مونیخ آغاز بده بستان

وبلاگ > تاجیک، نصرت اله - نشست مونیخ با هدف حل بحران سوریه در شرایطی پایان یافت که هنوز طرح صلح و آتش بسی که در این نشست ارائه شده به نتیجه نهایی و قطعی منجر نشده است. لذا هنوز نمی‏توان با قاطعیت راجع به آینده طرح صلح سوریه سخن گفت. البته یک نکته بسیار قابل توجه است مبنی بر اینکه ورود روسیه به مسائل سوریه کمک بزرگی به سیاست خارجی ایران در بحث بحران سوریه کرد. اگرچه این مسئله مخاطراتی نیز برای کشور خواهد داشت، اما از بعد منفعتی این مقوله باعث تغییر توازن قوا در سوریه شد. پیش از ورود روسیه به سوریه، آمریکا حاضر نبود با ایران وارد مذاکره در قضیه سوریه شود ولی از آنجایی که واشنگتن در مسائل مختلف جهانی و منطقه‎ای از جمله بحث اوکراین با روسیه توازن قوا دارند این منجر به آن شد که با نقش آفرینی ایران نیز بهتر کنار بیایند.

مونیخ در حقیقت تبلور مذاکرات جهانی در زمینه سوریه است اگر ما در پی آن بودیم که اراده بین المللی را در این جهت قرار دهیم که یک هماهنگی برای حل مسائل سوریه، آرام کردن اوضاع و از بین بردن زمینه‌های درگیری و جنگ در سوریه به وجود بیاید، این امر در مونیخ محقق شد. البته نباید انتظار داشته باشیم که با برگزاری این اجلاس و ارائه طرح آتش بس، به سرعت این بحران حل و فصل شود. بلکه نشست مونیخ شروع خوبی بود؛ زیرا نتایج این نشست در برخی زمینه ها بسیار در راستای کاهش آلام مردم رنج دیده سوریه بوده است. از جمله می توان به کاهش تبادل آتش در برخی مناطق برای کمک رسانی به صدمه دیدگان بحران سوریه اشاره کرد. در این میان آنچه که به عنوان آتش بس در سوریه مطرح شد شاید خطای رسانه ای بود. در حقیقت در مونیخ بحثی که مطرح شد کاهش تبادل آتش در برخی مناطق بود و در مورد این موضوع قرار است دو تیم از سوی روس‌ها و آمریکایی‌ها ماموریت‌های مورد نظر را بررسی کنند که روس‌ها نقاط مورد نظر سازمان ملل را بررسی خواهد کرد و طرف آمریکایی فعالیت مربوط به امدادرسانی را صورت خواهد داد. همچنین گفته شده که یک‌سری از توافق‌ها میان روس‌ها و آمریکایی‌ها برای پایان درگیری در سوریه منعقد شده است اما باید توجه داشت که هنوز هیچ فهرستی از سوی سازمان ملل مورد توافق قرار نگرفته است. به عبارت دیگر سازمان ملل نتوانسته همچنان در فهرست‌های نهایی تروریست‌ها تصمیم قاطعی را اتخاذ کند چراکه روس‌ها بر این عقیده‌اند که می‌بایست داعش و جبهه النصره مورد حملات هوایی قرار گیرند اما آمریکایی‌ها فقط داعش را مشمول این حملات می‌دانند و جبهه النصره را از این قضیه فاکتور گرفته‌اند که همین موضوع می‌تواند به عنوان یک تضاد در نظر گرفته شود.در اصل باید بگوییم این طرح قصد دارد مناطقی که درگیر جنگ میان دولت سوریه و معارضان بوده است را تا حدودی آرام کند که البته روس‌ها هم 100 درصد این موضوع را قبول نکردند. مناطقی که از سوی سازمان ملل مشخص شده است، تنها برای کاهش تبادل آتش میان طرفین در آن نقاط مورد بحث و بررسی قرار گرفتند تا بتوانند با کاهش حجم تبادل آتش در آن مناطق کمک‌های دارویی و غذایی را به آنجا ارسال کنند.زیرا در حال حاضر نقاط مختلف در سوریه در اختیار گروه های مختلف است و باید راجع به آنها تصمیم گیری شود. همچنین در مرحله بعدی خدمات رسانی به مردمی که در این مناطق هستند در دستور کار قرار دارد. به هر حال این نتایج حاصل شده، نقطه خوبی برای شروع کار در سوریه و پایان دادن به یک بحران 5 ساله محسوب می شود. زیرا در باره بحران سوریه هنوز اختلاف نظرها بسیار بالاست و طرف های مختلف نتوانسته در این رابطه که کدام گروه های مخالف در زمره تروریست ها هستند تصمیم گیری کنند. از سوی دیگر درباره احتمال ایجاد یك جبهه بین المللی میان جبهه های روسیه و آمریكا برای مبارزه با داعش در سوریه باید گفت كه چنین اتفاقی بعید به نظر می رسد، این مساله به عدم شفافیت اهداف واشنگتن در بحران سوریه باز می گردد. در واقع ماجرای سوریه در راستای بهار عربی نبوده و بلكه یك اعتراض مردمی بود كه متاسفانه به دلیل عدم مدیریت خوب توسط دولت سوریه و به خشونت كشیدن آن و در نهایت با مداخله كشورهای منطقه ای و بین المللی ابعاد دیگری به خود گرفت. بنابراین بحث سوریه مبهم است و آمریكایی ها نیز درباره این كشور سیاست شفافی ندارند و این امر بسیار خطرناك است زیرا آنها اعلام می كنند كه به دنبال مبارزه با داعش هستند اما در عمل از كشورهایی مانند عربستان سعودی، تركیه و قطر در منطقه حمایت می كنند كه مهمترین پشتیبان تسلیحاتی و مادی از این گروه تروریستی هستند. بنابراین اگر كاخ سفید نسبت به مبارزه علیه تروریسم به خصوص داعش در سوریه و عراق جدی است، باید در درجه اول دوستان خود را از كمك به داعش منع كند.

