دو خط کتاب/ حرف های حساب از کتاب خوب «سرلوحه ها»

آخرین خبر/ صدایش را درنیاورید، تنها جایی که جاه‌طلبی مجاز است، بل ممدوح است، بل‌که اصالتا جایز است، آن هم نه کفایی که عینی، همین عرصه ی هنر و علوم انسانی است.
در سایر علوم، اصلا اینجوری نیست. ما هم پیکان می سازیم، هم زانتیا. برای جفتش هم توجیه داریم. اما در ادبیات، فقط بایستی کار خوب تولید کرد، حتا مونتاژ نه. تو اگر یک کپیِ خوب بزنی از فلان سایتِ کامپیوتری و یا فلان دستگاه مکانیکی، همه ازت تعریف میکنند، جایزه هم بهت میدهند. اما اگر در کمال خلاقیت شعری بگویی نزدیک به شعر حافظ، اگه بهت نگویند دزد، میگویند کارش خلّاق نیست، ابداع ندارد. آقا! عالم هنر عرصه ی فردیت است. عرصه ی جاه‌طلبی است. تواضع در خلق ادبی بی‌معناست. بگویی من این بیت را نمیگویم که فلانی بگوید. این بی‌معناست. اصلا مرامی هم در کارش نیست.

دوکلام حرف حساب
رضا امیرخانی
از کتاب سرلوحه ها