میوه ها در اختیار خانواده ها قرار دارد.
دراکثر فرآیندهاى خشک کردن، از هواى داغ استفاده مى شود، اما سالیان متمادى است که در سراسر جهان خشک کن هاى هوایى باعث کریستاله کردن مواد غذایى شده و آنها را شبیه تر به شکل اولیه خود خشک مى کنند. فرآورده ى تولید شده، بدون استفاده از ترکیبات شیمیایى نگهدارنده از نظر خصوصیات کیفى مانند رنگ، طعم، ارزش غذایى و محتواى ویتامینى، برترى قابل توجهى در مقایسه با نمونه هاى تولید شده به صورت سنتى و صنعتى معمول دارد.
معایب روش سنتى میوه هاى خشک، روش هاى سنتى خشک کردن مواد غذایى بر کیفیت محصول تأثیرات منفى مى گذارد، مانند افزایش چروکیدگى بافت، سخت شدن سطح محصول، تغییرات نامطلوب در رنگ، عطر، طعم و کاهش ارزش غذایى آن.
خشک کردن میوه در خانه
اگر در منزل میوه خشک کن ندارید، خشک کردن با فر بهترین روشی است که می توانید استفاده کنید، زیرا شکر یا ماده افزودنی دیگری به آن نمی افزایید و تنها چندین ساعت زمان برای این کار نیاز دارید. فایده انجام این کار در خانه آن است که روی نتیجه کار خود کنترل خواهید داشت و میوه ها را به هر اندازه و شکلی که مایل باشید، خشک می کنید. کیفیت میوه خشک شده به اندازه تکه های میوه و مدت زمان خشک کردن آن بستگی دارد.
میوه های کوچک مثل انگور، توت فرنگی، گیلاس و گوجه فرنگی مینیاتوری را می توان به صورت درسته خشک کرد. میوه های متوسط را می توان نصف یا حلقه حلقه کرد و میوه های بزرگ یا خیلی سفت مثل انبه، آناناس و نارگیل را باید ورقه ورقه کرد. میوه های آماده شده را روی یک سینی توری و سپس روی سینی فر قرار دهید به صورتی که طرف برش خورده آن به سمت پایین باشد. بسته به نوع میوه آن را ۲ الی ۱۲ ساعت در فر با حرارت ۱۱۲ درجه سانتی گراد (۲۲۴ درجه فارنهایت) قرار دهید. سینی فر را هر یکی دو ساعت یک بار کنترل کنید و میوه ها را جا به جا کنید، زمانی که میوه ها خشک و چروکیده شدند دلالت بر آماده بودن آن است. میوه های کاملاً خشک شده و ترد را می توانید در ظرف پلاستیکی دردار بریزید و در آشپزخانه نگهداری کنید. میوه هایی که هنوز کمی رطوبت دارند را در ظرفی پلاستیکی بگذارید و یا روی آن ها را با سلفون بپوشانید و می توانید تا چندین روز آن ها را در یخچال نگه داری کنید

با کانال تلگرامی آخرین خبر همراه شوید telegram.me/akharinkhabar