گفت‌وگو با بانوی المپیکی تنیس روی میز ایران؛ منتظر درخشش بانوان در ریو باشید

روزنامه جوان/ حضور در المپیک آرزوی هر ورزشکاری است، ورزشکاری که همه سختی‌ها را به جان می‌خرد و در بهترین روزهای زندگی‌اش بدون وقفه تمرین می‌کند تا به هدفش برسد. این شرایط برای رشته‌هایی که چندان مورد توجه نیستند دشوارتر است؛ چراکه ورزشکاران این رشته باید تلاش مضاعف کنند تا با موفقیت خود و گرفتن سهمیه نظر مردم نسبت به آنها تغییر کند. در روزهایی که فوتبال همچنان حواشی خودش را دارد و کماکان بیشترین توجهات را به خود معطوف کرده ملی‌پوشان تنیس روی میز ایران به مسابقات انتخابی المپیک اعزام شدند و خوشبختانه با دست پر به کشور بازگشتند. برادران عالمیان که در این سال‌ها نقش مهمی در هرچه بیشتر شناخته شدن تنیس روی میز داشتند دو سهمیه در بخش مردان گرفتند اما در این بین سهمیه ندا شهسواری نیز شیرینی خاصی داشت. بانوی تنیس روی میز ایران توانست با غلبه بر حریف سرسخت خود در رقابت‌های انتخابی آسیای میانه یک بار دیگر سهمیه المپیک را بگیرد. شهسواری پیش از این هم خوش درخشیده و در المپیک لندن نیز حضور پیدا کرده بود. جالب‌تر اینکه ملی‌پوش کرمانشاهی در سال 2012 با گرفتن سهمیه لندن اولین بانوی ایرانی تنیس روی میز لقب گرفت که در المپیک به میدان می‌رود. ندا شهسواری که سال‌هاست برای رسیدن به این جایگاه زحمت کشیده و حتی قید ادامه تحصیل را هم زده امیدوار است در ریو توانایی‌های بانوان ایران را به نمایش بگذارد.
کسب سهمیه المپیک آن هم برای دومین دوره متوالی چه حسی دارد؟
رسیدن به دومین سهمیه المپیک برای من افتخار بزرگی است و جالب است بگویم که این بار از دفعه قبل خوشحال‌تر شدم. با وجود آنکه همه دفعه اول سراز پا نمی‌شناختند اما برای من کاملاً متفاوت بود. سهمیه دوم بسیار بیشتر از سهمیه اول خوشحالم کرد و برایم شیرین بود؛ چراکه امسال مسابقات سخت‌تر از دوره گذشته بود. از طرفی ایران هم میزبان رقابت‌ها نبود که بگوییم ما از امتیاز میزبانی استفاده کرده‌ایم و به سهمیه رسیده‌ایم. مسابقات در هنگ‌کنگ و به صورت حذفی برگزار شد. در این دوره رقیب‌هایمان بیشتر هم شده بود، امسال ازبک‌ها و قزاق‌ها در انتخابی المپیک حضوری فعال داشتند. در حالی که برای صعود به المپیک لندن یکی دو رقیب داشتم. در این دوره ازبکستانی‌ها حریف اصلی ما برای گرفتن سهمیه المپیک بودند. به همین دلیل است که سهمیه این دوره واقعاً برایم شیرینی خاصی داشت.
البته برخی از کارشناسان مدعی شدند که گرفتن سهمیه المپیک در آسیای میانه کار دشواری نیست. این ادعا را قبول دارید؟
نه اینگونه نیست. در آسیا کره‌ای‌ها، چینی‌ها و ژاپنی‌ها هستند اما در آسیای میانه اگرچه سطح بازی‌ها پایین‌تر است و تعداد رقبا هم کمتر از بخش آسیاست ولی سطح حریفان از ما بالاتر بود. به عنوان مثال من در این مسابقات رنک دو داشتم اما حریفم در فینال از من هم بهتر بود و رنک یک مسابقات را داشت. اصلاً نمی‌توان گفت که رقبای آسانی داشتیم.
