بیشتر از اینکه نگران جشنواره باشم نگران اجرای عمومی بعد از جشنواره‌ام

به گزارش خبرگزاری تسنیم، امین بهروزی گفت: «روزهای بی‌باران درباره عشق و جای خالی آدم‌ها در زندگی آنها است. تلاش شده در این اثر نمایشی نگاهی انسانی به روابط عاطفی و پیچیده انسان‌ها در ایران امروز داشته باشیم. «روزهای بی باران» ظاهری ساده با آدم‌های واقعی دارد و از فضایی رئالیستی برخوردار است. اصل داستان نمایش یک روایت عاشقانه را به تصویر می‌کشد. بازی‌ها و نوع بیان دیالوگ‌ها کاملا رئالیستی و در فضای امروز جامعه رخ می‌دهد؛ اما نمایش تقریباً در یک فضای خالی اجرا می‌شود. چون کار، مکان‌های متعددی مثل بیمارستان و کافه و... دارد به همین جهت با طراح صحنه نمایش به این نتیجه رسیدیم که فضاهای نمایش را با المان‌های مختلف بازسازی کنیم و بقیه را به تخیل تماشاگر واگذاریم.»

وی تصریح کرد: «من بعد از یک دهه به عنوان کارگردان در جشنواره حضور دارم؛ اما نسبت به گذشته جشنواره را با نظم بیشتری می‌بینم. از نظر شرکت گروه‌ها، اکثرا انتخاب‌های آگاهانه‌ای صورت گرفته دو عنصر خیلی مهمی که در این جشنواره تاثیرگذار می‌بینم نظم و عدالت است. از نظر فراخوان جشنواره، شورای انتخاب و بازبینی واقعاً ثابت کرد که در این جشنواره عنوان‌ها و روابط مهم نیست و اصل بر کارهای خوب است.»

امین بهروزی ادامه داد: «اتفاق عمده این جشنواره مربوط به هنرمندان شهرستانی است  که فرصت مناسبی را برای بالا بردن سطح کیفی و کمی کارهای شهرستان‌ها برای این عزیزان فراهم ساخت. این جشنواره به نوعی ویترین تئاتر ایران است و پیشنهاد من این است در پایان جشنواره فرصتی برای تعامل بین گروه‌های غیرتهرانی و تهرانی برای  تبادل نقطه‌نظرات یکدیگر فراهم شود.»

این نویسنده و کارگردان تئاتر در خاتمه افزود: «پیش‌بینی من برای اجرای عمومی این نمایش بعد از جشنواره به سمت مثبت و خوبی می‌رود بیشتر از اینکه نگران جشنواره باشم نگران بعد از جشنواره هستم و امیدوارم موقعیت اجرای عمومی برای آثار بخش تولیدات تازه‌های تئاتر بعد از پایان جشنواره فراهم شود.»

انتهای پیام/