حجاب مظلوم چادر

ورود چادر به پوشش ایرانى پیشینه اى نه چندان دور از دوران صفویه آغاز و در دوران قاجار عمومیت پیدا كرده است. هرچند در چادر قجرى دست ها آزاد بود ولى چین زیاد و سنگینیش آنرا از رونق انداخت این چادر غالبا مشكى بودند.بعدها چادرهاى رنگى یا چادر نماز فعلى رونق پیدا كرد وغالب بانوان حجاب روزمره شان این چادر بود سبك و خنك بودن ویژگى خاص این پوشش بود همزمان چادر مشكى چادرى وزین و رسمى و در مراسم و میهمانى ها استفاده مى شد ولى قشر متدین بیشتر از چادر مشكى استفاده مى كردند.در سال هاى نزدیك انقلاب چادر مشكى عقیدتى سیاسى شد و درراه پیمایى ها حجاب غالب شد و در جامعه شهرى جایگزین چادرهاى رنگى شد پس انقلاب با اجبارى شدن حجاب چادر بعنوان حجاب برتر مطلوب نظام اسلامى و سعى در همه گیر كردن آن بر آمد اجبارى شدن چادر در ادارات و نهادهاى انقلابى اولین اقدام دولتى بود به مرور برخى از واحدهاى دانشگاهى چادر را اجبارى كردند و از این مرحله استحاله چادر آغاز شد.چادر از پوشش زنان محجبه و متدین بصورت شنلى تزیینى براى آرایش و لباس هاى تنگ شد. در بعضى از مراكز از چادر به عنوان یونیفرم و حتى بعضى از ادارات علاوه بر پرسنل ارباب رجوع را وادار به استفاده از چادر كردند در برخى بیمارستان ها هم شرط ورود چادر است. صرفنظر از بحث بهداشتى و استفاده مكرر توسط بیمار و افراد سالم این نوع اجبار خود بسیار سوال انگیز است و استفاده چند ساعته از چادر چه فرهنگى را ارائه مى كند و چه تاثیر مثبتى در شناخت دارد بماند.تا اینجا هم سال ها ادامه داشته و معلوم نیست چه برداشت فرهنگى تا بحال شده كه تغییر نمى كند اما عمق درد آنجا است كه براى جابجایى متهمین و محكومین چادر به سر آن ها مى كنند. در حالیكه معمولا پوشش مانتو و روسرى دارند از نظر نگارنده این انتخاب ظلم عظیمى به چادر است چادر كه معرف زنان مومنه و معتقد به احكام الهى بود به اشكال پیش گفته از حالت مذهبى و انتخابى به پوشش زندان در آمده ایا به نظر شما این توهین به چادر مقدس نیست.چادر نشان روحانیت زنان است همان طورى كه عبا وعمامه نشان روحانیت مرد است آیا پسندیده است براى انتقال متهمین مرد عبا روى دوش آن ها بیاندازیم قطعا خیر پس چرا در مورد زنان به این امر راضى مى شویم. اجبارى بودن پوشش زن در اجتماعات مقررات كشور ما است و زنان هر چند مختصر ولى مى باید بدون پوشش نباشند ولى این دلیل نمى شود حرمت چادر را از بین ببریم و از آن بعنوان ابزار حكومتى استفاده كنیم.اجازه دهیم چادر معرف شخصیت افراد باشد نه وسیله ریاكارى و ورود به برخى مراكز.