هیدروسفال جنین در بارداری اول/ آیا خطری برای بارداری دوم وجود دارد؟!/ درمان بزرگ شدن سر نوزاد

هیدروسفال جنین در بارداری اول/ آیا خطری برای بارداری دوم وجود دارد؟!/ درمان بزرگ شدن سر نوزاد

من و همسرم هیچ نوع نسبت فامیلی نداریم سال 89 ازدواج کردیم. سابقه بیماری: میکروآدنوم هیپوفیز و مصرف داروی داستینیکس. یک ماه از جلوگیری نکردن باردار شدم. تا هفته چهارده جنین سالم بود. در هفته 14 به دلیل تناسب نداشتن استخوانهای دست و ران و بزرگ بودن دور سر جنین آمینوسنتز و مشاوره ژنتیک دادم که جواب سلامت جنین بود. سونوگرافی های بعدی تا ماه 7 همگی نرمال شدن جنین را نشان داد تا اینکه اعلام شد جنین هیدروسفال گرفته و آب دور بچه خیلی زیاد شده است. در 37 هته سزارین کردم نوزادی کاملاً سالم با دور سر نرمال 39 به دنیا امد اما روز دوم تولد به کما رفت. آزمایش متابولیک به آلمان فرستادند چون خون بسیار اسیدوزی داشت هیدروسفال هم خفیف بود.

بعداً تشخیص دادند که چون عفونت شدید داشته خون را اسیدی کرده است. پس از مراجعه به دکتر ایشان فرمودند چون هیدروسفال را در شکم مادر داشته است پس حتماً متابولیک ندارد. در ضمن آزمایش آلمان را 2 بار فرستادیم که هر دو نشان داد نوزاد بیوتین پائین دارد. متاسفانه دقیقاً در اولین روز 8 ماهگی به دلیل زیاد شدن آب سر از دنیا رفت. بسیار نگران بارداری بعدی هستم اکنون 3 ماه کامل است که فولیک اسید 5 میلی می خورم. توروخدا راهنمایی کنید. ممنون و سپاسگزارم

پاسخ
با سلام توصیه می شود باردار نشوید ترجیحاً با در دست داشتن همه مدارک و سوابق مراجعه نمایید، بعد از بررسی مدارک و سوابق قبلی مراحل اقدامات بعدی به شما توصیه می شود.

پاسخ توسط پزشکان مرکز درمان ناباروری ابن سینا

هیدروسفالی چیست؟ 

هیدروسفالی یک بیماری مغزی است که نام خود را از کلمه یونانی‌ای به معنای آب (یعنی هیدرو) و سر (یعنی سفالوس) گرفته است. این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که مایع مغزی نخاعی (CSF) - مایع شفاف و آب مانند است که مغز و نخاع را احاطه می‌کند - قادر به تخلیه از مغز نباشد. در نتیجه این مایع در اطراف مغز و جمجمه جمع شده و باقی می‌ماند.
هیدروسفالی که گاهی «آب در مغز» نیز نامیده می‌شود می‌تواند موجب شود که سر نوزادان و کودکان کوچک به دلیل تجمع بیش از اندازه مایعات در آن متورم شود. کودکان بزرگ‌تر که استخوان‌های جمجمه‌شان کامل شده و به هم متصل شده‌اند، این بیماری را به صورت سردرد‌های دردناک ناشی از افزایش فشار در سر تجربه می‌کنند.
هیدروسفالی اگر بدون درمان‌‌ رها شود، می‌تواند به مغز صدمه بزند و در ‌‌نهایت منجر به از دست دادن توانایی‌های ذهنی، جسمی و حتی مرگ شود. با این حال، با تشخیص زود هنگام و درمان به موقع، اکثر کودکان با موفقیت بهبود می‌یابند.

