قصه‌ یک دوست داشتن دنج

«منظورم از دوست‌ داشتن‌های دنج،‌ دوست داشتن‌هایی هستند که خلوتی را پربار می‌کنند. دنج بودنش مقدس است و اگر بخواهم عامیانه بگویم، حال خوب‌کن است؛ دوست‌ داشتنی که حریم دارد.»

به گزارش خبرنگار سرویس موسیقی ایسنا، سارا نجفی و علی کاظمیان زن و شوهری هستند که قصه‌ی دوست داشتن‌شان را آلبوم کرده‌اند. سارا «پیانیست» و علی «شاعر» است. حالا یک شاعر و یک پیانیست، علایق و تجربه‌های‌شان را کنار هم گذاشته‌اند که حاصلش شده: «دوستت‌ می‌دارم‌های دنج». آلبومی که چند روزی می‌شود، رونمایی شده و «شوپن» نقش پررنگی در آن بازی می‌کند.

علی کاظمیان درباره‌ی چگونگی خلق این اثر توضیح داد: مدت‌ها پیش درصدد بودم که به‌عنوان یک شاعر، اشعارم را دکلمه و در قالب یک اثر ضبط کنم. از طرفی همسرم، ارادت زیادی به شوپن (موسیقیدان لهستانی) دارد و همیشه دوست داشت که در این زمینه کاری انجام دهد. طبیعتا براساس علایق‌مان، فکرمان را روی هم گذاشتیم و فکر کردیم، خوب است که به واسطه‌ی موسیقی، اثری را تولید کنیم.

او ادامه داد: نام اثر را «دوستت می‌دارم‌های دنج» گذاشتیم که این عنوان را از میان یکی از اشعارم انتخاب کردم. بازیگر نقش اول این آلبوم «شوپن» است که از قطعات او بیشتر در این کار استفاده شده است. نقش دوم را «اریک ساتی» ایفا می‌کند که دو قطعه هم از او داریم و اتفاقا دو بازیگر مهمان هم کنارمان هستند، یعنی «بتهوون» و «چایکوفسکی»!

این هنرمند همچنین گفت: مضمون اشعار این اثر، عاشقانه است و همه‌ی ابعاد عشق را دربرمی‌گیرد؛ از آغاز آشنایی، دیدار تا فراق و تنهایی و در نهایت وصل همه در چیدمان قطعات مشخص است. موسیقی در کنار شعر قرار می‌گیرد و لحظات عاشقانه با آثار «شوپن» تداعی می‌شود. «اریک ساتی» نهیبی عاقلانه به عشق می‌زند و آنجا که قطعه‌ای از چایکوفسکی را انتخاب کردیم، اوج ناامیدی است و سرانجام با نواخته شدن قطعه‌ای از بتهوون یعنی «سونات مهتاب» نوید خبری خوش داده می‌شود.

کاظمیان در پاسخ به این پرسش که «دوستت می‌دارم‌های دنج» تا چه حد براساس فضای شخصی زندگی او و همسرش است، اظهار کرد: این کار کاملا براساس فضای شخصی است. من و همسرم کاملا در حال و هوای این کار هستیم و اگر به طراحی جلد آلبوم هم دقت کنید، این موضوع برای‌تان ملموس خواهد بود.

او گفت: نام اثر از یکی از شعرهایم با عنوان «مردادی شبنم‌نوش» انتخاب شده است که عشق را با گرمایی خاص توصیف می‌کند. منظورم از دوست داشتن‌های دنج، دوست داشتن‌هایی است که خلوتی را پربار می‌کند. یک حس خوب دارد و دنج بودنش یک جورهایی مقدس است. به زبان عامیانه حال خوب‌کن است. عشقی که تقدسی در آن است و در عین حال حریم دارد. البته منظورم از دنج بودن اصلا در انزوا بودن نیست و با آن در تضاد است. دنج بودن همیشه در کنار یک احساس خوب است.

این شاعر معتقد است: هر انسانی برای خودش یک خلوت دنج دارد. گوشه‌ای که هرکدام از ما برای خودمان داریم و چقدر خوب است، هر انسانی یک دوست داشتن دنج داشته باشد.

کاظمیان درباره‌ی نحوه‌ی انتخاب موسیقی هم توضیح داد: انتخاب موسیقی و تطبیق آن با حال و هوای شعرها، همه برعهده‌ی سارا بود. تولید کار هم برعهده‌ی رضا مهدوی بود که حساسیت زیادی روی این کار داشت و ایده‌های خوبی هم می‌داد. او برخورد بسیار فرهنگی با این اثر داشت و تا همین امروز هم با او در تعامل هستم.

انتهای پیام

ویدیو مرتبط :
آی قصه، قصه، قصه نون و پنیر و پسته یه قصه ی ...