عیدی هفده‌گانه خواننده ترانه‌های عاشقانه در شب مبعث پیامبر خاتم

باشگاه خبرنگاران/ نیمه دوم اردیبهشت، همزمان با شب بعثت پیامبر اکرم (ص)، تهران، سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران میزبان محمد علیزاده بود.
نیمه دوم اردیبهشت، همزمان با شب بعثت پیامبر اکرم (ص)، تهران، سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران میزبان محمد علیزاده و هواداران وی بود و این خواننده موسیقی پاپ به همراه گروه خود و رهبری ارکستر امیرحسین اویسی برنامه خود را اجرا کرد.

این کنسرت در حالی آغاز شد که صحنه با سه دیوار سفید رنگ و قاب عکس‌های آویخته شده به آن فضایی متفاوت را ایجاد کرده بود.

در ساعت ۱۸:۵۹دقیقه نوازندگان روی سن آمدند و با تشویق حضار کار خود را آغاز کردند. ساعت کمی از هفت بعد از ظهر، گذشته بود که ستاره اصلی این برنامه، محمد علیزاده با کت آبی رنگی که به تن داشت، به روی استیج آمد و اولین ترانه به اسم «خیلی برام عزیزه خاطرت» را اجرا کرد.

علیزاده در حین اجرای این ترانه به حاضرین سلام کرد و به آن‌ها خوشامد گفت. قسمتی از این کار نیز با همراهی حضار و همخوانی آن‌ها اجرا شد. در انتهای کار علیزاده به دوستداران خود ادای احترام کرد و گفت: از شما متشکرم، خیلی خوش آمدین. با نام و یاد خدای مهربانم، خدای بخشنده من و خدای خالق من و ما. خیلی خوشحالم که این کنسرت در ماه محبوبم یعنی اردیبهشت برگزار می‌شود. کنسرت‌ها همیشه برای من لحظات خوبی را به همراه داشته است.

وی در ادامه بیان کرد: به افتخار همه «محمد» ها دست بزنید. امیدوارم هر روزتان عید باشد. فرا رسیدن عید مبعث را تبریک می‌گویم. امیدوارم امشب در کنار شما و ارکستر شب خاطره‌انگیزی داشته باشیم.

با خاتمه صحبت‌های ابتدایی علیزاده، قطعه دوم با نام «هواتو کردم» آغازشد. در حین اجرای این کار تصاویر دریا، مهتاب و ... نیز پخش می‌شد.

علیزاده در پایان این اثر عنوان کرد: این کار را من معمولا در کنسرت‌هایم اجرا می‌کنم. سپس گفت: آمدن مثل شما در دنیا بعید است. خیلی دوستتان دارم. حضار نیز با تشویق‌های پیاپی پاسخ مهرورزی خواننده محبوبشان را می‌دادند.

ترانه سومی که اجرا شد، «این اولین‌باره» نام داشت. این قطعه را نیز حاضرین با محمد علیزاده همخوانی کردند.

«زخم» عنوان چهارمین ترانه کنسرت بود. تصاویر زیبایی از باران نیز همزمان در سالن پخش می‌شد و در بین آن نیز اشکان موسوی چند ثانیه‌ای را به تکنوازی ویولن پرداخت. در خاتمه این کار، علیزاده اظهار داشت: هنگامی که کنار شما هستم، لذت می‌برم. امیدوارم همیشه در آرامش زندگی کنید. حالا به افتخار خودمان دست بزنید.

علیزاده قبل ازاجرای اثر پنجم بیان کرد: تا الان کنسرت چطور بوده است؟ افراد حاضر در سالن با تشویق و فریاد پاسخ خود را اعلام کردند. علیزاده ادامه داد، اگر خوب بوده برنامه یک جیغ بزنید!

قطعه پنجم، «کجا میری» بود که این کار هم جزو ترانه‌های ریتمیک وی به شمار می‌رود.

