بیماری یوئیت چشم و راه های درمان آن

یوئیت چشم چیست؟ علائم و راه درمان بیماری یووئیت

یکی از مهمترین اعضای بدن انسان چشم می باشد و باید به سلامت آن بسیار توجه کرد ، چون عضو حساسی است و در صورتیکه دچار بیماری شود مشکلات زیادی را به وجود می آورد.

بیماری یوئیت چشم چیست؟

یوئیت به التهاب بافت یوه چشم گویند. یوه لایهٔ میانی چشم است و شامل عنبیه، جسم مژگانی و مشیمیه می باشد. بسیاری از انواع یووئیت مزمن هستند.

علائم یوئیت چشم :

علائم یووئیت عبارتند از:

* حساسیت به نور

* تاری دید

* درد و قرمزی (قرمزی دور قرنیه)

* ریزش اشک از چشم

* اجسام شناور در میدان بینایی

 البته علائم یوئیت بستگی به محل درگیری التهاب در سیستم یووه آ دارد.

 اهمیت یووه آ چیست؟

بیشتر عروق خونی تغذیه کننده چشم در یووه آ می باشد. التهاب یووه آ می تواند بر قرنیه, شبکیه, صلبیه و قسمت های حیاتی دیگر چشم تأثیر گذارد. از آنجایی که یووه آ در مجاورت بسیاری از قسمت های مهم چشم قرار دارد لذا التهاب این لایه از چشم ممکن است دید را تهدید نموده و از التهاب های شایع تر لایه های بیرونی چشم شدیدتر باشد.

انواع یووئیت چشم :

بسیاری از انواع یووئیت مزمن هستند

بیماری یوئیت قدامی: به التهاب عنبیه به تنهایی و یا به التهاب عنبیه و جسم مژگانی یوئیت قدامی اطلاق می شود.

یوئیت میانی: به التهاب جسم مژگانی یوئیت میانی گفته می شود.

یوئیت خلفی: به التهاب مشیمیه گفته می شود. یوئیت میانی و یوئیت خلفی معمولاً بدون درد هستند. نشانه های یوئیت خلفی و یوئیت میانی شامل، کاهش دید و مگس پران (دیدن سایه ای متحرک شبیه مگس در میدان بینایی) بوده و معمولاً دو طرفه است. بیشتر بیماران دچار یوئیت میانی، در سنین طفولیت یا جوانی مبتلا می شوند. 

یوئیت منتشر: به التهاب در همهٔ قسمت های یوه یوئیت منتشرگفته می شود. یوئیت قدامی شایع ترین نوع یووئیت است. نشانه های یوئیت قدامی ممکن است تنها در یک چشم بروز کند. بیمار ممکن است درد خفیف تا شدید، قرمزی چشم و حساسیت به نور داشته باشد. ممکن است دید بیمار نیز دچار کاهش شده باشد.

 بیماری یووئیت منتشر مجموعه ای از نشانه های همهٔ انواع را دارد.

علل یوئیت چشم چیست؟

   

در بسیاری از موارد علل ابتلا به بیماری یوئیت ناشناخته است

  علل یوئیت بسیار گوناگون است از جمله:

- ویروس (مانند شینگل، مامپس یا هرپس)

- قارچ (مانند هیستوپلاسموزیس)

- پارازیت (مانند توکسوپلاسموزیس)

 ممکن است باعث ایجاد یوئیت شوند. در بسیاری از موارد علت ابتلا به بیماری یوئیت ناشناخته است. همچنین یووئیت ممکن است در نتیجه آسیب به چشم یا ناشی از بیماری باشد که در نقاط دیگر بدن رخ داده است (مانند آرتریت). ایجاد التهاب در یک چشم ممکن است در نتیجه آسیب شدید چشم دیگر باشد(یووئیت همدرد Sympalhetic).

عوارض بیماری یوئیت چشم :

 ممکن است بیماری یووئیت منجر به برخی عوارض از جمله آب مروارید، کاهش یا افزایش فشار چشم، آب سیاه، مشکلات شبکیه و کراتوپاتی باند شکل (Band keratopathy) شود. هر یک از این عوارض ممکن است منجر به کاهش دید شود. بیماری یوئیت چشم ممکن است در هر سنی بروز کند.

چگونگی تشخیص بیماری یوئیت چشم :

انجام معاینه دقیق چشم توسط چشم پزشک به هنگام بروز علائم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. التهاب درون چشمی ممکن است برای همیشه روی بینایی اثر بگذارد یا گاهی به نابینایی منجر شود. چشم پزشک از وسایل ویژه ای استفاده کرده، درون چشم را معاینه می کند و غالباً بر همان اساس تشخیص بیماری را می دهد.

 در برخی شرایط انجام آزمایش های خونی، آزمایش های پوستی عکس از سینه و گاهی حتی نمونه برداری به طریقه جراحی از چشم ممکن است در تشخیص مفید باشند از آنجایی که بیماری یوئیت می تواند با وجود بیماری در قسمت های دیگر بدن همراه باشد، لذا ارزیابی و درک سلامتی عمومی بیمار حائز اهمیت است. این کار ممکن است نیازمند انجام مشاوره با متخصصین پزشکی دیگر باشد.

درمان یوئیت چشم :

بیماری یوئیت چشم ممکن است در هر سنی بروز کند

 بیماری یوئیت چشم جدی است که می تواند عوارض دائمی روی چشم بگذارد، بنابراین باید بلا فاصله بعد از تشخیص، درمان بیماری یوئیت چشم را شروع شود.

 معمولا استروئید (کورتون) به شکل قطره به همراه قطره سیکلوپلژیک مثل تروپیکامید جهت کاهش درد و التهاب تجویز می شود. بسته به نوع و شدت بیماری ممکن است استروئید به صورت تزریق اطراف چشم ویا قرص خوراکی نیز تجویز گردد. یوئیت قدامی بدلیل گرفتاری قسمت های قدامی چشم، معمولا با قطره قابل درمان است.

 گاهی در درمان یوئیت چشم از داروهای دیگری که باعث کنترل التهاب می شوند و اصطلاحا به آنها ایمونوساپرسیو (سرکوبگر سیستم ایمنی) گفته می شود، استفاده می گردد. این داروها و همچنین استروئیدها ممکن است عوارضی ایجاد کنند که شامل گلوکوم، کاتاراکت، افزایش قند خون، افزایش فشار خون، مشکلات کلیوی و پوکی استخوان می باشند.

 بنابراین بسیار مهم است که فردی که دارای بیماری یوئیت چشم است دستورات دارویی پزشک را بدقت اجرا کند و بیمار بطور منظم تحت معاینه و پیگیری قرار گیرد، تا پیشرفت بیماری و یا عوارض ناشی از داروهای یوئیت تحت کنترل باشد. گاهی در یوئیت های مزمنی که لازم است سالها دارو مصرف کنند، دارو را به صورت مخازنی در داخل چشم کاشته ، و دارو به مدت چند ماه یا سال بتدریج در داخل چشم آزاد می گردد.

بیماری یوئیت چشم و راه های درمان آن

ویدیو مرتبط :
‫درمان ضعف چشم و بیماری های مرتبط‬‎