باله روسی در پالمیرای سوری

وبلاگ > مسلم، متین - در پی گسترش بحران خاورمیانه،روسیه با گسترش اقدامات نظامی خود در سوریه و قبل تر در اوکراین و شرق اروپا، بااستراتژی ""بهترین دفاع حمله به موقع است""، عملا اختیارمیدان عمل در شرق اروپا و مدیترانه شرقی را در دست گرفته و به بازی سیاسی حیرت آور و عجیبی که از مدتها پیش با الحاق کریمه به خاک خود و اعزام نیرو به سوریه آغاز کرده بود ادامه می دهد. به گفته یک تحلیل گر نظامی مقیم بروکسل""مسکو طرف های مقابل را آشکارا در موقعیت دفاعی رو به عقب نشینی قرار داده است.

"شاید دنیا آن مجلسی نباشد که تو در آرزویش بودی؛ ولی حالا که دعوت شدی تا می توانی زیبا برقص".(شکسپیر)مردم روسیه معتقدند این تنها ولادیمیر پوتین یا آنطور که خود ترجیح می دهد صدایش کنند"ساشا" است که می تواند اجرای باله بی نظیر"میخائیل بارشنیکف " در مشهور ترین نمایش جهان"دریاجه قو" اثر جاودان چایکوفسکی را تکرار کند.البته در دنیای سیاست و دیپلماسی.************************وزیر خارجه ایالات متحده از توافق با همتای روس خود بر سر یک آتش بس در سوریه سخن گفته است. امیدوارانه!، اما زمانی که موضوع به ترکیه و عربستان ارتباط پیدا می کند، این میتواند به نامیدی ختم شود. پرزیدنت اولاند همچون سایر متحدان اروپایی تصریح کرده نگران آغاز درگیری میان ترکیه و روسیه است.اما متقابلاهیچکس حاضر به پذیرش سهم خود در ایجاد وضعیت کنونی نیست. شرم آورانه، در رده های پایین تر ولی موثر اجتماعی، آنارشیست های حرفه یی مانند زیگانف در روسیه، ،ماری لوپن در فرانسه ،فراک پتری در آلمان،نایجل فاراج (Nigel Farage) در بریتانیا و دهها سیاستمدار خرده پای دیگراروپایی ، با آلوده کردن فضا و ترویج راستگرایی و چپ گرایی افراطی، ضمن تشدید بحران های هویتی که در اروپا سابقه خوبی ندارد، زمینه اجتماعی برای ورود به یک جنگ به تعبییر آنها "مقدس" را فراهم می کنند.سرکیس نعوم در آخرین شماره روزنامه لبنانی النهار العربی می نویسد" نگرانی از انجام جنگی فراگیر و بین المللی یا حداقل بازگشت به دوران جنگ سرد افزایش یافته است".تاسف آور،قرار است در انتظار چه وضعیتی باشیم؟.حتی شرایط و بحران هایی عمیق تردر دوران جنگ سرد، از بحران برلین و پراگ و ورشو در اروپا گرفته تا خاورمیانه و اعراب و اسرائیل و یا جنگ ویتنام، نتوانستند اینگونه که سوریه جامعه جهانی و قدرت های بین المللی را رودروی یکدیگر قرار داده،به مقابله باهم بکشاند.اکنون و در پی گسترش بحران خاورمیانه،روسیه با گسترش اقدامات نظامی خود در سوریه و قبل تر در اوکراین و شرق اروپا، بااستراتژی ""بهترین دفاع حمله به موقع است""، عملا اختیارمیدان عمل در شرق اروپا و مدیترانه شرقی را در دست گرفته و به بازی سیاسی حیرت آور و عجیبی که از مدتها پیش با الحاق کریمه به خاک خود و اعزام نیرو به سوریه آغاز کرده بود ادامه می دهد. به گفته یک تحلیل گر نظامی مقیم بروکسل""مسکو طرف های مقابل را آشکارا در موقعیت دفاعی رو به عقب نشینی قرار داده است"". یک دیپلمات عرب مقیم مسکو که کشورش در ائتلاف سعودی علیه پرزیدنت اسد نقش فعالی دارد اما ترجیح می دهد خود را معرفی نکند می گوید"" ما پیش بینی این وضع را نکرده بودیم.