چطور پسرم را کاری بار بیاورم

  X  

تاریخ خبر : جمعه 1394.09.06 - 13:28

چطور پسرم را کاری بار بیاورم

خراسان/ زنم به من که ۴۵ سالم است و دارد موهایم سفید می شود می گوید آشغال ها را بگذار دم در، درحالی که پسر جوانم در خانه دراز کشیده ! شماراهنمایی کنید که من چطور پسرم را کاری بار بیاورم.
راهله فارسی؛ مشاور خانواده - مخاطب گرامی! در پیامک شما دو گلایه به چشم می خورد. یکی از نحوه برخورد همسرتان در زمان کمک خواستن از شما و دیگری تنبلی یا بی مسئولیتی پسرتان؛ در ادامه سوالی درباره نحوه کاری کردن فرزندتان مطرح کردید که در این خصوص لازم است چند نکته خدمت شما بیان کنم.
سن مسئولیت پذیری
بخش پذیرش مسئولیت وکاری بار آوردن فرزندان در سن 3 تا 5 سالگی شکل می گیرد. والدین با دادن مسئولیت به کودک خود برای مرتب کردن اتاقش و یا دادن کارهای کوچکی مثل آب دادن گل ها و غیره می توانند فرزند خود را مسئولیت پذیر تربیت کنند. این در حالی است که فرزند شما در سن جوانی است و در سن نوجوانی و جوانی، بخش اعظم شخصیت فرد شکل گرفته است. اکنون تنها می توانید با گفت و گوی صحیح و رفتارهای محبت آمیز، خواسته های خود را مطرح و رفتار مناسب را از او مطالبه کنید.
تغییر الگو؛ راهی برای تغییر رفتار
روش دیگری که برای تغییر دادن رفتار فرزندتان مناسب به نظر می رسد، تغییر دادن الگو است. شما می توانید یک جلسه با اعضای خانواده بگذارید و کارهای خانه را تقسیم کنید تا هرکسی مسئولیت یک کار را به عهده بگیرد؛ برای مثال زباله ها را هر شب چه کسی و در چه ساعتی ببرد یا خرید خانه را چه کسی انجام دهد و مواردی از این قبیل. در ادامه بهتر است اگر مسئولیتی به عهده پسرتان است و فراموش می کند یا عمداً انجام نمی دهد، با محبت و آرامش به او گوشزد کنید. در صورتی که باز هم انجام نداد، به جای دعوا و سروصدا و اجبار، می توانید در انجام خواسته های او کمی تعلل کنید تا بیشتر با اهمیت احترام و ارزش رفتار متقابل آشنا شود.
با تقسیم کارها در خانه، ناراحتی شما از برخورد همسرتان برای بیان خواسته هایش نیز برطرف خواهد شد؛ همچنین بهتر است زوجین به جای جملات دستوری خواسته هایشان را با جملات سوالی بیان کنند. نحوه بیان خواسته ها بسیار مهم است، لازم است همه اعضای خانواده مهارت خود را در گفت وگوی صحیح برای بیان خواسته هایشان افزایش دهند؛ برای مثال در یک زمان مناسب و با لحنی آرام به همسرتان بگویید وقتی جلوی پسرتان به شما می گوید این کار را انجام دهید تا چه اندازه ناراحت می شوید و یا به پسرتان بگویید چقدر ناراحت می شوید که او هست و شما باید این کارها را انجام دهید.
راه های مقابله با تنبلی
به طور کلی تنبلی یعنی به تعویق انداختن کارهای از پیش تعیین شده در برنامه یا حذف اهداف از پیش تعیین شده در زندگی. یکی از مسائل ایجادکننده تنبلی، صفات شخصیتی افراد است. در حیطه روانشناختی از کمبود اعتماد به نفس می توان به عنوان یکی از علل تنبلی نام برد. حتی در شرایطی فرد بدون آن که دچار علایم بارز افسردگی باشد، نشانه ها و خصوصیتی از این بیماری مانند پایین بودن اعتماد به نفس را دارد. همچنین رفتارهای ناصحیح نیز می تواند باعث تشدید این مشکل شود؛ برای مثال وقتی وابستگی فرد به دریافت پاداش بالا باشد، شاهد بروز تنبلی هستیم. یعنی فرد کارها را صرفاً به این دلیل انجام می دهد که زودتر به نتیجه ای عینی برسد و در صورتی که پاداشی در کار نباشد، از انجام وظایف خود سرباز می زند، از طرفی ممکن است شخصیتی داشته باشد که از ضرر و زیان نیز اجتناب می کند؛ در نتیجه فردی که به پاداش وابستگی دارد و از طرفی، دلش نمی خواهد از حاشیه امنی که دارد خارج شود، انگیزه های درونی پایینی خواهد داشت؛ یعنی پیوسته تلاش کردن چندان برای فرد اهمیت ندارد و مهم ترین مسئله، نتیجه است. این افراد احساس رضایت درونی از تلاش خود ندارند و تنها به این نگاه می کنند که از بیرون به چه میزان پاداش دریافت می کنند تا بر اساس آن تلاش کنند. پس به طور کلی داشتن برخی صفات شخصیتی در فرد، به همراه رفتار ناصحیح اطرافیان با وی، باعث بروز و دامن زدن به مشکل تنبلی خواهد شد. در پایان با توجه به نکاتی که بیان شد، توصیه می کنم که برای برخورد با تنبلی نوجوانتان، به هیچ وجه او را سرزنش، تحقیر و یا مقایسه نکنید، چون این موارد رفتارهای کنترلی هستند و بیشتر او را برای حرکت در جهت خلاف میل شما سوق می دهد.

نظر شما

ویدیو مرتبط :
حاج حسین هوشیار _ پسرم ، پسرم ..._شب هشتم محرم 93