ادای دین فیلم «آبجی» به علی‌حاتمی

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، صبح امروز فیلم سینمایی «آبجی»، به کارگردانی مرجان اشرفی‌زاده و تهیه‌کنندگی محمد قاسمی برای اصحاب رسانه در پردیس چارسو به نمایش درآمد.

بر پایه این گزارش،‌این فیلم سینمایی که پیش از این فرم حضور در جشنواره سی و چهارم فیلم فجر سینمای ایران را پُر کرده بود، نتوانست نظر داوران را برای حضور در بخش مسابقه این جشنواره جلب کند و در نهایت از دور رقابت‌ها کنار گذاشته شد.

در این فیلم سینمایی گلاب آدینه، پانته‌آ پناهی‌ها، حمیدرضا آذرنگ، معصومه قاسمی‌پور، بابک حمیدی ایفای نقش کرده‌اند.

نکته قابل توجه در این اثر سینمایی ادای دینی است که به فیلم «مادر» به کارگردانی زنده‌یاد علی حاتمی شده است. شباهت‌هایی بین این اثر سینمایی و ساخته علی حاتمی می‌توان یافت که در هنگام دیدن فیلم سینمایی «آبجی»، نمی‌توان حال و هوای فیلم «مادر» را در ذهن تجسم نکرد. مرگ‌آگاهی که شخصیت اول این اثر سینمایی با بازی گلاب‌آدینه در نقش «آبجی» پیدا کرده، بازی معصومه قاسمی‌‌پور در نقش دختر وی که کمی با مشکل ذهنی مواجه است و نمایش صحنه‌هایی از فیلم سینمایی «مادر» در این فیلم این ذهنیت که «آبجی» ادای دینی به مادر زنده‌یاد علی حاتمی را در ذهن تداعی می‌کند.

بازی بازیگران این فیلم سینمایی خیلی چالش‌برانگیز نبود و در لحظات آرامی دنیای خود را سپری می‌کردند. گلاب آدینه در نقش آبجی بازی روان و مسلطی را ارائه داد که لحن و نوع استفاده از سایر ابزارهای بازیگریش به نحوی بود که یک مادر دلسوز و مهربان را در ذهن تداعی می‌کرد و لطافت و مهربانی زنانه یک مادر را به نمایش می‌گذاشت. دیگر بازیگر این فیلم معصومه قاسمی‌پور که به نوعی پارتنر گلاب آدینه محسوب می‌شد و در تمام لحظه‌های فیلم در کنارش حضور داشت، نتوانسته بود نقش فردی را که کمی با بیماری ذهنی مواجه است و نیاز به مراقبت‌های شدید دارد را در سطح داورپذیری ایفا کند اما نکته مثبت دیگر این بازیگر این بود که بر خلاف بازیگران کم‌توان که برای ارائه این نقش‌ها دچار ارائه بازی‌های اگزجره می‌شوند، توانسته بود از نشان دادن بازی‌های از این دست خود را رها کند.

بابک حمیدیان و حمیدرضا آذرنگ که هر کدام جزو بازیگران شاخصی هستند که می‌توانند به تنهایی یک اثر سینمایی را با بازی خود پشتیبانی کنند در فیلم سینمایی «آبجی»، به درستی به کار گرفته نشده بود. حمیدیان در نقش یک کارگر ساختمان که تنها لحظاتی را شاهد حضورش بودیم، می‌توانست به عنوان کاراکتری مطرح باشد که با ورودش نقطه عطف داستان رقم بخورد اما فیلمنامه‌نویس بدون توجه به این نکته ارزش حضوری این نقش را به پایین درجه ممکن می‌رساند تا جایی که حذف آن در ایجاز، کش‌ مکش، تألیف و عطف داستان تأثیر آنچنانی نمی‌گذارد که مخاطب را اذیت کند و می‌توان برایش جایگزین معمولی در قصه انتخاب کرد.

حمیدرضا آذرنگ بازیگر خوب سینما و تئاتر که پیش از این توانسته بود در فیلم سینمایی «ملکه»، خوش بدرخشد، در فیلم سینمایی «آبجی»، همچون بابک حمیدیان در نقشی حضور پیدا کرد که برای ارائه‌اش نیاز به بازیگری با نام و نشان وی احساس نمی‌شد.

قصه این اثر سینمایی تا آخرین لحظات فیلم بدون رسیدن به نقطه عطفی خاص که مخاطب را مجاب به دیدن ادامه فیلم کند، کار خود را پیش گرفت و شاهد نیرنگ‌هایی نبودیم که با دست آویختن به آن مخاطب بتواند خود را کشان کشان به پایان فیلم برساند. مخاطب همچنان تا آخرین لحظه به دنبال شروع قصه بود که این اتفاق رخ نداد و حتی در یک الی دو صحنه از فیلم که نیاز وجود برخی از کاراکترها احساس می‌شد، این مهم رخ نمی‌داد و دوباره فیلمنامه از نقطه عطف عقب می‌ماند و مخاطب از قافله.

نورپردازی و فیلمبرداری این اثر سینمایی نشان از یک کار حرفه‌ای دارد و رنگ‌ها در طراحی لباس و همچنین در نورپردازی به خوبی خودنمایی می‌کرد.

«آبجی»، اولین فیلم بلند سینمایی این کارگردان است که توانسته بود در این اثر نشان دهند فضای ساخت فیلم را می‌شناسد اما در حوزه قصه‌شناسی و ریتم درونی فیلم که باعث می‌شود مخاطب را با خود همراه کند،‌ دارای ضعف است.

انتهای پیام/ج

ویدیو مرتبط :
سکانس فیلم هزار دستان علی حاتمی+فیلم کلیپ گلچین صفاسا