الان هم گزینه مشخصی برای مقابله موثر روی میز وجود ندارد.مگر توافق سیاسی با روسیه یا مجهز کردن گروه های معارض سوری به سلاح های پیشرفته .اماهر دو گزینه نهایتا به نفع روسیه تمام خواهد شد."". او در پاسخ به سوال احتمال رویارویی نظامی ترکیه و روسیه و اینکه ظاهرا ریاض از تیرگی روابط آنها راضی به نظر می رسد! می گوید "" شاید!اما رودرویی نظامی را بعید می دانم.برخی مسئولان رده پایین وزارتخارجه روسیه غیر رسمی گفته اند،بروکسل ومشخصا فرانسه و ایالات متحده به مقامات ترک یادآور شده اند بر اساس منشور ناتو تا زمانی که ترکیه مورد هجوم قرار نگرفته، نباید روی کمک های آنها حساب باز کنند. موضعی که موجب خشم آشکار آنکارا علیه پاریس و واشنگتن شد.فکر می کنم ناتو و ایالات متحده به این نتیجه رسیده اند به بهای دفاع و تامین امنیت اروپا که به شدت متزلزل شده، بیش از این به جلو نروند و با تحت فشار گذاشتن ترکیه و عربستان از آنها بخواهند در فرآیند سیاسی فعال شوند. البته امیدوارم!"".ابراز امیدواری این تحلیل گر عرب البته با نا امیدی هایی همراه است. اگر آنگونه که وزیر خارجه عربستان گفته کشورش موشک های ضد هوایی در اختیار معارضان سوری قراردهد، به گفته یک مقام روس""یک اتفاق شبیه حادثه 24 نوامبر سال گذشته وسرنگونی هواپیمای نظامی روسیه به دست ترک ها ، معلوم نیست با نتایج سیاسی و قابل کنترل مشابهی همراه باشد"".در این صورت اولا، ترکیه و عربستان هردو ممکن است تاوان مشترکی پرداخت کنند. ثانیا،در چنین وضعیت بغرنجی آیا واقعا ناتو و ایالات متحده قادر به اقدام عملی وموثری علیه روسیه خواهند بود؟ بعید است. دستکم نه آنطور که ترکیه و عربستان انتظار دارند .ثالثا، بهتر است واقعیت دست خالی متحدان غربی(حداقل فعلا) در دو حزه شرق اروپا و شرق مدیترانه را بپذیریم. تجربه حمله به شبه جزیره کریمه والحاق آن به روسیه که یک هماورد طلبی آشکار علیه اروپا بود، منجر به کدام اقدام موثر علیه مسکو گردید که اینک ائتلا ف ضد پرزیدنت اسد و متحدان اروپایی می خواهد با آن سوریه را از منقار مسکو برباید!؟. سخنان آقای اولاند در باره رویارویی ترکیه و روسیه ، همانطور که خود او هم اشاره کرد، ممکن است الزاما به یک جنگ تمام عیار منتهی نشود،نمی دانم!،فعلا که امیدواری هایی مشاهده میشود. اما 2نکته در این میان وجود دارد. اول،لازم نیست برای تداوم ناامنی، حتما جنگی رسمی به وقوع بپیوندد. دوم،تا آنجا که به مسکو،واشنگتن و قدرت های اروپایی مربوط می شود،امکان یک مصالحه در سطوح بالا بالقوه وجود دارد.امادر نقطه مقابل بروز یک بی احتیاطی و محاسبه غلط از جانب ترکیه وبا تحرک سعودی ها که تبحر خاصی در آن دارند، چه بسا همه معادلات متزلزل کنونی را به یکباره نابود کند.اگر نگرانی وجود دارد - که دارد،بهتر است آن رامتوجه ترکیه و عربستان کرد.مسکو و واشنگتن که دهه هاست با فرهنگ لغت دیپلماسی رویارویی میان خود آشنا و زبان یکدیگر را می فهمند[email protected]