البته اگر قرار است مسائل سوریه سر و سامان پیدا کند تمام نیروهای دخیل در صحنه میدانی و مذاکرات سیاسی باید بدون پیش شرط با حضور نمایندگان دولت و قدرت های موثر منطقه ای و فرامنطقه ای بر سر یک میز بنشینند و در زمینه چگونگی سروسامان دادن به مسائل سوریه و التیام بخشیدن به آلام مردم سوریه تصمیم گیری کنند.در این میان آنچه که مشخص است مذاکرات صلح سوریه بدون شک ادامه پیدا خواهد کرد اما باید بگوییم که در کوتاه‌مدت نتیجه خاصی نخواهد داشت. به طوری که صحنه میدانی در سوریه بسیار حساس است و متغیرهای متضاد بسیاری در این بین وجود دارد و اگر بحث ائتلاف عربی بخواهد وارد این موضوع شود، سر و سامان دادن به پرونده سوریه کمی مشکل خواهد شد. اما قدرت‌های بزرگ دریافتند که باید پرونده سوریه به نقطه نهایی برسد.در نهایت اینکه اوضاع خاورمیانه بطور عام و مسائل و مشکلات سوریه بطور خاص روز به روز به سمت پیچیدگی، غیر قابل حل شدن و تشدید گسلهای سیاسی اجتماعی و از جمله جنگهای طایفی و مذهبی پیش میرود. وخامت اوضاع می تواند پای همسایگان و کشورهای این منطقه و قدرتهای فرامنطقه ای را نیز بیشتر به میدان درگیریها بکشاند و جنگهای نیابتی را به جنگهای رو در رو تبدیل کند. قدرتهای بزرگ در گیر در این قضیه در چهارچوب توازن قوا به این نتیجه رسیده اند که برای جلوگیری از مخاطرات بعدی به قضایای سوریه خاتمه دهند.هفته نامه صدا، شماره 74 مورخ 1/12/1394 صفحه 88 با عنوان توازن قوا : قدرت های بزرگ میخواهند به بحران سوریه پایان دهند

ویدیو مرتبط :
بده بستان تورم با تحریم