مصاحبه با «هاتف علیمردانی» کارگردان فیلم «کوچه بی‌‌نام»

جیم/ شاید بعد از جشنواره فیلم فجر و قبل از اکران عید، یکی از بدترین زمان‌های اکران فیلم باشد. «کوچه بی‌‌نام» با بازی فرهاد اصلانی و باران کوثری در حالی این روزها روی پرده سینما اکران می‌شود که نه تنها با شکست در گیشه مواجه نشده، بلکه توانسته رکورد فروش بهمن ماه سینمای ایران را بشکند و حسابی خوش بدرخشد. برای همین به سراغ هاتف علیمردانی کارگردان جوان فیلم رفتیم که تجربه‌‌هایی مثل «به‌‌خاطر پونه» و «مردن به وقت شهریور» را در کارنامه دارد، گفت‌‌وگوی ما بعد از چندبار تغییر زمان مصاحبه توسط علیمردانی را می‌‌خوانید:

‌‌آقای علیمردانی چه اتفاقی باعث شد شما به یکباره بعد از ساخت دو فیلم کودک به سینمای اجتماعی کوچ کنید؟

به هر حال در سینمای کودک شرایط فراهم نبود. سینمای مرده‌ای در بخش کودک و نوجوان داریم، از یک طرف سلیقه کودکان بالا رفته است و از طرف دیگر سرمایه‌گذاران خصوصی رغبتی برای رفتن به سمت سینما کودک ندارند.

‌‌شما در 4 سال گذشته 4 فیلم مقابل دوربین برده‌اید. به نظر کمی پر کار نمی‌آید؟

من در اوج زمان فیلمسازی‌ام هستم. اگر الان فیلم نسازم، کی بسازم؟ خب چند سال دیگر باز جوان‌ترها باید بیایند و ما پیر می‌شویم.

‌‌دغدغه‌های اجتماعی هاتف علیمردانی از کجا می‌آید که در موضوعات مختلف اجتماعی از اعتیاد تا روابط دختر و پسر و طلاق فیلم ساخته است؟

اگر در دل جامعه حضور پیدا کنید، مسائلی که در جامعه وجود دارد شما را درگیر خودش می‌کند. سینماگرانی که خودشان نویسنده هم هستند، شاخک‌هایی دارند که نسبت به این مسائل حساس هستند. فیلم‌های من بازتابی نسبت به ناهنجاری‌های اجتماعی است.

‌‌با اینکه «کوچه بی‌‌نام» یک فیلم تلخ اجتماعی است ولی مردم با رضایت از سالن‌های سینما خارج می‌شوند! چرا؟

خب دلیل استقبال از فیلم‌های من این است که برای مردم فیلم می‌سازم. فروش خوب و استقبال مردم تنها مربوط به «کوچه بی‌‌نام» نیست. «به خاطر پونه» در آن زمانی که فیلم‌ها به سختی میلیاردی می‌شدند، به فروش بالای یک میلیارد رسید یا حتی «مردن به وقت شهریور» با 2 میلیارد فروش از معدود فیلم‌هایی بود که به سوددهی رسید.

‌‌خب علت این استقبال چیست؟

من چه فیلمساز بدی باشم چه فیلمساز خوب، مهم این است که از دل مردم بیرون آمدم. مردم در فیلم‌های من، ما به ازای خودشان را در بین نقش‌های مختلف پیدا می‌کنند برعکس خیلی از کارگردان‌ها که از من بیشتر تکنیک فیلمسازی را بلد هستند ولی فروش جمع فیلم‌هایشان به 400 میلیون نمی‌رسد. این فیلمسازان از جامعه‌ای حرف می‌زنند که مردم آن‌ها را نمی‌شناسند.

‌‌در «کوچه بی‌‌نام» ما با یک خانواده سنتی و مذهبی روبه‌رو هستیم که در بین اعضا خانواده یک دختر جوان با بازی باران کوثری با ارزش‌های کاملا متفاوت حضور دارد. علت این تفاوت چیست؟

شما در این خانواده دختر بزرگ که دهه 60 است، ازدواج کرده و یک خانواده آرام دارد ولی دختران دهه 70 را می‌بینید که یاغی هستند و پا عقب نمی‌گذارند. این تحولات جامعه است که این افراد را این گونه بار آورده است. تحولاتی که از تاثیر جوامع غربی بعد از آمدن ماهواره و اینترنت بوجود آمده است.

‌‌چرا باران کوثری را برای بازی در نقش یک جوان دهه هفتادی انتخاب کردید؟ می‌توانستید به سراغ یک بازیگر کم سن و سال‌تر بروید.

اصلا نمی‌توانستم برای بازی در نقش محدثه خطر کنم. بسیار نقش سختی بود، حتی چند بازیگر فیلم‌نامه را خواندند و منصرف شدند. باران کوثری می‌توانست با بازی بد در این فیلم، کوچه بی نام را با شکست مواجه کند.


با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

منبع: جیم