چهره ها/ ترانه ای زیبا در اینستاگرام «پرویز پرستویی»

آخرین خبر/ پرویز پرستویی با انتشار این عکس نوشت:
من زنى معدن زادم روى کپه اى زغال به دنیا آمدم بند نافم را با تیشه بریدند. توى خاکه ها و نخاله ها لولیدم با پتک و مته و دیلم بازى کردم و با انفجار و دینامیت بزرگ شدم. مردى از تبار معدن کاران جفتم شد کودکى از جنس معدن زائیدم سى سال آزگار زغال شویى کردم و زخم معدن تنها پس اندازی ست که دارم. ٭ من زنى معدن زادم پدرم زیر آوارى مدفون شد مادرم توى غربالش خون بالا آورد خواهرم را چرخ هاى واگنى له کرد برادرم از روى نقاله پرت شد و شوهرم را سم زغال خانه نشین کرد. یک عمر لقمه لقمه از دهنم زدم و پشیز پشیز پس اندوختم تا شاید یکتا پسرم وقتى بزرگ شد کاره اى شود. اما، حالا یک هفته ای ست که او هر کله ی سحر شن کش بدوش مى گیرد و پابه پاى همسالان در جستجوى کار راه «دهانه ی شیطان» را امیدوار مى رود و غمگین مى آید. این کولبار فقر تنها میراثى است که به او رسید. ٭ من زنى معدن زادم با باروت و دینامیت بزرگ شدم لهجه هاى سکوت را مى فهمم رگه هاى عصیان را مى شناسم خوب مى دانم، انفجارى در پیش است. بگذار موسمش برسد وقتى که زمزمه ها فریادى شد خواهى دید که چگونه از گیس هایم صدها فیتله مى سازم و زقلبم چخماق! من زنى معدن زادم گهواره ام، کوچه ام، وطنم معدن بود و بى شک گورم نیز. از ترانه هاى محلى معدنکاران ناروائز بولیوى


با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

منبع: آخرین خبر