از بازی فینال در مسابقات کسب سهمیه بگویید و اینکه چگونه از پس رقیب سرسخت خود برآمدید؟
حریفم در بازی آخر ازبکستانی بود و در رنکینگ جایگاه بهتری نسبت به من داشت. جدالی که یک ماه قبل با او داشتم شرایط را حساس‌تر کرده بود؛ چراکه در مسابقات جهانی مالزی با همین رقیب بازی کردم و باختم. در آن مسابقه اگر به پیروزی می‌رسیدم سهمیه را زودتر از اینها می‌گرفتم. به خاطر همین بازی خیلی سخت و پایاپای پیش رفت ولی خوشبختانه من موفق به پیروزی و کسب سهمیه شدم.
پس از کسب سهمیه المپیک اعلام کردید که هدفتان از حضور در ریو و رقابت با حریفان کسب تجربه نخواهد بود. برنامه خاصی برای آماده شدن برای المپیک دارید؟
برای مسابقات ریو برنامه‌ریزی کرده و به صورت جدی پیگیر تمریناتم هستم. دوره قبل اصلاً فکر نمی‌کردم سهمیه بگیرم و در واقع کسی انتظار نداشت در بخش بانوان سهمیه بگیریم. به همین دلیل من فقط در حال و هوای کسب سهمیه بودم و به مسئله دیگری فکر نمی‌کردم اما این دوره وضع فرق می‌کند و چند ماهی است که در اردوهای مستمر و شبانه روزی هستم. هدفم این است که بازی خوبی به نمایش بگذارم. در حقیقت وضعیت اردوها نسبت به چهار سال پیش کاملاً تغییر کرده. حریفان کره‌ای یک سال است که در ایران هستند. به همین دلیل سیستم اردوها و تمرینات تغییرات اساسی داشته است. از همین رو فکر می‌کنم بتوانیم در المپیک نتیجه خوبی بگیریم، هم من و هم برادران عالمیان.
برای دستیابی به سهمیه المپیک 2016 چقدر تلاش کردید و زحمت کشیدید؟
مثل همه ورزشکاران برای رسیدن به این هدف تلاش کردم. باید بگویم برای گرفتن سهمیه المپیک قید تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد را زدم؛ چراکه تحصیل در این مقطع هم زمان زیادی از من می‌گرفت و هم اینکه درس‌ها سنگین‌تر می‌شد. در صورتی که من نمی‌توانستم وقت زیادی صرف تحصیل کنم. در حقیقت به صورت تک بعدی بیش از یک سال است که تمرین می‌کنم و در اندیشه کسب سهمیه المپیک بودم. ارزشش را داشت. حفظ مقام و جایگاهی که قبلاً داشتی از رسیدن به آن مقام سخت‌تر است. من که یک بار سهمیه المپیک گرفته بودم کارم به مراتب سخت‌تر بود؛ چراکه در این دوره هم همه انتظار گرفتن یک سهمیه دیگر از من داشتند. برای اینکه به هدفم برسم و جواب زحمات خانواده و مربیانم را بدهم مجبور شدم همه تمرکزم را فقط معطوف به ورزش کنم. از طرفی موضوع باخت دوباره من به حریف ازبکی مطرح بود. چون یک بار نتیجه را به این حریف واگذار کرده بودم همه فکر می‌کردند باز هم نتیجه نمی‌گیرم. ولی خدا را شکر می‌کنم که سهمیه به ایران رسید.
