آدمهایی که بلد نیستند باهم حرف بزنند!

کارگردان مستند «خوان بی‌خان» که به بحران ارتباط بین افراد می‌پردازد درباره‌ی موضوع محوری فیلمش اظهار کرد: در خانواده‌های ما همیشه کسی بوده که از بالا همه را به همدیگر وصل می‌کرده در حالی که وظیفه‌ی اصلی او این بوده است که حرف زدن باهم را به ما یاد بدهد.

هادی معصوم دوست در گفت‌و گویی با خبرنگار سینمایی ایسنا، در پاسخ به این پرسش که چگونه یک موضوع خانوادگی را دستمایه‌ی ساخت یک فیلم مستند کرده است، اظهار کرد: همیشه به موضوع بحران ارتباط بین آدم‌ها توجه داشتم؛ وقتی با آدم‌ها مواجه می‌شوید، می‌بینید به شدت تنها هستند و زمانی که دنبال ریشه‌ی این تنهایی می‌گردید، متوجه می‌شوید که ارتباط برقرار کردن با هم را بلد نیستند و به آنها آموخته نشده است.

این کارگردان که در حاشیه‌ی سی و چهارمین جشنواره ی فیلم فجر، پس از اکران فیلمش صحبت می‌کرد، درباره‌ی دغدغه‌ی اصلی خود در این فیلم اظهار کرد: شروع این بحران در خانواده رقم می‌خورد و من هم در فیلم سعی کردم در سه نسل مختلف این موضوع را نشان بدهم. در خانواده‌های ما همیشه کسی بوده که از بالا همه را به همدیگر وصل می‌کرده در حالی که وظیفه‌ی اصلی او این بوده است که حرف زدن باهم را به ما یاد بدهد. این مسئله بزرگتر از سطح خانواده است و به جامعه هم کشیده می‌شود و امروز ما با این بحران در همه گروه‌ها مواجهیم. این مشکل نیازمند توجه است و در غیر این صورت ناتوانی در برقراری ارتباط، تا نسلهای بعد هم به همین شکل ادامه پیدا خواهد کرد.

این مستند ساز درباره‌ی شکل‌گیری ایده این فیلم و نماهای آرشیوی موجود در فیلم نیز توضیح داد: پانزده ساله بودم که با یک دوربین هندی کم کوچک مستندی درباره‌ی مادر بزرگم و رابطه‌ی او با مادرش ساختم؛ بین آنها هم همین مشکل وجود داشت و در گفت‌وگو باهم مشکل داشتند. بخشی از راش‌های آن فیلم هم در این فیلم استفاده شده است. این اواخر که این بحران به نظرم پر رنگ‌تر شده بود تصمیم گرفتم کار اصلی را انجام بدهم و این فیلم را ساختم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا در این فیلم در پی ارائه‌ی راه حل این مسئله بوده است گفت: وقتی سرچشمه‌ی مشکل را نشان می‌دهیم خود به خود راه حل هم پیدا می‌شود؛ یعنی باید دست روی سرچشمه گذاشت و روی آن تمرکز کرد. یعنی باید بدانیم چه کارهایی را نکنیم تا در روابطمان به این نقطه نرسد، از نظر من پیدا کردن راه حل یعنی پیدا کردن خود مشکل.

معصوم دوست درباره‌ی مراحل فیلمبرداری این مستند و اینکه چگونه اعضای خانواده‌ی خود را برای حضور در این فیلم مجاب کرده است، اظهار کرد: فیلمبرداری را بصورت جسته گریخته انجام می‌دادم و جلسات زیادی را به فیلمبرداری اختصاص دادم و حدود هفت ماه طول کشید تا کار فیلمبرداری انجام شود. موضوع فیلم را به اعضای خانواده‌ام گفتم و آنها هم استقبال کردند؛ چون همه آنها حرف‌هایی برای گفتن داشتند که در فیلم آن را مطرح می‌کنند.

هادی معصوم دوست با بیان اینکه اولین نمایش این فیلم در بخش «سینما حقیقت» جشنواره فیلم فجر بوده است درباره‌ی احتمال اکران عمومی آن گفت: برای اکران در گروه هنر و تجربه درخواست داده‌ایم و به احتمال بسیار زیاد فیلم در این گروه سینمایی اکران می‌شود اما زمان آن هنوز مشخص نیست.

به گزارش ایسنا مستند «خوان بی خان» داستان یک خانواده است که اعضای آن به علت اختلاف نظرها سال‌هاست با یکدیگر حرف نمی‌زنند اما در این میان بیماری مادر خانواده آنها را وادار می‌کند برای یک هدف کنار یکدیگر قرار بگیرند.

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
حتی بوس کردن هم بلد نیستند