علل هیدروسفالی
وقتی که همه چیز در داخل مغز خوب کار کرده و با روال طبیعی خود پیش می‌رود، CSF یا مایع مغزی نخاعی در معابر باریکی به نام بطن جریان یافته و از طریق یک مخزن کوچک در قاعده مغز، از مغز خارج می‌شود. مایع مغزی نخاعی مسئول حمل مواد غذائی به مغز و خارج کردن مواد زائد از مناطق حساس است و در‌‌ نهایت جذب جریان خون می‌شود.
اگر در هر یک از بطن‌ها انسدادی وجود داشته باشد، مایع مغزی نخاعی پسرفت می‌کند و باعث می‌شود که مایع بیش از حد در مغز جمع شده و بیماری هیدروسفالی ایجاد شود. این تجمع مایع همچنین زمانی که مایع نتواند به درستی توسط جریان خون جذب شود نیز اتفاق می‌افتد.
وقتی که هیدروسفالی در بدو تولد وجود دارد، می‌توان آن را ناشی از شرایطی مانند اسپینا بیفیدا (علت اصلی رشد غیر طبیعی نخاع است) یا تنگی گذرگاه کوچکی باشد که دو بطن اصلی مغز را به هم متصل می‌کند.
هیدروسفالی اکتسابی می‌تواند به دلیل خونریزی جمجمه یا خونریزی در مغز ایجاد شود. این مشکل می‌تواند در نوزادان نارس یا کودکانی که دچار آسیب به سر شده‌اند، رُخ دهد.
اما همه موارد هیدروسفالی به خاطر علل ذکر شده در اینجا رخ نمی‌دهند، بعضی از کودکان می‌توانند دچار هیدروسفالی بدون علت شناخته شده شوند.

علائم در نوزادان
علایم هیدروسفالی بسته به سن کودک متفاوت است.
نوزادان و کودکان زیر ۱ سال تورم قابل توجهی از سر را نشان می‌دهند. استخوان‌های جمجمه آنها هنوز نازک است و صفحات استخوانی نازک نیز هنوز به هم متصل نشده‌اند بلکه با بافت نرمی به هم متصل اند و نقاط نرم نام دارند. این نقاط که هنوز سفت نشده‌اند، بر اثر فشار مایعاضافی در مغز کش می‌آیند و بزرگ می‌شوند؛ در نتیجه، سر نوزاد مبتلا به هیدروسفالی به صورت غیر طبیعی شکل می‌گیرد که معمولاً بسیار بزرگ‌تر از سر سایر بچه‌های هم سن و سال است. نشانه‌های دیگر عبارتند از:

برآمدگی در نقاط نرم سر؛
شکاف‌هایی که می‌توان بین استخوان جمجمه احساس کرد (جمجمه یکپارچه نیست)؛
افزایش سریع در اندازه دور سر؛
رگ های متورم است که با چشم غیر مسلح قابل تشخیص هستند؛
افتادگی حدقه چشم‌ها به سمت پایین.
بسته به شدت بیماری، کودکان همچنین ممکن است خواب آلودگی، تحریک پذیری، استفراغ و تشنج را نیز تجربه کنند. در موارد شدید، یک کودک ممکن است نارسایی رشد را نیز تجربه کند، بدین معنی که ممکن است رشدش متوقف شده یا به مراحل ابتدایی رشدش پسرفت کند.

علائم در کودکان و نوجوانان بزرگ‌تر
کودکان بزرگ‌تر علامت «بزرگی سر» که به آسانی قابل تشخیص است را ندارند، چرا که استخوان‌های جمجمه آنها دیگر با هم ترکیب و سخت شده‌اند، در نتیجه نمی‌توانند به دلیل وجود مایع اضافی کش آمده و بزرگ شوند.
در این موارد، فشار در مغز تشدید شده و باعث سردرد‌های شدید می‌شود؛ تا حدی که ممکن است یک کودک در وسط شب یا صبح زود از درد بیدار شود. سردرد ممکن است با این موارد همراه باشد:

حالت تهوع / استفراغ؛
خواب آلودگی؛
مشکل در تعادل و مهارت‌های حرکتی؛
دوبینی؛
حرکات تکراری چشم؛
تشنج؛
تغییرات شخصیت، از دست دادن توانایی‌های جدید کسب شده (مانند صحبت کردن یا راه رفتن)، از دست دادن حافظه نیز ممکن است در موارد پیشرفته‌تر رخ دهند.

