امام حسن(ع) به اجبار صلح کرد اما اکنون مجبور به سازش نیستیم

حجت‌الاسلام سید‌کاظم سید‌باقری، عضو هیأت علمی گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس به بهانه سالروز شهادت امام حسن مجتبی(ع) و تفکراتی که مردم در آن ایام داشتند، گفت: تفکر خوارج و مخالفان با حکومت ائمه (ع) از دوران امام علی (ع) در اسلام شکل گرفت و اقداماتی هم در مخالف با ائمه (ع) کردند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه تفکر خوارج از دوران امام علی (ع) تا پس از 150 سال اندیشه‌شان باقی ماند، افزود: این تفکر اصولا با هر نوع حکومتی مخالف بودند بنابراین ایشان پس از امام علی (ع)، با امام حسن (ع) نیز مخالفت کردند.

سیدباقری با تأکید بر اینکه بخش اعظم مردم در دوران امام حسن (ع) بی وفا بودند و این بی وفایی‌شان ناشی از دنیاطلبی و دنیاگرایی بود، اظهار داشت: کسانی که وضع مالی خوبی داشتند می‌ترسیدند و حتی کسانی که با امام حسن (ع) بیعت کردند نیز بیعت خود را شکستند.

این عضو هیئت علمی پژوهشگاه با بیان اینکه تفکرات داعشی در ادامه تفکر خوارج رشد کرده است، افزود: بنابراین وجوه جزمی‌اندیشی، ظاهرگرایی و تکفیر و تحجرگرایی را در این گروه‌ها و تفکرات بررسی کنیم اینها شبیه هم می‌شوند.

وی با اشاره به اینکه تفکرات خوارج و عدم بصیرت کافی آنها باعث شد که حکم خداوند را بر سینه علی (ع) و سپس امام حسن (ع) بزنند و ائمه را نیز تکفیر کنند، اظهار داشت: این تفکرات در تاریخ اسلام قابل ردیابی و تبارشناسی است.

سیدباقری در پاسخ به این سؤال که آیا اکنون ما در شرایط صلح امام حسن (ع) در دنیا هستیم، گفت: امام حسن (ع) در زمان صلح مجبور شده و در شرایطی که قرار داشتند اختیاری نداشتند، کسی هم پشتیبانشان نبود اما تصور نمی‌کنم الان ما در این شرایط قرار داشته باشیم، رهبری نیز در سخنانشان چنین کلیدواژه‌هایی ندارند و ایشان معتقدند که ما در دوران شعب ابی‌طالب نیستیم بلکه در دوران بدر و حنین هستیم یعنی در اوج قدرتیم!

وی همچنین اظهار داشت: بنابراین انسان در اوج قدرت محافظه‌کار نمی‌شود شاید هم کاری در راستای مصلحت اندیشی و صلاح ملک و مملکت برای رسیدن به منافع ملی انجام دهد اما امام حسن (ع) مجبور به صلح شد، اینکه ما چنین تحلیلی داشته باشیم از شرایط امروز نمی‌تواند، تحلیل درستی باشد.

انتهای پیام/

http://fna.ir/5N1LV1

ویدیو مرتبط :
بررسی علل قبول صلح توسط امام حسن (ع)، سوزش یا سازش