فیلمبرداری دوربین روی دست و پرهیز از تلاطم/ دبیر جشنواره نمی‌تواند سیاستگذاری طولانی مدت داشته باشد

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس،«به دنیا آمدن» دومین همکاری مشترک محمد احمدی به عنوان تهیه‌کننده و محسن عبدالوهاب پس از فیلم «لطفا مزاحم نشوید» است. محمد احمدی در این فیلم علاوه بر تهیه کنندگی فیلمبرداری اثر را نیز عهده دار است که در اینباره و سیاستگذاری های جشنواره فیلم فجربا وی به گفت و گو نشستیم که پیش روی تان است. 

تلاش برای عینیت بخشیدن به تصویر ذهنی کارگردان

فیلم چه فضایی برای فیلمبرداری می طلبید،  با توجه به این مهم که فیلم نگاهی به دغدغه های یک زوج در آستانه میانسالگی را دارد؟

هر فیلمی که قرار است فیلمبرداری کنم بعد از این که فیلمنامه را می خوانم با کارگردان صحبت می کنم . به عنوان فیلمبردار تمام سعی ام را می کنم آنچه که کارگردان در ذهنش  به آن توجه دارد، بتوانم عینی کنم و به ذهنیت کارگردان عینیت ببخشم. سعی کردم به این فرآیند دست یابیم که فیلمنامه چه شیوه ای را می طلبد  و کارگردان چه پیشنهاداتی دارد و چگونه  می بیند که ما  از زوایه دید کارگردان بتوانیم مجری باشیم و آنچه در ذهن کارگردان می گذرد را بتوانیم  عینی کنیم . با توجه به تجربه ای که از قبل با ایشان داشتم (لطفا مزاحم نشوید ) شیوه ایشان یک شیوه رئالیزم است به این دلیل که سابقه شان مستند سازی و مستندگونه دیدن است. تمام سعی مان را کردیم براساس محتوای  فیلمنامه، واقع گرایی را در کار داشته باشیم و با هر کاراکتری که در کار است بتوانیم آنچه که مد نظر کارگردان است برخورد کنیم با انتخاب  حتی نوع لنز  و میزانسنی که ایشان می دهد حرکت ها را بر آن اساس بچینیم.

 

 فیلمبرداری دوربین روی دست/ دوربین پرتلاطم نیست

به دلیل شیوه مورد پسند آقای عبدالوهاب (رئال) دوست داشتند از سه پایه استفاده نکنیم و دوربین روی دست باشد و فیلمبرداری فیلم  از شیوه دوربین روی دست استفاده شد البته در این کار دوربین  خیلی هم پرتلاطم مثل خیلی از فیلم های دیگر نباشد. از شیوه دوربین روی دست استفاده شده است اما  با حرکات کمتر.

در انتخاب نور سعی در نزدیک شدن به فضای رئال داشتیم

در نورپردازی چه تمهیداتی اندیشیده شد که سلیقه رئال پسند کارگردان به خوبی لحاظ شود.

حتما در این حوزه نیز دقت نظر داشتیم. تلاش کردیم نورپردازی در خدمت کار باشد. در انتخاب نور هم سعی کردیم نزدیک به رئال باشد اما در انتخاب نور تلاش کردیم یک کم جورهایی سینما هم باشد و تنها از نورهای صحنه و موجود استفاده نشود و تفکیک شده تر است نسبت به نور واقعی و مستندگونه.

 

فضای تنش دوربین را متلاطم می کند

با توجه به این که نقش های اصلی در آستانه میانسالگی دچار یک مشکلاتی می شوند و شما گفتید خیلی دوربین تلاطم ندارد چقدر دوربین تلاطم این افراد را به نمایش می گذارد؟

سعی کردیم آنجاهایی که متلاطم است با میزانسنی که کارگردان می داد ماهم در خدمت آن نوع بازی و محتوای فیلمنامه باشیم و جاهایی که تنش ندارد حرکات دوربین کمتر است  اما وقتی تنش ایجاد می شود نوع میزانسن متلاطم تر می شود، نوع دکوپاژ به تبع آن نوع فیلمبردای همه در خدمت فیلم هستند.