تجربه حضور در المپیک لندن و آشنا بودن به شرایط مسابقات چقدر می‌تواند در این دوره در عملکرد شما تاثیرگذار باشد؟ به ویژه که در لندن در مصاف با حریف نیجریه‌ای در رقابتی نزدیک نتیجه را واگذار کردید؟
بازیکن نیجریه‌ای قهرمان آفریقا بود و سومین المپیکش را تجربه می‌کرد. تجربه زیادی از حضور در بازی‌های جهانی و المپیک داشت. من اولین بار بود چنین جوی را تجربه می‌کردم و به علاوه اینکه اولین ورزشکار ایران بودم که در المپیک 2012 مسابقه می‌دادم. به همین دلیل استرس خاصی داشتم و فشار زیادی روی من بود. روز بعد از افتتاحیه بازی کردم و هیجان زیادی داشتم اما امسال آن هیجان را ندارم. از نظر تجربه شرایط بهتری دارم و در این مدت توانستم بر استرس ناشی از بازی‌های بزرگ غلبه کنم. فکر می‌کنم در این دوره بتوانم عملکرد خوبی به نمایش بگذارم. به ویژه اینکه تمرینات و اردوهای بیشتری پشت سرگذاشته‌ایم که این مسئله قطعاً در نتایج تنیس روی میز ایران در المپیک مشهود خواهد بود.
بحث استرس قبل از مسابقه عملکرد بسیاری از ورزشکاران را تحت تأثیر قرار می‌دهد. حتی ورزشکارانی که تجربه زیادی دارند نیز بعضاً از این موضوع ضربه می‌خورند. فدراسیون برای المپین‌های اعزامی برنامه‌ای برای مدیریت این چالش دارد؟
در اردویی پیش از اعزام به هنگ‌کنگ که در تهران برگزار شد هم برای بانوان و هم آقایان روانشناس داشتیم. می‌دانید که در مسابقات مهم استرس به اوج خود می‌رسد و بسیاری از ورزشکاران درگیر این مسئله می‌شوند. در واقع استرس به اوج خود می‌رسد. فکر می‌کنم استفاده از روانشناس تا پیش از اعزام به المپیک تداوم داشته باشد.
شرایط این روزهای تنیس روی میز ایران در آسیا را چگونه ارزیابی می‌کنید و در جهان چه جایگاهی داریم؟
بهترین تیم‌های جهان در آسیا هستند و در واقع قدرت‌های اصلی همگی آسیایی‌اند؛ چین، کره، ژاپن و.‌.. امسال تنیس روی میز ایران پیشرفت خوبی داشت و در مسابقات جهانی مالزی توانستیم در دسته سوم مقام اول را به دست آوریم و به دسته دوم صعود کنیم. مسابقات جهانی یک سال به صورت تیمی و یک سال انفرادی برگزار می‌شود و در این دوره، مسابقات به صورت انفرادی خواهد بود.
با سهمیه‌ای که مهسا جاور در رشته قایقرانی گرفت تعداد سهمیه‌های بانوان در این دوره به عدد 9 رسید و رکورد تعداد بانوان کاروان ایران شکسته شد. فکر نمی‌کنید این موضوع مسئولیت شما را سنگین‌تر از قبل می‌کند؟
چقدر خوب است که تعداد بانوان ایرانی حاضر در المپیک افزایش یافته است. فکر می‌کنم دوره قبل هشت ورزشکار زن از کشورمان به المپیک لندن اعزام شدند. خوشبختانه در این سال‌ها بهای بیشتری به بانوان در رشته‌های مختلف داده شده و توجه لازم به خانم‌ها می‌شود. به همین دلیل است که نتیجه سرمایه‌گذاری در ورزش بانوان برای المپیک به ثمر نشسته و باید منتظر نتایج درخشانی از آنها در ریو باشیم. کارمان سخت‌تر می‌شود، مسئولیتمان سنگین‌تر شده و انتظارات مسئولان و جامعه ورزش نیز قاعدتاً بیشتر از قبل خواهد شد. خیلی خوب است که از ما انتظار داشته باشند. اینکه بانوان حرفی برای گفتن نداشته باشند و کسی هم منتظر مدال و موفقیت‌مان نبا