میثم ابراهیمی: خواننده‌های غیر مجاز راه ساده‌تری را برای کسب شهرت طی می‌کنند

مشرق/ موسیقی پاپ این روزها اوضاع خوبی ندارد و چرخ اقتصادی آن چندان به‌قاعده نمی‌چرخد اما همچنان چهره‌هایی به این عرصه اضافه می‌شوند و با خواندن چند تک‌آهنگ و انتشار یکی دو آلبوم و البته در صورت خوش‌اقبالی با خواندن یکی دو ترانه تیتراژ به شهرت می‌رسند و از آن پس اگر بتوانند خودشان را در سطح استانداردی از پسند مردم نگاه دارند، می‌توانند در طی سال از مواهب برگزاری کنسرت‌ برخوردار شوند. به گزارش صبا میثم ابراهیمی از خوانندگانی است که چند قطعه‌ای که برای تیتراژ سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی همچون «دردسرهای عظیم»، «سر‌به‌راه»، «امروز هنوز تموم نشده» خوانده و همچنین با آلبوم منتشر شده «تگرگ» توانسته به شهرت برسد و حالا پس از کنسرت ‌دی ماه سال گذشته‌، قرار است در خردادماه هم کنسرت دیگری در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی برگزار کند. به بهانه این کنسرت با او درباره مسائل مختلف مبتلابه موسیقی پاپ و شایعه مافیای تیتراژهای تلویزیونی گفت‌و‌گو کرده‌ایم.
*آقای ابراهیمی لطفا درباره قطعاتی که قرار است در کنسرت خردادماه در سالن میلاد نمایشگاه اجرا کنید توضیح کوتاهی بدهید.
قطعاتی که اجرا می‌کنم، مربوط هستند به آلبوم «تگرگ» که سال گذشته منتشر شده بود و همچنین بعد از آلبوم، دوازده تک‌آهنگ منتشر کرده‌ام که این قطعات هم مثل آلبوم «تگرگ» مورد استقبال واقع شد. به تازگی هم دو تک‌آهنگ منتشر کرده‌ام که آن‌ها هم در کنسرت اجرا می‌کنم. از آن‌جایی که کنسرت قبلی‌ام در تهران 16 دی‌ماه در برج میلاد بود و استقبال خیلی خوبی از آن شد، تصمیم گرفتیم هرچه زودتر این کنسرت برگزار شود که هم‌زمان شد با انتخابات اسفندماه و بعد هم شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) بود. به همین خاطر کنسرت به امسال موکول شد.
در موسیقی پاپ ما معمول است که خوانندگان سعی می‌کنند آلبوم اولشان خیلی قدرتمند باشد، ملودی‌ها و ترانه‌هایش به‌دردبخور باشند اما در آلبوم دوم کیفیت برایشان بی‌اهمیت می‌شود و فقط می‌خواهند آلبوم بدهند تا در کنسرت‌ها آهنگ جدید داشته باشند. شما از این رویه پیروی نمی‌کنید؟
این حرف درستی است اما به سهم خودم، هیچ‌وقت اجازه نخواهم داد مردم از کارهای میثم ابراهیمی خسته شوند چون آلبوم «تگرگ» انتظار زیادی به وجود آورده است و من بعد از آن آلبوم، دوازده تک‌آهنگ هم منتشر کرده‌ام.
*از این 12 قطعه هیچ‌کدام در آلبومتان قرار نمی‌گیرد؟
فقط قطعه «خسته‌ام» را در آلبوم می‌گنجانم چون دوست دارم قطعات جدید در آلبوم استفاده بشود و مردم دوست داشته باشند و برایشان تکراری نباشد. تقریبا می‌شود گفت به اندازه یک آلبوم در اینترنت آهنگ منتشر کرده‌ام. چون 12 قطعه، تعداد کمی نیست و حتی تعدادش از یک آلبوم نرمال بیشتر است اما این‌ها را در آلبوم قرار نداده‌ام. مردم وقتی می‌بینند به آن‌ها بها می‌دهم به دلشان می‌نشیند.