به جوایز توجه نمی کنم /همه اجزاء در خدمت فیلم باشد

به عنوان تهیه کننده فیلم بفرمایید «به دنیا آمدن» چقدر شانس دریافت سیمرغ دارد؟

من هر فیلمی که کار می کنم به جوایز توجه نمی کنم . آنچه که برای من  معیار است این است که  معتقدم باید  کار را درست انجام بدهیم و  من به عنوان تهیه کننده و کارگردان به عنوان سرتیم سعی مان براین است که همه عوامل به بهترین نحو کارها انجام گیرد همه در خدمت فیلمنامه، تفکر و سلیقه کارگردان باشند و اکر کارگردان راضی باشد از آنچه که همه عوامل در عینیت بخشیدن به تصورات ذهنی کارگردان کارشان را درست انجام داده باشند کار درست انجام شده است. معتقدم در یک فیلم همه چیز باید در خدمت فیلم باشد و مخاطب نتواند تفکیک کند اجزاء یک اثر را. مخاطب در نتیجه دیدن فیلم باید به این برسد که فیلم یا خوب است یا بد قدر تفکیک نداشته باشد. به عقیده من در این فیلم بدون استثناء همه کارشان را درست انجام دادند.

 

همه باید به رای داوران احترام بگذاریم

با این عقیده ای که به آن اشاره کردید نباید برای مخاطب قابل تفکیک باشد و همه اجزاء باید در خدمت فیلم باشد پس تفکیک ارایه سیمرغ در رشته های مختلف از این منظرگاه غلط به نظر می آید.

قطعا همین است اما سلیقه است. وقتی  7 داور فیلم ها را داوری می کنند. من به عنوان تهیه کننده که  صاحب یک فیلم هستم و اگر فیلمم جایزه بگیرد یا نگیرد نباید ناراحت بشوم.  ما وارد یک بازی می شویم و 7 داور قرار است این آثار را ببینند و  بهترین ها را در رشته های مختلف انتخاب کنند، انتخاب و ارایه سیمرغ سلیقه این هیات داوران است اگر 7 نفر دیگر باشند  قطعا امکان دارد بعضی از جوایز تغییر کند . همه باید به رای داوران احترام بگذاریم برای این که ما  با حضور در جشنواره از آن ها می خواهیم تا  قضاوت کنند. اما برای من به عنوان صاحب اثر این مهم است که داوران فیلم ها را بببیند و مقهور اسم یا نام نشوند و نظر خودشان را اعلام کنند مورد احترام ما است.

اگر به جشنواره های بزرگ دنیا توجه کنیم خواهیم دید رئیس فستیوال اگر در سالی سیاستش بر این واقع شود که فیلمی جایزه بگیرد که از سینمای هنری اروپایی نشات گرفته باشد تیم داوری را که انتخاب می کند آن تیم سلایقشان سینمای هنری خواهد بود و اگر قرار است جشنواره به فیلم هالیوودی یا مستقل آمریکا جایزه دهد قطعا در انتخاب داوران به گونه ای عمل می کند که جوایز منجر به نتیجه سیاستگذاران جشنواره باشد .

جشنواره ها بر اساس هدف گذاری از پیش تعیین شده داوران را انتخاب می کنند.

قطعاً هدف گذاری می شود.  سیاست ها یشان را مشخص می کنند که چه سینما و چه فیلمی را قصد دارند به آن توجه کنند.

 

دبیر جشنواره نمی تواند سیاستگذاری طولانی مدت داشته باشد

چقدر این نوع نگاه در جشنواره فیلم فجر لحاظ می شود و داوران بر اساس معیارهای سیاستگذاری شده و از پیش تعیین شده انتخاب می شوند؟

 مشکل جشنواره ما این است که دبیر جشنواره در بازه زمانی یک یا دو ساله عوض می شود و نمی تواند  سیاستگذاری کلی داشته باشد اگر این مشکل را نداشتیم  و دبیری در نظر گرفته می شد که سالهای متمادی دبیر جشنواره بود و می توانست با هدایتی که از سوی  سیاستگذاران (رئیس سازمان سینمایی) می توانستند سیاست هایی را  اعمال کنند با این شیوه است که یک جشنواره پویا می شود ، رشد می کند.اما ما در دوره های مختلف می بینیم دو دوره یا سه دوره دبیر مشخص داریم بعد دوباره  از صفر شروع می‌کنیم و سیاست ها و سلایق تغییر می کند. این شیوه خوبی نیست. به طور مثال جشنواره پوسان کره 20 دوره برگزار شده از سال دهم بهترین جشنواره آسیا است و بعد از گذشت 20 سال برگزاری دبیر و رئیس جشنواره تغییر نکردند. معلوم است جشنواره  به جایی می رسد که بهترین جشنواره آسیا می‌شوند. دبیران جشنواره مقصر نیستند اما سیاستگذاران باید اجازه دهند یک دبیر  برای جشنواره تعیین شود که بتواند سال به سال تجربیاتش افزایش یابد و جشنواره بهتر می شود اما تا دبیر قصد دارد تجربه کند تغییر می کند و این به نفع کل سینما نیست.

گفت و گو: زهرا قزیلی

انتهای پیام/

 

 

http://fna.ir/V4AD8O

ویدیو مرتبط :
آزمایش،اگر باتری در طولانی مدت در دست ما باشد!