بعد از اجرای این قطعه وی تصریح کرد: در کنسرت‌های قبلی هم گفته‌ام، بعضی افراد فکر می‌کنند که خیلی فکر می‌کنند. در واقع هیچ فکری نمی‌کنند، بلکه در توهم به سر می‌برند. این افراد انسان‌هایی هستند که به دیگران از بالا نگاه می‌کنند. من دلم برایشان می‌سوزد. اینان آدم‌های ویژه‌ای هستند.

وی افزود: پدرم به من یاد داده است که سرمایه هر آدمی قلب اوست. البته الان کمی اوضاع فرق کرده است. او می‌گفت، آدم‌ها با قلبشان ثروتمند هستند. من هم جذب افرادی می‌شوم که قلبشان بزرگ است. نه پول، زیبایی و نه چیز دیگری برایم مهم نیست.

علیزاده ادامه داد: دیده‌اید کسی را دوست دارید و او تصور می‌کند فردی ویژه است؟ اینطور نیست، دل آدمی است که جایی گیر می‌کند. ما در زندگی به همه چیز توجه می‌کنیم اما مواظب دل‌هایمان نیستیم. دست هر کسی نسپریم دلمان را. دل، حیف است.

با اتمام صحبت‌های خواننده قطعه «جز تو» کار بعدی یعنی، «فکرشم نکن» شروع شد.

در پایان قطعه ششم، محمد علیزاده از حضور یک مهمان ویژه در سالن خبر داد و بیان کرد: دوست قدیمی و عزیز من، کسی که مکمل موزیک‌های پاپ من و یکی از بهترین‌ها یعنی میلاد ترابی اینجاست. حضار تشویق شایسته‌ای از این هنرمند بجا آوردند.

هفتمین ترانه، «بی‌حوصله» بود که با فضای شاد خود با استقبال روبرو شد.

محمد علیزاده بعد از اتمام این اثر گفت: به نظرم آن‌هایی که از کلمه عزیزم استفاده نمی‌کنند، مریض هستند و باید به دکتر بروند.

وی ادامه داد: آیا اردیبهشتی‌ها در سالن نشسته‌اند؟ اردیبهشت ماه محبوب من است؛ زیرا پدرم در آن به دنیا آمده است. حالا به افتخار بهاری‌ها دست بزنید. تابستانی‌ها و زمستانی‌ها چطور؟ اما فصل مردم من پاییز است، با آن چه کنم.

هشتمین قطعه با نام «خیلی خوشحالم» بود که به شکلی آرام اجرا شد و خواننده آن از حاضرین خواست تا به افتخار آنهایی که در قلب ما جای دارند و ما را به خاطر خودمان و بی‌دلیل دوست دارند دست بزنید.

«خسته‌ام» کار بعدی و جزو کارهای جدید علیزاده بود که با همکاری میثم ابراهیمی به بازار آمده است و علیزاده به تنهایی آن را اجرا کرد.

در حین اجرای این کار محمد علیزاده عنوان کرد: اگر این موها سفید هم بشود مردم، من همیشه عاشقم. این ملودی را خیلی دوست دارم؛ پس یک بار دیگر با من بخوانید.

علیزاده قبل از شروع قطعه دهم خطاب به مردم گفت: من همیشه شرمنده شما هستم. با دعای خیر پدر و مادرم کنسرت‌ها تمدید می‌شوند و با دیدن حال خوب شما حال من هم خوب می‌شود. بعضی وقت‌ها که حال خیلی خوبی نداشته‌ام، با اجرای اولین آهنگ در کنسرت حال من را خوب کرده‌اید. کسی با حال بد حق ندارد، وارد کنسرت من بشود.

قطعه دهم «دل بی تو غم زده» بود که علیزاده از حضار خواست او را همراهی کنند.

