چگونه سازگاری خود را با اطرافیانمان بیشتر کنیم؟

خراسان/ هر فردی ویژگی های اخلاقی خودش را دارد. یکی خیلی سریع و با یک مسئله کم اهمیت عصبانی می شود و یکی هم جنبه بالایی دارد. یکی حال و حوصله صحبت و شوخی با دیگران را ندارد و دیگری فقط به دنبال این مسائل است. یکی حرفش را رک می زند و یکی با نیش و کنایه می گوید. بالاخره هر فردی یک سری ویژگی های اخلاقی دارد و اگر ما می خواهیم که شرایط در محل تحصیل، کار و حتی خانه برای مان اعصاب خردکن نشود باید بتوانیم با این افرادی که خیلی با هم فرق می کنند، کنار بیاییم. افرادی که ممکن است دقیقا رفتارهایی بر خلاف میل باطنی و سلیقه ما داشته باشند و اگر نتوانیم این تضادها را به درستی و با فراگیری مهارت سازگاری کنترل کنیم برای مان مشکلاتی ایجاد می شود.
سازگاری نقش حیاتی دارد
سازگاری یعنی کنارآمدن با دیگران و اگر بتوانیم با شرایطی که برایمان به وجود می آید و آدم های اطراف مان بهتر کنار بیاییم روی عملکرد خودمان تاثیر گذاشته ایم. اگر فردی چنین توانایی را نداشته باشد و قادر به سازگاری خود با محیط اطرافش نباشد به طور طبیعی دچار استرس و تنش می شود و حتی در روابط بین فردی خود نیز با مشکل مواجه خواهد شد. نتیجه این ناسازگاری در حوزه های مختلف شغلی، تحصیلی و خانوادگی خود را نشان می دهد و روی عملکرد فرد تاثیر معکوس دارد. به همین دلیل سازگاری با محیط بسیار مهم و حیاتی است.
سازگاری نادیده گرفتن خود نیست
سازگاری با شرایط به معنای انکار خود و ارزش هایی که به آن پایبند هستیم، نیست. سازگاری یعنی در عین این که خود را با محیط و اطرافیان مان وفق می دهیم هویت خود را نیز حفظ کنیم. در این تعریف ما خودمان هستیم با باورها و ارزش هایی که به آن پایبند هستیم، اما مهارت کنار آمدن با انسان ها و شرایط را نیز داریم. در واقع سازگاری این معنا را دارد که ما بتوانیم با انسان ها مدارا کنیم و انعطاف پذیر باشیم؛ اما باز هم باید یادآور شد که این موضوع به معنای فراموشی و زیر سوال بردن هویت خودمان نیست.
ویژگی های ناسازگارها را بدانید
افراد ناسازگار به دلیل مشکلات شخصیتی که دارند نمی توانند با محیط و اطرافیان به خوبی ارتباط برقرار کنند. افراد پرتوقع، خودخواه یا خودشیفته، افرادی که از دیگران انتظارات زیادی دارند، افرادی که انعطاف ناپذیر هستند، افراد سخت گیر و بالاخره کسانی که خود را بالاتر از دیگران می بینند جزو افراد ناسازگار تعریف می شوند. این گروه از افراد به دلیل نداشتن مهارت سازگاری، عملکردهای ضعیفی در دیگر جنبه های زندگی شان دارند؛ بنابراین اگر این ویژگی ها را در شخصیت تان دیدید به فکر اصلاح خودتان باشید.برای سازگاری با انسان ها ابتدا باید بعضی باورهای غلط مان را تغییر دهیم. اگر این تصور را داشته باشیم که از دیگران برتر هستیم، دیگران قابل اعتماد نیستند و ... این باورها در نحوه سازگاری ما با انسان ها تاثیر منفی می گذارد بنابراین تغییر باورها می تواند یکی از تکنیک های کسب مهارت سازگاری باشد، اما کنار آن باید مهارت های ارتباطی خود مانند مهارت حل اختلاف و مدیریت استرس را برای سازگاری با افراد افزایش دهیم.
مودب باشید
از کلماتی مانند « بفرمایید» و « متشکرم » در صحبت هایتان بیشتر استفاده کنید؛ اما زیاد از حد هم آن ها را به کار نبرید. مودبانه اما قاطعانه «نه» بگویید و اگر بار نخست به جواب منفی شما توجه نشد، روی حرف خود تاکید کنید برای مثال بگویید: «می فهمم اما ...»