*قصد ندارید از نظر سبکی تنوعی به شیوه کارتان بدهید؟ شما فضای آهنگ‌هایتان متنوع است اما سبک‌ آهنگ‌هایتان به نظر یک‌نواخت است. به عنوان مثال یک قطعه والتس در آلبوم بگنجانید، در قطعه دیگر از رگه‌های بلوز استفاده کنید؟
نوع صدای من با بلوز همخوانی ندارد.
*مثال زدم؛ هر سبک دیگری که همخوانی دارد...
مردم همین فضایی را که کار می‌کنم، دوست دارند و تغییر دادن سبک در وضعیت حاضر به‌نظرم کار درستی نیست. البته من از فضاهای متنوع استفاده می‌کنم. قطعه‌ای با زنده‌یاد پاشایی ساخته بودم و نوع تنظیم و شیوه‌اش تفاوت می‌کرد. اما از پایه و خط اصلی مسیر حرکتم نمی‌توانم خیلی دور شوم. ممکن است شنونده‌های اصلی من که مردم هستند به آن نوع صدادهی عادت نداشته باشند. فضایی که تاکنون پیش برده‌ام، فضایی بوده که مردم دوست داشته‌اند. بعضی از کارها را دوستان خوبم در گروه «پازل» می‌سازند و دیگر کارها را دوستان جدیدم می‌سازند. فضاهایی را با فکرهای مختلف کار کردم اما مسیرم را تغییر نمی‌دهم. شاید زمانی اگر احساس کنم مردم از فضای کار من خسته شده‌اند و دیگر دوست ندارند، تصمیم دیگری بگیرم ولی آن‌قدر بازخورد خوب دیده‌ام که نخواهم تغییر کنم.
*از ترانه‌های چه کسی استفاده می‌کنید؟ همچنان به همکاری با مهرزاد امیرخانی ادامه می‌دهید؟
بله اغلب ترانه‌هایم از آثار مهرزاد امیرخانی است و ترانه بعضی از آهنگ‌ها را هم حدیث دهقان نوشته است.
*با توجه به سبکی که کار می‌کنید، اکثرا ترانه‌ها عاشقانه است. آیا نمی‌خواهید در ترانه هم به‌لحاظ مضمونی تنوع ایجاد کنید؟
اگر بخواهید نگاه جمعی به آثارم داشته باشید، مشاهده می‌کنید ترانه‌هایی که تا به حال استفاده کرده‌ام، مردم با مضامینش درگیر بوده‌اند.
*یک جورهایی خاطراتشان است.
بله و خیلی افراد به ‌گفته‌اند ما ماجرای فلان ترانه شما را از سر گذرانده‌ایم.
*یعنی وصف حالشان است.
بله. ترانه همین آهنگ «ستاره‌بارون» انگار یک نفر در حال حرف زدن و درد دل کردن است. این درد دل‌ها برای همه اتفاق افتاده است. «خسته‌ام»، «تو و من»، «اونم رفت» و... همه این‌ها سوژه‌هایی دارد برای اغلب جوانان اتفاق افتاده است و برای همین هم هست که مردم استقبال می‌کنند. سعی کرده‌ام در هر ترانه یک حرف تازه و یک تلنگر تازه داشته باشد. هنوز به این نتیجه نرسیده‌ام که تنوع دادن به مضمون می‌تواند بهتر باشد. شاید در آینده به این نتیجه برسم.
*شاید اگر تنوع بدهید، طرفدارانتان بیشتر هم بشوند. دوست ندارید؟
بله ولی مقداری ریسک آن بالاست چون مردم حساسند. خواننده‌هایی بود‌ه‌اند که با چند آهنگ کاملا از چشم مردم افتاده‌اند زیرا مردم در این زمینه‌ها صاحبنظر شده‌اند. آنالیز می‌کنند، نظر می‌دهند. حتی در ریز‌ترین بخش‌های موسیقی نظر می‌دهند. این خیلی خوب است که مردم درک بالایی از موسیقی دارند چون بارها پیشنهادهایی داده‌اند که درست بوده است. کامنت‌های صفحه اینستاگرامم را که می‌خوانم می‌بینم که نظرات مردم بسیار کارشناسانه شده است و این بسیار کار ما را سخت می‌کند.
