تولید نانوجاذبی برای تعیین مقادیر بسیار کم داروهای ضدسرطان در بدن توسط محققان ایرانی

محققان دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، نانوجاذبی را تولید کرده‌اند که قادر است مقادیر بسیار اندک داروهای ضد سرطان را در نمونه‌های زیستی تعیین کند. سرعت بالاتر، هزینه پایین‌تر و راحتی استفاده از مزایای مهم این نانوجاذب جهت کاربرد در روش‌های تشخیص آزمایشگاهی بشمار می‌رود.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، سرطان پستان و سرطان رحم دو نمونه از سرطان‌های شایع در خانم‌ها محسوب می‌شوند. با توجه به اینکه روش‌های دارویی، رایج‌ترین روش‌های درمان این بیماری‌هاست، ازاین‌رو تعیین مقدار داروی مصرف‌ شده در نمونه‌های زیستی از اهمیت بالایی برخوردار است. از سوی دیگر، سنجش سطح درمانی داروها یک موضوع بسیار مهم آزمایشگاه‌های تعیین و اندازه‌گیری دارویی بشمار می‌رود که انجام صحیح آن موجب پیشرفت در امر دارو درمانی شده اما انجام نادرست آن هزینه‌های آزمایشگاهی و درمانی را بدون کمک به امر درمان افزایش می‌دهد.

دکتر علی مهدی نیا مجری طرح، تشخیص مقادیر بسیار اندک دارو در بدن را یک امر مهم در دارودرمانی بیماری سرطان برشمرد و افزود: «ساخت جاذب‌های مناسب با کارایی بالا و روش‌های سنتز ساده و ارزان برای پیش تغلیظ و استخراج این داروها با مقادیر بسیار کم ( که به‌طور مستقیم با روش‌های دستگاهی قابل‌اندازه‌گیری نیستند) از نمونه‌های زیستی و سپس آنالیز این داروها با روش‌های دستگاهی، کمک شایانی به بخش درمان بیماران مبتلا به سرطان خواهد کرد. در این راستا ما با یک روش بسیار ساده و ارزان الکتروریسی، نانوالیاف کامپوزیت چارچوب‌های فلز-آلی/پلیمر را تولید کردیم. در ادامه عملکرد این نانوالیاف در جهت تعیین مقدار بسیار کم داروهای مژسترول استات و لوونورژسترل با روش استخراج با فاز جامد در نمونه‌های بیولوژیکی ‏مورد ارزیابی قرار گرفت.»

وی خاطرنشان کرد: « نانوالیاف کامپوزیتی سنتز شده، دارای خواص و مشخصه‌هایی هستند که آن‌ها را از سایر ساختارهای کامپوزیتی سنتز شده با روش‌های معمولی متمایز می‌سازد. وقتی قطر مواد لیفی از میکرومتر (یعنی 10-100 میکرومتر) به نانومتر (یعنی 001/0 -1/0 میکرومتر) کاهش می‌یابد، خواص شگفت‌انگیزی مانند نسبت سطح به حجم بالا (این نسبت در مورد نانوالیاف تقریباً 1000 برابر الیاف میکرونی است)، انعطاف‌پذیری بالا در عامل دار کردن سطوح و عملکرد مکانیکی فوق‌العاده (مانند سختی و استحکام کششی) در این مواد ظاهر می‌شود. این خواص برجسته موجب شده است تا نانوالیاف گزینه مناسبی برای بسیاری از کاربردهای مهم باشند.»

وی در ادامه گفت: «در این پژوهش، نانوجاذب های الیافی از جنس چارچوب‌های فلز-آلی/پلی آکریلو نیتریل با روش الکتروریسی سنتز شد. با استفاده از این نانوجاذب (به دلیل ظرفیت جذب بالای آن و به‌تبع آن فاکتور پیش تغلیظ بالا) می‌توان مقادیر بسیار کم داروهای آستروئیدی را در بافت‌های پیچیده بدون نیاز به دستگاه‌های پیشرفته اندازه‌گیری کرد.»

مهدی نیا در خصوص مراحل انجام این پژوهش گفت: «در ابتدا نانوالیاف به روش الکتروریسی سنتز شد. در ادامه به‌ منظور مطالعه ساختاری، تحلیل ریخت‌شناسی و اندازه ذرات ماده سنتز شده از آزمون‌های پراش اشعه‌ ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و FTIR استفاده شد. درنهایت، از نانوالیاف کامپوزیتی تولید شده به‌ منظور استخراج و شناسایی داروهای مژسترول استات و لوونورژسترول از نمونه‌های بیولوژیکی و آب با دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا با آشکارساز اسپکتروفوتومتری به کار گرفته شد.»

نتایج آزمون‌های صورت گرفته و همچنین مقایسه عملکرد این روش با روش‌های مشابه حاکی از عملکرد بهتر این روش از لحاظ حد تشخیص اندازه‌گیری دارو و مصرف کمتر حلال‌های آلی و مواد جاذب است.

این تحقیق حاصل همکاری دکتر علی مهدی نیا- دانشیار پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی و علوم جوی، علی جباری- عضو هیأت ‌علمی دانشگاه خواجه‌نصیرالدین طوسی و مینا آسیابی- دانشجوی دکترای شیمی تجزیه این دانشگاه است.

نتایج این کار در مجله ‌Journal of Chromatography A (جلد 1426، سال 2015، صفحات 24 تا 32) منتشر شده است.

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
تلاش محققان در توسعه تولید اندام بدن با پرینتر سه بعدی