سازگاری را ارزش بدانید
انسان، موجودی اجتماعی است و به همین دلیل باید مهارت سازگاری با اطرافیان خود را داشته باشد. مهم ترین اقدام برای داشتن سازگاری ارزش دانستن این مهارت است. افراد باید مهارت سازگاری را یک ارزش و خصلت پسندیده بدانند چون در سایه داشتن چنین مهارتی می توان رشد کرد و نتایج مثبتی را به دست آورد. اگر مهارت سازگاری را با ارزش بدانیم، می توانیم در یادگیری مهارت های ارتباطی و تغییر باورها و ارزش ها موفق عمل کنیم.
خودتان را محدود نکنید
از آن جا که واکنش های مردم در مقابل هر یک از رفتارهای شما متفاوت است، بهتر است همان طور که صلاح می دانید عمل کنید و از واکنش منفی آن ها ناراحت نشوید. برای شروع ارتباط اگر از طرف مقابل تان روی خوش ندیدید و احساس کردید به صحبت و ارتباط با شما تمایلی ندارد بهتر است بدون آن که ناراحت شوید یا واکنش غیر منطقی و بی ادبانه ای نشان دهید از خیرش بگذرید و به حرف ها و یا حرکات آزار دهنده اش اعتنا نکنید.
بهانه به دست دیگران ندهید
همان طور که گفتیم معمولا افرادی که مشکلات شخصیتی دارند مانند افراد خودشیفته، بدبین و پرخاشگر به سختی می توانند با دیگران و محیط سازش داشته باشند؛ البته موارد دیگری مانند اختلالات روانی و اعتیاد هم می تواند روی روند سازگاری افراد تاثیر بگذارد. ممکن است در اطراف ما افرادی وجود داشته باشند که به دلایل مختلف جزو آدم های ناسازگار محسوب شوند. این افراد ممکن است از افراد نزدیک یا اعضای خانواده مان باشند یا همکار و یک فامیل دور. هرچند نوع روابط انسان ها در هر یک از این طبقه بندی ها متفاوت است اما بهترین اقدام برای مواجه شدن با افراد ناسازگار قرار دادن یک مرز و حریم بین خود و آن هاست. افراد ناسازگار حساسیت هایی دارند که با تحریک هر یک از آن ها ممکن است مشکلات ناسازگاری فرصت بروز پیدا کند. به همین دلیل بهتر است با شناسایی این نقاط ضعف باعث تحریک آن ها نشویم.
ارتباط چشمی برقرار کنید
این رفتار در هنگام گفت و گو می تواند نشانه توجه، علاقه و درگیری باشد. در حین گفت و گو اگر مستقیماً به چشمان فردی که با او حرف می زنید نگاه کنید، می توانید صمیمی بودن خود را به او انتقال دهید، اما اگر هنگام گفت و گو با اشخاص به جای دیگری خیره شوید نامطمئن بودن خود را القا کرده اید و اگر بیش از اندازه به چشمان او نگاه کنید احتمالاً احساس بدی پیدا می کند و به این نتیجه می رسد که او را زیر حمله قرار داده اید. نگاه کردن بی وقفه به چشمان مخاطب نه درست است و نه ضرورت دارد. وقتی با دیگران حرف می زنید به حالت های نگاه های خود دقت کنید و بکوشید که به تدریج از نگاه های خود استفاده بهتری کنید. نگاه کردن آرام و پیوسته، و گاه برگرفتن این نگاه به گفت و گو حالت مشخص تر و دوستانه تری می دهد.

دنبال ایجاد تنش نباشید
سعی کنید تا جای ممکن از ایجاد تنش بین خود و افراد ناسازگار جلوگیری کنید و هنگام برقراری ارتباط به گونه ای صحبت کنید که احتمال به وجود آمدن سوءتفاهم پیش نیاید چون با تحریک افراد ناسازگار باعث شدت تنش بین خود و آن ها خواهید شد مخصوصا اگر فرد ناسازگار جزو کسانی باشد که ارتباط نزدیکی با آن ها دارید مانند همکار یا دوست نزدیک، بهتر است این موارد را لحاظ کنید تا مانع بروز تنش و ناسازگاری بیشتر شود.