البته شما کمی خطاپوش هم هستید. معمولا کامنت‌های اینستاگرام مخصوصا در بخش موسیقی با توهین‌های بسیار نسبت به هواداران دیگر خوانند‌ها همراه است.
توهین که برای همه هست. فضای مجازی فضایی است که برای همه خواننده‌ها این اتفاق می‌افتد. طرفداران یک خواننده با طرفدران یک خواننده دیگر درگیر می‌شوند و فحاشی‌ها و تندی‌های بسیاری می‌شود و متاسفانه این تبدیل به رویه معمول شده است و برای همه خوانندگان مارکت موسیقی وجود دارد.
*آیا به نظر شما این ناشی از اختلافات خوانند‌ها با یکدیگر نیست؟
به این شکل که شما می‌فرمایید خیر. کمتر پیش آمده خود خواننده‌ها با یکدیگر مشکل داشته باشند. خود من که به‌شخصه با هیچ‌ خواننده‌ای مشکل خاصی ندارم. معمولا طرفداران درباره خواننده مورد علاقه‌شان احساسی برخورد می‌کنند. به عنوان مثال می‌آیند در پیج میثم ابراهیمی حرفی می‌زنند و طرفداران میثم ابراهیمی هم پاسخشان را می‌دهند یعنی این درگیری میان هواداران پیش می‌آید و ارتباط چندانی به خود خوانندگان ندارد. به هرحال تعصب ورزیدن نسبت به خواننده مورد علاقه پدیده عجیبی نیست و بیشتر بر می‌گردد به طرفداران خوانندگان دیگر که ممکن است تندی کنند و احساسات طرفداران یک خواننده را جریحه‌دار کنند و آن‌ها را به واکنش وادار کنند.
*به بحث اصلی برگردیم. از بالا رفتن درک مخاطبان موسیقی می‌گفتید.
بله... ما موردهایی داشته‌ایم که طرفداران دوآتشه بعضی خوانندگان با انتشار چند قطعه ضعیف از آن خواننده، از او نفرت پیدا کرده‌اند و خواننده مورد علاقه‌شان را کنار گذشاته‌اند. خوانندگانی را می‌شناسم که سال گذشته کنسرت می‌گذاشتند و یک هفته پیش از کنسرت سولدآوت می‌شد اما حالا نیمی از سالنشان هم تا روز آخر پر نمی‌شود. خوانندگانی هم که به جایگاه خودشان رسیده‌اند و تثبیت شده‌اند اندک اندک نسبت به کیفیت آسان‌گیر می‌شوند و این آسان‌گیری به مرور زمان، ریزش مخاطب را به دنبال خواهد داشت.
*یک پرسش همیشه مطرح بوده آن هم این‌که راه رسیدن خوانندگان به اجرای یک تیتراژ تلویزیونی چیست؟ آیا واقعا آن‌طور که شایعه‌ها می‌گویند، تیتراژ بیشتر سریال‌ها عرصه انحصاری مافیای تیتراژ سریال‌هاست و آیا وجود مافیا در سپردن تیتراژها به خوانندگان حقیقت دارد؟
نمی‌شود گفت مافیا هست. بالاخره همه جای دنیا این اتفاقات می‌افتد. وقتی هست که شما بنا بر رفاقت و رابطه‌ای که با یک تهیه‌کننده، کارگردان یا بازیگر دارید، شما را معرفی می‌کنند و کار خوب ارائه می‌دهید و از آن‌جا بیشتر سراغتان را می‌گیرند. این رابطه‌ها را انکار نمی‌کنم. شما در هر زمینه‌ای، اگر رابطه داشته باشید، قطعا می‌توانید هنرتان را &