مصادیقی از رویش‌های علوی از فرستاده معاویه تا مرد نصرانی

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، یکی از جوانب و نواحی وجود شخصیت عظیم حضرت علی(ع) تأثیر آن حضرت بر روی انسان‌ها به شکل مثبت است، در دوران زندگی آن حضرت عناصر شریف و نجیب، خداپرستانی فداکار و بی‌طمع، مردمی با گذشت و مهربان، عادل و خدمتگذار خلق، گرد محور وجودش چرخیدند و علیرغم ریزش‌های اجتماعی، مصادیق رویش‌ها هم در مقطع صدر اسلام به خصوص در دوره امام علی(ع) کم نبوده است. علاوه بر افرادی که جزو جان‌برکفان در خدمت حضرت بودند، از قبیل مالک اشتر، عمار بن یاسر، عثمان بن حنیف، ابوذر، سلمان، میثم تمار و... افرادی هم بودند که در ابتدا از مخالفان حضرت بودند، ولی با مشاهده رفتار و کردار حضرت علی(ع) شیفته مرام و مسلک آن حضرت شدند.

از میان این گونه رویش‌ها می‌توان به افرادی اشاره کرد که اسلام را از غیر طریق اهل بیت(ع) شناخته‌اند، بنابراین وقتی با علی(ع) آشنا می‌شوند و آنچه را در وجود مبارک حضرت می‌بینند‍ با وجود دشمنی پیشین شیفته حضرت می‌شوند، آن‌ها که در شهرهای دور می‌زیستند و امام علی(ع) را ندیده بودند و آنان که فریب دشمن را خورده و اسیر تبلیغات مسموم و شایعات دروغین شدند، نسبت به حضرت علی(ع) حالت گریز داشتند. اما وقتی بر امام علی(ع) نزدیک می‌شدند و اخلاق پیامبر گونه حضرت را مشاهده می‌کردند، در شگفت مانده، جذب خورشید ولایت شده و برای همه عمر در صف عاشقان ولایت قرار می‌گرفتند.

یکی از این گونه موارد فردی است که به عنوان فرستاده معاویه خدمت حضرت شرفیاب می‌شود و اخلاق تند و خشن داشت و بد زبان و شرور بود و در حضور حضرت به ایشان اهانت می‌کند، ولی وقتی برخورد امام را با خود دید از کرده خود پشیمان شد و مدتی در فکر فرو رفت و به حرف‌های خود تأملی کرده و دریافت که در مورد حضرت اشتباه می‌کند، مجذوب حضرت شد و گفت: یا امیرالمؤمنین! با شنیدن تهمت‌ها و شایعات فراوان، علیه شما قلب من از دشمنی و کینه مالامال بود، اما امروز که تو را دیدم و اخلاق تو را مشاهده کردم، اکنون هیچ آفریده‌ای را مثل شما دوست نمی‌دارم، من در جمع یاران تو می‌مانم و هرگز به شام بر نمی‌گردم تا روزی که در رکاب شما شربت شهادت بنوشم.

در جریان جنگ صفین وقتی که معاویه دستور داد آب را بر روی سپاه امام بستند، امام افرادی را مأمور کرد که آب را از سیطره دشمن برهانند و وقتی که یاران حضرت موفق شدند آب را آزاد کنند، خواستند همان کاری را کنند که معاویه کرده بود، ولی امام مانع شد با این اقدام حضرت بسیاری هدایت شده و از لشکرگاه معاویه فرار کرده به اردوگاه امام پیوستند، از جمله این افراد فردی به نام معری بن اقبل بود.

پس از جنگ جمل، امام در مسجد کوفه به منبر رفت و ضمن سخنرانی افشاگرانه و آگاهی‌بخش به مخالفان هم آزادی بیان داد تا اعتراضات خود را بیان کنند و آنگاه با سعه صدر به تندی‌ها و بدگویی‌های آن‌ها گوش داد، سپس تک تک سؤالات و تهمت‌ها و شایعات را به طور مستدل پاسخ دادند که نقش مؤثری در هدایت دل‌ها داشت. یکی از هدایت یافتگان «ابو برده بن عوف ازدی» از دوستان خلیفه سوم بود که در پای منبر حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) بلند شد و گفت: ای امیر المؤمنین! تاکنون دچار شک و تردید بودم، اما اکنون هدایت شدم.
مورد دیگر که با وجود مخاصمه با علی(ع) ولی با مشاهده برخورد حضرت، شیفته امام علی(ع) می‌شود و اسلام و در میدان جهاد به شهادت می‌رسد، مرد نصرانی است که زره علی(ع) را به طریقی به دست آورده بود و می‌خواست آن را بفروشد، وقتی حضرت زره خود را دید از مرد نصرانی آن را مطالبه کرد، ولی نصرانی امتناع کرد و کار به محکمه و دادگاه کشید در دادگاه قاضی، که خودش گماشته (منصوب شده علی(ع)) بود از حضرت گواه و شاهد خواست و حضرت فرمود که شاهدی ندارم، پس حکم به نفع نصرانی صادر شد. او از رأی دادگاه راضی به نظر می رسید بعد از چند قدم رفتن دوباره برگشت و تحت تأثیر عدالت حکومت علوی قرار گرفته اقرار به صحت ادعای امام کرد و زره را تقدیم حضرت کرده و شهادتین گفت و مسلمان شد و حضرت نیز زره را به وی بخشید، این شخص در نهایت، در واقعه نهروان که با خوارج مخالف امام صورت گرفته بود به شهادت رسید.

علاوه بر موارد ذکر شده در تاریخ اسلام موارد دیگری آمده است که بسیاری از اهل کتاب که خدمت امیرالمؤمنین علی(ع) می آمدند مسلمان شده و در جرگه یاران آن حضرت قرار می گرفتند و بسیاری از فریب خوردگان که در صف مخالفان بودند، در همان برخورد اول شیفته امام علی(ع) شدند و نیز تعدادی از هیأت‌های اعزامی دشمن که در صف یاران باقی ماندند.
بنابراین می‌توان گفت که تاریخ اسلام و منابع روایی مواردی را معرفی می‌کنند که با وجود اینکه در ابتدا از مخالفان و بدگویان حضرت علی(ع) بودند، ولی با مشاهده روحیات و اخلاق حضرت از ظلمت به در آمده در جرگه هدایت‌یافتگان قرار گرفتند.

انتهای پیام/ن

ویدیو مرتبط :
حداد علوی-فرستاده خدا