پوشش ما یکنواخت است و راهی به تئاتر ندارد

به گزارش خبرگزاری تسنیم، این هنرمند شناخته شده در عرصه تئاتر، به معیار های درست انتخاب پوشش اشاره کرده و می‌گوید: گرچه با نگاه مد گرایانه در جامعه چندان موافق نیستم؛ اما معتقدم پوشش درست و برگرفته از ذهنیت بومی بسیار ارزشمندتر از انتخاب برند‌های معتبر خارجیست. علاوه بر آنکه با توجه به عرف جامعه ایرانی - اسلامی باید تلاش کنیم از تجمل گرایی و مصرف گرایی دوری کنیم.

آقاخانی ادامه می‌دهد: استفاده از مد در پوشش امروز جامعه ما بیش از آن که رنگ بومی داشته باشد؛ وارداتی و البته نسبتا یکنواخت و کم تنوع است. همین موضوع سبب می‌شود که سبک پوشش محدود به مدل‌هایی مشابه یکدیگر باشد و در نتیجه نمی‌توان از آن ها در هنرهایی چون تئاتر بهره گرفت. در عین حال سبک پوشش امروز جامعه ما لزوما در امر زیبایی شناسی در حیطه تئاتر مفید نیست .

این کارگردان تئاتر درباره پوشش در تئاتر و طراحی پوشاک برای این هنر، ادامه می‌دهد: متاسفانه تئاتر و سینمای امروز ایران با مشکلات جدی در حوزه پوشش دست و پنجه نرم می‌کند. در حقیقت در کشور ما پرداختن به صنعت مد و لباس در مقوله تئاتر و سینما چندان معتبر و در کانون توجه نیست. چرا که این دو نه در یک مسیر که در دو سویه متقابل حرکت می‌کنند و هر کدام به فراخور مسائل مختلف در شکل کنونی با محدودیت‌هایی مواجه هستند. این روند در تئاتر به مراتب پر رنگ‌تر از سینماست. چراکه روند طراحی پوشاک با رویکردهای موثر در تئاتر همسو نیست. بنابراین کارگردانان تئاتر در بخش پوشش به مراتب بیش از اهالی سینما دچار مشکل هستند. چراکه شیوه نگرش تئاتر نمادگرایانه و مفهومی‌تر از سینماست گرچه هر دو پیام‌هایی را از طریق اثر هنری منتقل می‌کنند. به عنوان مثال برای انتخاب پوشش برای تئاتری از شکسپیر، آنچه در جریان‌های مد و لباس داخلی می‌بینیم که جشنواره یکی از آن هاست، چندان موثر نیست. در نتیجه نمی‌تواند به بالندگی نگاه من در اثری که از شکسپیر کارگردانی می‌کنم، کمکی کند. به همین سبب مجبورم در چهارچوب‌های فرهنگ جاری در واقعیت مد و لباس دخل و تصرف ایجاد کنم تا ضرورت‌های یک اثر فاخر هنری چون آثار شکسپیر تعمیم شود و در عین حال چهار چوب‌های اجتماعی هم رعایت شود. به یقین یافتن راهکار برای پر کردن این فاصله از کارگردان انرژی زیادی خواهد گرفت.

وی با اشاره به تضادهایی که در مد جاری کشور و هنر تئاتر وجود دارد اشاره کرده و می‌گوید: در کشور ما زاویه نگاه به صنعت مد و لباس برگرفته از کلیدواژه‌های «ایرانی» و «اسلامی» است؛ که شکل کاملا پسندیده و معقولی در بدنه جامعه است. اما در تئاتر این نگرش یاری رسان نخواهد بود. البته باید دانست که این تناقض تنها مختص سرزمین ما نیست. در سراسر دنیا فعالان این عرصه با پوشش و طراحی آن به شکل مفهومی که مورد نیاز تئاتر است، درگیر هستند. اما آن چه کار را گاهی سخت‌تر می‌کند؛ خط قرمزهای جامعه ماست و تفاوت آن با خط قرمزهای نمایش. اگر چه این دو با هم وجوه مشترکی هم دارند؛ نگاه زیبا شناسانه در فضای تئاتر و سینما دارای ویژگی‌های نمایشی است. این موضوع سبب می‌شود تئاتر از مد و لباس فاصله گرفته و این دو مقوله نتوانند در یک مسیر امتداد یافته و در نقطه‌ای به تلاقی برسند. تئاتر و مد در واقع دو خط موازی هستند که ممکن است هرگز به هم نرسند؛ و تنها گاهی به هم نزدیک می‌شوند.

این هنرمند در ادامه و درباره برپایی جشنواره برای مد و لباس، می‌افزاید: تغییر نگرشی که امروز در برگزاری جشنواره با آن روبرو هستیم می‌توانند راه نجات جشنواره از آن چه پیش‌تر مردم از آن یاد می‌کردند یعنی تبدیلش به بازار مکاره شود. مردم از جشنواره مد و لباس تنها به عنوان بازاری برای فروش محصولات یاد می‌کنند و این آسیبی‌ست که باید از آن دور شد. علاوه بر آن که این جشنواره به تبلیغ نیاز دارد و نباید از اثربخشی تبلیغ چشم پوشید. باید لباس‌های ایرانی با نمایش زنده به مردم معرفی شوند. حلقه‌ای مفقوده شده در ارائه، توزیع، تشریح و روشنگری در سایر حوزه های فرهنگ و هنر وجود دارد که باید آن را پیدا کنیم!

پنجمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر به دبیری منصور حسینی توسط بنیاد فرهنگی اصناف ایران از هجدهم تا بیست و دوم اسفند در محل دائمی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار خواهد شد. علاقمندان برای مشاهده اخبار، رویدادها و فراخوان شرکت در این جشنواره می‌توانند به نشانی: http://icfg.ir مراجعه کنند.

انتهای پیام/