پسر 5 ساله ام درباره ضایعه نخاعی ام سوال  های کنجکاوانه می پرسد

خراسان/ خانمی هستم 30 ساله. فرزند پسری دارم که 5 سال دارد. من در حادثه ای دچار ضایعه نخاعی شده ام. در مواردی پسرم سوال  های کنجکاوانه در رابطه با تردد من با ویلچر می پرسد. نمی دانم چگونه جواب سوالاتش را بدهم.
سلام بر شما مادر گرامی، پرسش  های کودک 5 ساله شما درباره نحوه حرکت و جابه جایی شما، نشان از توجه، دقت و قدرت مقایسه او دارد. او در این سن به توانایی تشخیص تفاوت  ها دست پیدا کرده و اکنون درصدد شناسایی چگونگی آن است یعنی متوجه می شود که نحوه حرکت شما با دیگران متفاوت است و حالا دوست دارد ماهیت این تفاوت و چگونگی آن را بفهمد؛ بنابراین، شما می توانید به سادگی و بدون نگرانی، از زبان کودکانه و هوشمند مادرانه خود استفاده کنید و به سوال  های او پاسخ دهید.
اگر کودک نمی داند که شما قبلا راه می رفتید و همیشه شما را در همین وضعیت دیده، به موضوع سانحه اشاره ای نکنید چون او را نگران و هراسان خواهد کرد. فعلا کافی است بداند که آدم  ها در خیلی موارد با هم فرق می کنند. بعضی  ها قد بلند و بعضی  ها کوتاه قد هستند. رنگ مو یا پوست آدم  ها متفاوت است و... یکی از تفاوت  های شما با دیگران هم این است که شما نمی توانید از پاهایتان استفاده کنید به جای آن از صندلی برای راه رفتن استفاده می کنید.
پاسخ  های شما می تواند کاملا کوتاه، اما قانع کننده باشد. مثلا اگر خودتان ویلچر را حرکت می دهید چنین پاسخی مناسب است: «پا های من خیلی قوی نیستند اما دست هایم از پاهایم قوی تر هستند. من روی این صندلی می نشینم و با دست  های قوی، خودم را جلو و عقب می برم!» در صورتی که دست هایتان آسیب دیده اند با مثال ساده دیگری، موضوع را برایش ملموس کنید: «این بچه  های کوچولو را ببین! راه رفتن برای آن  ها هم آسان نیست برای همین توی کالسکه می نشینند و کسی آن  ها را هل می دهد.» یا «بعضی آدم  هایی که نمی توانند راه بروند مثلا بعضی مامان بزرگ  ها از ویلچر استفاده می کنند و یکی آن  ها را هل می دهد.»
اگر به هر دلیلی کودک تان شما را در وضعیت عادی دیده یا درباره دلیل راه نرفتن تان کنجکاوی می کند باز هم نیازی نیست که وارد جزییات ماجرا بشوید. فعلا کافی است بداند که گاهی بعضی چیز ها مثل قبل نیستند: «من خیلی دوست دارم مثل آن دفعه برویم توی پارک توپ بازی کنیم؛ اما حالا دیگر نمی توانم با پایم توپ را شوت کنم ولی می توانم داور باشم و برایت سوت بزنم!»
شما حق دارید گاهی خسته، نگران، ناامید یا بی حوصله باشید. نیازی نیست همیشه آن را از کودک پنهان کنید یا به او دروغ بگویید. می توانید احساس خود را بیان و پاسخگویی را به زمان مناسب دیگری موکول کنید.



با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

منبع: خراسان