تشخیص
کودکی که هر یک از نشانه‌ها و علائم ذکر شده در بالا را داراست، باید توسط پزشک ارزیابی شود. پزشک انجام امتحانات لازم را به عمل می‌آورد که ممکن است شامل جمع آوری سابقه پزشکی و تصویربرداری تشخیصی - مانند سونوگرافی، سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) یا MRI (تصویربرداری با تشدید مغناطیسی) – باشد. بدین وسیله او می‌تواند تصویر روشنی از آنچه که داخل مغز رخ داده، به دست آورد.
در طول تصویربرداری، کودک برای چند ثانیه به صورت بی‌حرکت روی یک میز دراز می‌کشد و در‌‌ همان حال ماشینی از بدن یا سر او عبور کرده و امواج رادیویی و صوتی بی‌ضرر (با فرکانس پایین) را از خود ساطع می‌کند.

روش شانت
اگر هیدروسفالی تشخیص داده شد، روش درمان به سن کودک، علت تجمع مایع مغزی نخاعی (انسداد، تولید بیش از حد مایع یا مشکلات دیگر) و سلامت کلی کودک، بستگی پیدا خواهد کرد.
روش شانت، که چندین دهه برای درمان مورد استفاده قرار گرفته و استاندارد است، شامل جراحی و قرار دادن یک لوله انعطاف پذیر در بطن مغز و قرار دادن انتهای دیگر در حفره شکمی، بطن‌های قلب یا فضای اطراف ریه هاست که بدین وسیله آن مایع تخلیه شده و توسط جریان خون جذب می‌شود. یک شیر در سیستم شانت وجود دارد که جریان را تنظیم می‌کند (برای جلوگیری از تخلیه بیش از اندازه زیاد یا کم).
در حالی که اغلب شانت، یک درمان مؤثر برای هیدروسفالی است، شانس زیادی برای شکست و عوارض نیز وجود دارد. حدود ۳۰٪ از شانت‌ها در سال اول شکست خورده و متوقف می‌شوند و در سال‌های بعد نیز به احتمال ۵% این توقف در کار صورت می‌گیرد که این امر باعث عود و بازگشت علائم می‌شود. کودک برای تصحیح مشکل به عمل جراحی مجدد نیاز پیدا می‌کند – در جراحی مجدد لوله منعطف، شیر یا تمام شانت جایگزین خواهد شد. اکثر کودکان هیدروسفال، در طول عمر خود به تنظیم و تصحیح مجدد شانت نیاز پیدا خواهند کرد.
عفونت یکی دیگر از عوارض جانبی شانت است و در ۵ تا ۱۰ درصد از جایگذاری‌های شانت رخ می‌دهد. کودکان نشانه‌های معمول عفونت مثل تب و سفتی گردن، ناراحتی در امتداد شانت یا درد شکم را احساس خواهند کرد. بسیاری از این عفونت‌ها در چند ماه اول بعد از عمل شانت شدت یافته و به حذف موقت دستگاه و دریافت آنتی بیوتیک‌های وریدی تا ۲ هفته نیاز پیدا خواهند کرد.

ونتریکولستومی
دومین درمان هیدروسفالی که به طور فزاینده‌ای در حال رواج است ونتریکولستومی است. در این روش، یک خروجی کوچک در پایین بطن سوم (یکی از چهار بطن مغز) ایجاد می‌شود که این خروجی اجازه می‌دهد تا مایع به خارج مغز منتقل شود.
این رویکرد با حداقل تهاجم انجام می‌شود که در آن یک اندوسکوپ (دوربین کوچک روشن) در داخل مغز قرار داده شده و تصویر را روی مانیتور به جراح ارائه می‌دهد تا او بتواند بدون برش وسیع کار جراحی را انجام دهد. سپس، با استفاده ا&

ویدیو مرتبط :
درمان دندانپزشکی بدون اطلاع از بارداری چه خطری دارد؟