بدون موضوع خراسان/ کلیپی که شاید شما هم دیده باشید!

خراسان/ چندین و چند بار دیدم کلیپ را و هر بار به تامل نگاه کرده‌ام. هر بار هم که پخش می شود باز نگاه می کنم از نگاه ها تا حسرت ها و تا لبخند ها را، بازخوانی می کنم. کلیپ هوشمندانه ماجرایی را روایت می کند که در یک مدرسه اتفاق می افتد؛ خانم معلم مشغول املا گفتن است و دانش آموزان دبستانی مشغول نوشتن . در این میان کودکی صفحات دفترش به پایان می رسد و لحظه ای به تامل چشم می گرداند و باز روی جلد دفترچه اش ادامه املا را می نویسد، اما نگاه دانش آموز کناری که به او می افتد، برگه ای از دفترچه اش جدا می کند و به او تعارف می کند. صدای جداشدن برگه از دفترچه، توجه معلم و دیگر دانش آموزان را از نوشتن املا به دنبال صدا و سپس کار همکلاسی شان می برد و لحظاتی بعد دست های کوچک بچه هاست که درسی بزرگ می دهند؛ هر کدام یک برگه را از دفترچه خود جدا می کنند و صدایش خوش ترین موسیقی‌ است که می شود شنید. برگه ها جدا می شود به سوی کودکی که دفترچه اش تمام می شود و لبخند بر لب خانم معلم می نشیند و بر لب بچه ها نیز هم. برگه ها جمع آوری و توسط خانم معلم به دفترچه پسرک ،منگنه می شود و ادامه درس املا روی برگه های اهدایی و کات کلیپ با خطی که روی صفحه تلویزیون تحریر می شود؛ زندگی خالی نیست و.... با خود می گویم این کلاس درس ،نمادی از جامعه است و من در هیبت کودک اولی که اولین برگ را از دفترچه خود کند تا به دوستش هدیه کند ، یک جلودار و یک قهرمان را می بینم و در جامعه هم به دنبال کسانی می گردم که اولین قدم خیر را بر می دارند و سنت حسنه ای را پایه می گذارند که تا همیشه نامشان را در یاد خدا، پر شکوه می کند و مردمانی که راه را ادامه می دهند تا در ادامه یاد حضرت سمیع و بصیر و حکیم ، بنشینند. من به دنبال کسانی می گردم که نقش خانم معلم را ایفا کنند و به نگاه و لبخند هدایتگر خود مردمان را به سوی کار خیر هدایت کنند و با منگنه اعتماد ، برگه های کمک مردمان را بر دفترچه زندگی" آبرومردمان" نیازمند منگنه کنند. من جامعه را مثل آن کلاس می خواهم که مردمان نسبت به شرایط هم ، نه بی تفاوت، که با تفاوت و حساس باشند و اگر همسایه گرسنه است آنان هم بی خواب و بی تاب باشند و بالاتر از این ؛ از برگه های دفترچه برخورداری خود، برگی جدا کنند برای هدیه به همنوع و معلمی باشد که گره تسبیح کمک مردمان باشد برای رسیدن به نیازمندان واقعی. دوست دارم حالا که صدای پای نوروز به گوش می رسد و جشن عاطفه ها در آغازی دیگر قرار گرفته است، همه ما در نقش کودکانی ظاهر شویم که برگه ای از دفترچه خود را به دوست خود هدیه کردند تا اورا فرصت درس باشد و مردمان را فرصت زندگی.نوروز هم همین را می خواهد و با چنین نگاه و روحیه ای عید می شود...



با کانال تلگرامی «آخرین خبر» همراه شوید

منبع: خراسان