شعری از شوهر مظلوم

عکاس خونه/ ارسالی از شانس
شعری از شوهر مظلوم____ از آن روزی که اینترنت بنا شد___ زن خونه ز مرد خود جدا شد____ نه چای آماده و نه استکانی ____ دریغ از پختن یک لقمه نانی____سر صبحی که پی جو تا سحرگاه____ موبایلش روشنه هر گاه و بی گاه_____ گهی اینترنت و واتس آپ و گه ______ پیامک میزنه این خط به اون خط_____ خیالش نی بچه ش داره میمیره _____ خوراکش خورده یا اینکه نخورده_____ خیالش نی که مردش خسته و زار _____ میاد خونه شبانگاهان سر کار_____ سرش توی موبایلش هی میخنده _____ پیامک میزنه خالی میبنده_____ بجای همدمی با مرد خونه_____ موبایلا روز و شب همدمشونه____ الهی این موبایلا را تو بشکن ____ دل بیچاره ی مردا رو نشکن____ قدیما مرد و زن همراه و همدل ___ حالا همدم شده خط ایرانسل_____ الهی کابل اینترنت جدا شه ____ موبایل از دست این زن ها رها شه____ کمند * * سادات* بهجت* ساقی.* روسانا* مژگان* کوثر* بهار69* فریما*روشنا *دخترارام*شباهنگ * مهسا90*ترانه92*حلما*tt*مهدیسا* شانس* و همه بچه های خوب عکاسخونه
"مخاطبان گرامی آخرین خبر؛ برای ارسال تصاویر؛ لطفا در صفحه عکاسخونه؛ آیکون دوربین در بالای صفحه را انتخاب نموده و تصویر خود را ارسال فرمایید."

منبع: عکاس خونه