چرا «مهتاب کرامتی» از سمت مشاور جشنواره استعفا نکرد؟/ مدعیان قانون‌مداری در مقابل قانون

به گزارش خبرگزاری فارس، امروز چند روزی از زمان اعلام نام فیلمهای بخش نگاه نو و سودای سیمرغ می‌گذرد. در همین زمان کوتاه و چندروزه متاسفانه افرادی که دم از قانون و قانونگرایی می‌زنند هریک به دنبال راهی برای نقض قانونند تا شاید فیلم آنها نیز بتواند به طریقی وارد جشنواره شود.

امسال هم مانند اغلب سالها از همان ابتدای کار جشنواره فیلم فجر متاسفانه حاشیه‌های کوچک اما پرتعدادی وجود داشته است که ریشه اغلب آنها منافع شخصی است و نتیجه همه آنها کند کردن روند حرکت جشنواره‌ای است که امسال تا این لحظه با برنامه‌ترین و متنوع ترین جشن سینمای ایران (تنوع فیلمها) در چندسال اخیر بوده است.

امسال از همین حالا که بیش از یکماه تا جشنواره مانده کار هیاتهای انتخاب تمام شده و فیلمها مشخص شده و جدول هم عنقریب اعلام خواهد شد. فیلمها هم برعکس بسیاری از دوره ها که همه تلخ و سیاه و با مضامین ثابتی بودند اغلب شریف و سالم و دغدغه مندند. اما این وسط چه اتفاقی می‌افت که باوجود این روند حرکت مثبت، عده‌ای از همان آغاز شمشیر از رو می‌بندند و به‌جای نقد درصدد تخریب بر می‌آیند؟

اصلا از همان ابتدا که یک تصمیم ساده درمورد عدم اعلام نام اعضای هیات برای کمک به سلامت جشنواره گرفته شد حاشیه‌ها درست شد. برعکس بعضی‌ خبرگزاری و سایتها که به این تصمیم نقد داشتند و نقدشان هم منطقی مطرح می‌شد فلان سایت تلاش داشت تا لیست اعضا را پیدا کند و توانایی مدیران در جشنواره در حفاظت از پنهان بون اسامی را به چالش بکشد. یا وقتی قرا بود لیست نگاه نو اعلام شود یک خبرنگاری لیستی با غلط منتشر کرد و درز اخبار را به رخ کشید. کاری که باعث شد ارتباطات جشنواره به دلیل عدم تکرار این ماجرا دقیقا پس از جلسه هیات انتخاب سودای سیمرغ خبر را رسما اعلام کنند.

اما این تازه ابتدای کار بود. درست بعد از اعلام اسامی انگار خیلی‌ها یادشان رفت که این انتخاب‌ها توسط داورانی که از جنس سینما هستند انجام شده است. بعد از اعلام اسامی، آنها که اسمشان در لیست بود خوشحال بودند و خود را برای رقابت آماده می‌کردند. آنها هم که نامشان نبود یا بعضا با متانت به داوری‌ها تن دادند و با احترام به رای داور منتظر نشستند یا بعضا شروع به نقد و تخریب کردند. نمونه اش محمد رحمانیان بود که اصلا انگار یادش رفته داوران فیلم او را انتخاب نکرده‌اند. انگار فراموش کرده‌است فیلمش نه توسط دبیر و مدیر ارتباطات جشنواره که توسط مجموعه‌ای از داوران سینماگر و اساتید سینما رد شده است. رحمانیان که همیشه دم از قانون می‌زند حالا می‌خواهد با مصاحبه های تند و حرکت‌های پوپولیستی تاریخ مصرف گذشته اینگونه وانمود کند که فیلم او را به خاطر دشمنی با دیدگاه او و خصومتهای شخصی انتخاب نکرده‌اند و در این انتخاب نشدن برای خود ظاهری قهرمانانه بسازد. حال آنکه همه اهالی سینما می‌دانند این انتخاب نشدن فیلمش از سوی داوران فقط یک دلیل دارد. اینکه کیفیت فیلم او یا پایین تر از فیلم‌های دیگر بوده و یا داوران را راضی نکرده‌است.

بعضیهای دیگر اما شروع به فشار آوردن به جشنواره با روش‌های دیگر و برای تغییر آرا کردند. فشاری که یا از سوی اشخاص متنفذ وارد میشد یا انتشار اخبار جعلی مبنی بر اینکه ممیزی مانع از راه یافتن فلان فیلم شه است یا به وسیله مصاحبه و انتقاد و تشکیک در آرا و یا در نمونه اخیر استعفای مشاور دبیر برای ایجاد فشار جهت وارد کردن یک فیلم به لیست جشنواره. کاری از یک بازیگر محبوب مانند شهاب حسینی بعید بود.

شهاب حسینی که هرچه دارد از جشنواره و از همین مردم دارد. شهاب حسینی که اهل قانون و نظم است. شهابی که مردم او را سوپر استار کرده‌اند . حالا او نباید تمام اینها را بدون توجه به قانون برای فشار آوردن جهت ورود یک فیلم به جشنواره هزینه کند. آنهم فیلمی که بر اساس آیین نامه جشنواره نمی‌تواند در جشنواره باشد و در صورت پذیرفتن آن خیلی از فیلم‌های قبلی هم داوطلب حضور در جشنواره خواهند شد.

شاید اگر بنا بود فشارهایی از این دست بر جشنواره وارد شود خانم کرامتی بر او ارجحیت داشت. مهتاب کرامتی که حتی تهیه کننده هم بود اما همان فیلمش که به عنوان تهیه کننده هم بود بالا نیامد. اما او نه‌تنها اعتراض نکرد، نه تنها فشاری به دبیر و داوران نیاورد که با متانت در نشست خبری هم حاضر شد و همچنان به دنبال کمک به جشنواره است. به هر روی شاید بشود گفت همه این اعتراضات از رحمانیان تا حسینی نشانه این است که کار جشنواره تا امروز سلامت بوده است.
تن به آب زدن بدون خیس شدن لباس نمی‌شود. این فشارها هم همان خیس شدن لباس‌های جشنواره‌ای است که قصد دارد کار بزرگی انجامم دهد و تن به آب سپرده است. روی همین حساب شاید بتوان همه اینها را به حساب سلامت جشنواره گذاشت. طبیعی است که وقتی همه راضی هستند یعنی یک جای کار می‌لنگد. وقتی هم که هردو بخش همراهی و انتقاد و یا حتی فشار هست می‌شو به سلامت کار ، بیش از پیش امیدوار بود.

 

یادداشت: کیوان امجدیان

انتهای پیام/ج

http://fna.ir/ZCPEEC

ویدیو مرتبط :
دیدگاه حضرت علی(ع) نسبت به قانون و قانون مداری