یازدهمین ترانه، بدون قطع موسیقی اجرا شد. ترانه بعدی هم بلافاصله بعد از کار قبلی اجرا شد. این قطعه «غم دنیاست» نام داشت که در حین اجرای آن انرژی و هیجان بسیاری سالن را فراگرفته بود. در انتهای این اثر و در حالی که نوازندگان همچنان مشغول نواختن موزیک بودند، محمد علیزاده با عوض کردن لباس خود شور مضاعفی را در بین حضار به وجود آورد. یک کت زرد رنگ لباس جدید او بود.

قطعه شاد «برگرد» به عنوان سیزدهمین اجرای کنسرت در نظر گرفته شده بود.

علیزاده بعد از اجرای آن خطاب به حاضرین در سالن گفت: من تمام تلاش خود را می‌کنم تا مردم از کنسرت‌هایم لذت زیادی ببرند. ای مردم حال من در کنسرت‌ها به حال شما بستگی دارد. هنگامی که حال خوب مردم را می‌بینم کیف می‌کنم. امیدوارم همیشه حالتان خوب باشد.

«سرزنش» از آلبوم «دلت با منه»، چهاردهمین قطعه اجرایی در کنسرت را به خود اختصاص داد.

بعد از آن «همینی که هست» را علیزاده اجرا کرد. برای چند ثانیه هواداران با دست‌های خود خواننده و گروهش را همراهی کردند.

بعد از پایان آن با تکرار کلمه «دوباره، دوباره» یکبار دیگر این کار اجرا شد.

با نزدیک شدن به لحظات اذان مغرب محمد علیزاده گفت: به لحظات قشنگی نزدیک می‌شویم که اسم خدا در آن وجود دارد. بنابراین چند دقیقه‌ای از حضورتان مرخص می‌شویم و بعد از اذان برنامه را ادامه می‌دهیم.

با بازگشت علیزاده و گروهش معرفی اعضای ارکستر آغاز شد. محمد شعبانی، علی شهبازی، علی پور نگهبان، بهمن میرزازاده، ایمان ذاکری، سعید عباسی، اشکان صدیق آذر و رهبر ارکستر، امیرحسین اویسی گروه ارکستر را تشکیل داده بودند.

علیزاده در دقایق پایانی کنسرت اظهار داشت: حیف که از خیلی معلم‌هایم خبر ندارم. اگر امروز اینجا ایستاده‌ام به دلیل وجود معلم‌هایی است که خیلی چیزها را به من یاد داده‌اند. این عکس‌هایی که امشب در سالن می‌بینید، چهره کسانی هستند که درس‌های زیادی به ما داده‌اند.

رفیق دی ماهی من، ناصر عبداللهی، معلمی که با حرف‌های خوب انرژی مثبت به من می‌داد.

نفر بعدی، معلم موسیقی پاپ ایران، استاد بابک بیات.

کسی که در آواز از او بسیار آموختم، ایرج بسطامی.

استاد خسرو شکیبایی، ما او را «عمو خسرو» خطاب می‌کردیم.

شخص بعدی رفیقم که خیلی دلم برایش تنگ شده، مرتضی پاشایی. او معلم خوبی برای من بود و همیشه مدیونش هستم.

امیدوارم همه در زندگی معلم باشیم و به یکدیگر بیاموزیم و بی‌دلیل یکدیگر را دوست بداریم.

ترانه «حس آرامش» را تقدیم به همه معلم‌هایم می‌کنم.

هنگام اجرای این قطعه، علیزاده در کنار عکس‌های استیج قرار می‌گرفت.

در ادامه علیزاده از حسین‌ خانی مدیر عامل شرکت ایران گام که این کنسرت به همت آنان برگزار شده بود، تشکر کرد. در همین لحظه یکی از حضار از انتهای سالن با فریادهای مکرر به علیزاده ابراز احساسات کرد که علیزاده نیز پاسخ او را داد و گفت: تمام تلاش من این بود که کنسرت امشب خاطره‌انگیز باشد، اگر این طور است یک جیغ بزنید تا متوجه شوم.

وی خاطرنشان کرد: موسیقی من را با هر کسی گوش نکنید، بلکه با کسانی که د